Jamie, Lieke, Charlotte Frank en Raoul zitten met zijn vijven aan hun ontbijt. Het is pas negen uur, straks zullen ze de dag beginnen met even een rondje lopen. Niet iedereen had er evenveel zin in, en dus besloot de helft toch gewoon lekker in bed te blijven liggen.
Matthy en Sofie komen ook de woonkamer ingelopen met beiden een simpel stuk fruit en een glas water voor nu als ontbijt. Matthy ziet er niet al te best uit, hij had ongelofelijk slecht geslapen en was zenuwachtig voor morgenavond.
Ze lopen met zijn zevenen het huis uit, richting het heuvelachtige bospaadje vlak achter het huis. Het is er echt prachtig en nog best wel een oké tempratuur om even een rondje te lopen. Jamie ziet hoe Sofie druk met Frank over koetjes en kalfjes aan het praten is en besluit bij Matthy te lopen. Ze legt haar hand even op zijn schouder en glimlacht lief.
"Wat is 't allemaal vriend?" "Jamie, wat nou als ze het al doorheeft? ik denk niet dat ik het kan morgen", beslist hij al snel. Jamie schudt haar hoofd. "Jawel, je gaat het wel doen, en ze heeft het echt niet door joh, probeer nou gewoon te genieten van de dag, het is morgen pas, je hebt nu nog helemaal geen goeie reden om zo te stressen." Matthy knikt langzaam en schopt tegen een steentje wat voor hem ligt. "Ben gewoon zenuwachtig", zucht hij.
Jamie lacht zachtjes en slaat zijn arm om hem heen. "Weet ik Matt, na morgenavond zijn de zenuwen voorbij."
Rond twee uur is de groep met zijn allen onderweg naar een haventje in de buurt. Ze hadden van die elektrische stepjes gepakt omdat Charlotte en Jamie zeiden dat dat wel lachen is. Dat is het ook, maar sommige mensen hebben er duidelijk gewoon niet de motoriek voor, zoals Milo en Rob die bij elk hobbeltje al bijna omflikkeren.
De stepjes worden aan de kant gezet en Matthyas en Raoul lopen al richting het kleine kantoortje van de havenmeester. Ze zouden daar de sleutel van een jacht meekrijgen en een paar formulieren in moeten vullen.
Al snel komen ze terug met een paar papieren en een sleutelbos. Over de steigers lopen ze richting de boot die de havenmeester aangegeven had. Omstebeurt stappen ze de boot op, de meeste toch wel met een hand van een ander om te voorkomen nu al in het water te belanden.
Matthyas start de motor. Hij is de enige met een vaarbewijs en zou dan ook voor nu even de haven uit varen. Straks is het natuurlijk complete chaos als iedereen omstebeurt aan het roer zit en is het maar hopen dat ze niet vast komen te zitten.
Als ze op het grote water zitten haalt Milo het wakeboard al tevoorschijn. "Wie gaat er eerst?" Begint hij enthousiast. Milo wil duidelijk zelf niet als eerste, eerst maar eens toekijken hoe de rest het doet.
Milo loopt naar Sofie toe. "Durf je niet kleintje?" Vraagt hij uitdagend. Sofie staat op en kijkt hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Kom maar op", grijnst ze.
Frank en Rob kijken de twee hoofdschuddend aan. Ze kunnen elkaar zo lekker op naaien en alles moet een wedstrijd zijn voor ze. Toch moeten ze er ook zacht om lachen.
Sofie krijgt uiteraard zo een fel roze zwemvest om en loopt naar de achterkant van de boot. Ze springt het water in en er komt al snel een kreet dat het verdomd koud is. Sofie grijpt het touw en Matthyas vaart voorzichtig weg. Natuurlijk zal het straks als één van de jongens erop staat wel niet zo voorzichtig gaan.
Milo zucht als hij ziet dat Sofie het natuurlijk gewoon kan. Ook als Milo eens even een flinke slinger aan het gas geeft, blijft ze gewoon staan.
Sofie klimt het dek op en geeft het natte zwemvest aan Milo. "Nu jij maat." Milo zucht en rilt van de kou als hij het zwemvest om doet.
Zoals merendeel verwacht, blijft Milo niet langer dan vijf seconden staan en zakt hij weer het water in. Bij Charlotte en Sofie rollen de tranen van het lachen. Het was zo een showtje om naar te kijken.
Na nog een paar pogingen geeft hij toch maar op en trekt zichzelf de boot weer in. "Ik ga eerlijk toegeven, dit is niet mijn grote talent." Charlotte kijkt hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Niet?" Vraagt Nick sarcastisch, terwijl hij hem een handdoek aangeeft.
Rob en Raoul komen het ruim uitgelopen met een koelbox met flink wat alcohol en een picknickmand met van alles erin. Er wordt enthousiast gejuicht als Koen twee flinke flessen Champagne uit de blauwe koelbox haalt. Het beloofd nog wel een leuke middag te worden.
Ze varen een flink stuk waarin omstebeurt pogingen worden gedaan op het wakeboard en op de boot alleen maar gezellig word gezongen en gepraat.
Op gegeven moment komen ze aan bij een klein strandje. Er word een klein gastankje en een pan uit het ruim gehaald en Matthyas en Sofie meren aan. Ze springen het strand op en gaan allemaal hun eigen ding doen.
Sofie, Lieke, Raoul, Rob, Nick en Koen grijpen al snel naar de voetbal die ze mee hadden genomen. Natuurlijk is voetballen in het zand ver van ideaal, maar dat lijkt ze weinig te interesseren.
Charlotte en Jamie zijn bezig met de blikken knakworstjes op te warmen en Milo, Frank en Matthyas liggen gewoon een beetje te lullen in de schaduw.
Nick komt naar de drie toegerend. Frank kijkt hem een tijdje aan, als hij zo met alleen zijn zwembroek over het strand rent is het echt net een god. "Toch echt niet mijn ding joh, voetbal", lacht hij, terwijl hij zijn vriend een kus geeft. "Zei ik toch." Nick geeft hem een sarcastisch lachje, terwijl hij naar de zonnebrand graait in zijn tas.
"Draai je eens om, je rug stond net echt op het punt van verbranden." Frank draait zich een kwartslag en geniet al snel van hoe Nick zijn handen licht masserend zijn rug insmeren.
"Eten!" Horen ze Charlotte al snel roepen. Matthyas en Milo weten natuurlijk niet hoe snel ze een sprint moeten trekken naar de twee dames. Frank en Nick blijven nog even liggen.
Nick haalt liefdevol een plukje haar uit Frank zijn gezicht en geeft hem wederom een kus, gevolgd door een bepaalde blik. "Nick, je weet dondersgoed wat je doet he?" Nick krijgt een kleine grijns rond zijn lippen en glijdt met zijn hand even over Franks wang, waarna hij ook richting de rest loopt.
Sofie komt weer tegen Matthyas aan zitten. Ze waren nog met zijn allen aan het nagenieten van de dag in de tuin. Het werd langzaam steeds donkerder en de sfeer zat er nog steeds lekker in. De drankjes gaan weer in het rond en de kans dat morgen deze avond nog maar een vage droom lijkt is vrij groot.
Milo, Charlotte, Frank en Rob zitten met bier en cocktails in het zwembad een beetje te klieren. De rest zit rond een vuurtje wat ze aan het begin van de avond hebben gemaakt.
Sofie neemt nog een slok van haar wodka-Red bull en kijkt dan richting Matt. "Wil je slokje?" Hij knikt en neemt het glas aan om die vervolgens in een eer achterover te gooien. Sofie geeft hem een afkeurende blik en stuurt hem lachend weg om een nieuw glas te halen
Hij staat op en komt trots terug met vier nieuwe glazen. "Zo hebben we een voorraadje", roept hij met pretoogjes.
Frank komt het zwembad uitgesprongen en geeft Sofie met zijn natte lichaam een knuffel. "Jemig Frank, was dit nou echt nodig?" Frank knikt met een glazige blik en komt bij Nick zitten. Al snel volgt er een kus die lijdt tot een zoen. Nuchter zou Frank dit nooit zo zelfverzekerd hebben gedaan met zo veel mensen om hen heen, maar dat is nou juist het mooie van een beetje alcohol.
hij neemt een slok van zijn biertje en klapt al snel ritmisch mee op het zoveelste Guus Meeuwis hitje wat op de box voorbij komt. Wat mogen ze blij zijn dat het huis geen buren heeft.
Sofie kijkt weer op naar Matthyas die aan zijn tweede glas begint. Hij heeft een vermoeide blik in zijn ogen. Sofie leunt naar hem toe en geeft hem een kus in zijn nek. "Zullen we maar naar bed gaan?" Hij knikt langzaam en giet snel zijn laatste glas van deze avond naar achteren. Frank en Nick zijn er ook tussenuit gesneaked naar hun slaapkamer, zeer waarschijnlijk een gevolg op Nick zijn actie op het strand vanmiddag en die zoen van net.
"Tot morgen", roept Sofie nog, terwijl hij Matthyas uit zijn stoel trekt. "Slaap lekker", reageren Charlotte, Raoul en Lieke nog, de rest lijkt al weer veel te druk bezig met het meezingen en klappen van 'Brabant'.
JE LEEST
Met elkaar komt het wel goed toch?
FanfictionSofie heeft samen met haar broer Milo, een traumatische jeugd gehad. Ze denkt er helemaal vanaf te zijn, maar door één gebeurtenis, lijkt alles weer terug te komen. Sofie en Milo lijken beiden terug te vallen in het diepe gat van hun jeugd. Het be...