The Secret Assassin in the Mafia's Academy (ON GOING)

☪️CHAPTER 39☪️

AXERYLLE POV:

Nakalabas na ako ng Academy at nagpasundo sa isang kakilala ko at minake-sure ko na walang nakakita sa akin dahil bawal talaga lumabas ng Academy.

Papalabasin din pala ako ng gurang na 'yun dami pang tanong.

---------------------FLASHBACK-------------------

"Just... cut the crap cous and stop pretending it's annoying." Bakas sa tono ko ang pagkainis ngunit hindi ko naman masyadong pinahalata.

Pagkasabi ko nun bigla naman siya tumawa at pinakita n'ya ang mga ngitian niya na sa akin lang niya pinapakita.

"I'm just kidding Axe I know you will go here so here's the key and make sure walang makakakita sayo." Sinalo ko naman ang susi na hinagis niya.

Susi lang ito ng pinakamaliit na pintuan sa gate kaya meron siya nito and malaking sagabal if sa mismong malaking gate ako dadaan. May mga gwardya naman ang nakabantay roon and isa pa hindi ako pwedeng dumaan sa forbidden forest dahil sa kadahilanan napagkakamalan akong isang spy at madaming mata ang nakatingin sa akin.

Hindi ako takot na maparusahan ngunit kailangan hindi muna ako gumawa ng trouble since may mga event na gaganapin.

Tinanguan ko siya at tatalikuran na sana ng muli siyang nagsalita.

"And pakamusta mo na lang ako kay lolo hindi ako maaring lumabas dahil sa mga gaganapin next week." He said at binigyan nya ako ng isang masakit na ngiti.

Muli ko siyang tinanguan at umalis. Yeah right, pinsan ko s'ya and ngayon lang muli kami nagkita, I mean noong pasukan I know he know me in the first place because of my name.

"Bawal lumabas ang istudyante." Pigil sa akin ng isang guard na may awtoridad sa kaniyang boses.

Tinaas ko naman ang aking kanang kamay at pinakita sa kanila ang susi. Sa una ay nag aalinlangan siya ngunit agad naman siyang tumabi at pinadaan ako kaya lumapit ako sa maliit na pinto saka ito binuksan at lumabas.

Siguro ko muna na walang nakakita sa akin maliban sa isang guard na nakakita. Nang masigurado ko na wala ay naglakad ako patungo sa di kalayuan at mula dito natatanaw ko ang isang sasakyan na naghihintay sa akin.

-------------END OF FLASHBACK -------------

Nagtungo muna kami sa isang pamilihan ng bulaklak or I should say Flower Shop. Ako lang ang bumaba dahil ako naman ang mamimili ng bulaklak na dadalhin ko.

Naka kapa na may hood akong bumaba para hindi masyadong makita ang uniform kong suot. Pumasok ako sa flower shop at kita ng peripheral vision ko ang pagtingin ng cashier at ang iba pang nandito.

"Good morning po!" Sabay-sabay nilang bati ngunit hindi ko ito pinansin bagkus ay naglibot ako sa shop.

Malaki ang shop na ito at napansin kong mayroon silang second floor kaya umakyat ako dahil wala akong nakitang flower na hinahanap ko.

Pagka-akyat ko, nakita ko ang mga mamahaling bulalak kaya agad ko itong nilapitan. Mayroon silang Juliet Rose na worth of $15.8 Million ngunit hindi kasal ang aking pupuntahan. Naghanap pa ako ng iba ng biglang may bumangga sa akin ng napakalakas dahilan upang matumba ako at natanggal ang hood ng kapa sa aking ulohan.

Napangiwe ako dahil sa pagkabagsak ng aking pwetan sa sahig. Nakita ko naman ang isang pares ng sapatos sa aking unahan. Tsk!

Boy.

"This is not a playground to play idiot." Malamig kong saad at dahan-dahan na tumayo.

"I'm so sorry akala ko kasi isa kang criminal. Balot na balot ka, eh ang init-init naman." Tugon niya pero hindi ko siya tinapunan ng tingin.