Kedi-İnsan (Dekubaku)

Ochako ve Deku

Gece sonunda eve geldiklerinde herkes yorgunluktan ölüyordu. Aldıkları kıyafet ve esyaları salonda bırakıp odalara dağılmaya başladılar. Deku ve Kiri diğer evdeki odalarına, Ochako, Katsuki, Shinso ve Tooru kendi tekli odalarında, Samu ve Haru ise çift yataklı kendi odalarına geçmiştiler.

Kedi insanların yaşadigi evin ikinci katında olan tüm tekli odalar doluyken hala boş ve daha önce kimsenin kalmadığı 2 tane daha 2 kişilik oda vardı. Ama hiçbir zaman o kadar kalabalıklaşmamıştı burası.

Katsuki üzerine yeni aldıkları pijamayı giyinip yatağa bıraktı kendini. O sırada gözü dolaplardan birinde buldugu kutuya gitti. Karar vermesi için birkaç gün kalmıştı.
...

Sabah seslerle uyandığında ilk defa uyanmak istememişti Katsuki. Gerçekten gürültüye alışmış mıydı? Yine de uyanmak zorundaydı. Kahvaltıya yardım ederdi.

Gerinerek yataktan çıktı ve üzerine dün aldıkları kırmızı t-shirt ve ve beyaz şortu giyindi. Bublar kedi insanlar için olduğu için kuyruğu rahattı ama bazı altların arkasına kuyruğu için yer açmaları için terziye götürmeleri gerekecekti.

Merdivenlerden indiğinde tahmin ettiği üzere koşuşturma vardı. "Katsuki, günaydın. Masayı kurar mısın lütfen?"

Kafasını salladı. "Güneş topu ve ikizler nerde?" Ochako ise yemek yaparken konuşmaya basladı. "Tooru-chan valizini toparlıyor. Galiba arkadaşları aramış ve yurda erken gitmek istedi. Samu ve Haru ise ders çalışıyor. Sınavları için asla hazır olmazlarmış."

Bunlar mantıklıydı. Ama Katsuki'nin aklında cevabını merak ettiği başka bir soru daha vardı. "Peki sen?" Ochako şaşırmış gibiydi. "Senin gideceğin bir yer veya yapacağın bir şey yok mu?" Anladığını düşünüyordu. Yaş olarak aynı aralıktaydı ve şu durumda burada kalan en eski kişi oydu. Geçmişi umrunda olmasa bile Deku gelenlerin bir süre sonra kendi hayatlarına döndüğünü kendi söylüyordu.

"Galiba bunu sormaya hakkın var." Kız nefesini verdi. "Aslında uzun zaman önce buradan ayrılmak istemiştim. Deku-kun ne kadar iyi biri olsa da rahat edememiştim." Omuz silkti. "Galiba ilk geldiğimde bu yerde tek kişi olduğumdan dolayı."

"Tek sen mi?" Kafasını salladı. "Benden önce bulduğu son kedi-insan 2 ay önce buradan ayrılıp kendi evine yerleşmiş ve bir pastanede çalışmaya başlamış. Sadece 1-2 ayda bir gelen Haru ve Samu vardı. Bende aşçılıkta iyi olduğum için bir süre kursa gidip belgemi aldım ve çıkış yapmak hazırlanıyordum."

"O halde ne oldu?" Kız gülümsedi. "Tooru-chan geldi." Sessizlik oldu bir süre. Ochako masaya gidip oturdu ve elleriyle oynadı. "Yanıma gelip ondan ve ne yapmamı istediğinden bahsettiğinde neredeyse ağlayacak gibiydi. Benim bu evde olan ikametim daha buraya ilk geldiğimizde kesinleşiyordu. Şimdi başka bir ev bulmak ve taşınmayı halledene kadar izini kaybetmenin çok kolay olacağını ve bir süre daha kalmamı istedi. En azından Tooru alışana kadar."

Katsuki de karşısına oturdu. Anlıyordu şimdi. "Yani kızın koruyucu ailesi oldun." Kafasını salladı. "Şu anda bu kadar neşeli gözükse de neredeyse hiç konuşmuyordu. Ailesini hiç bize anlatmadı ama Todoroki-kun sadece annesinin olduğunu ve beraber ortadan kaybolduklarını söyledi." Yutkundu Katsuki. Annesinin başına ne geldiğini düşünmek bile istemiyordu."Zamanla bana ve Deku-kun'a alıştı. Bende alıştım. Bu ev yuvam gibi gelmeye başladı. Tooru lise'ye başlamak için hazır olup yurda yerleştiğinde bile gitmek istemedim."

"Fark etmemiş olabilirsin ama Deku-kun Sadece görevine ve işine odaklı normalde. Sadece burada gülümsüyor. Bu yüzden burası... sanki kendi huzurlu yeri gibi. Ben gittiğimde tamamen kapatılmasını istemedim. Ardından Shinso-san geldi ve onunla ilgilenmeye başladım. Evle ve içindekilerle ilgilenmek bana huzur vermişti." En sonunda nefesini verdi. "Tabi sonsuza kadar burada kalamam. Shinso-san iyileşiyor gibi ve iş başvurum kabul edildi. Yakın zamanda ev bakıp odamdan ayrılacağım. Tooru-chan'a hala soyleyemedim."

Mırıldandı. "Anladım." İlk gördüğünde buraya tamamen yerleşmiş olabileceğini düşünmüştü ama aslında iyi bir kızdı. "Bende bir soru sorabilir miyim?" Omuz silkti. "Soyadını kullanmayı bıraktım mı?"

Biraz titredi ama hemen kendine geldi. "Evet. Yıllar önce. Ayrıca o tür yerlerde önemsemedikleri kesin." Ochako da onayladı. "Bende. Tam olarak kim olduğun bilinmesini istememiştim."

Bakugou ismi ailesini ve kimliğini temsil ediyordu. Ama onun ailesi yoktu. İsmi yeterliydi. Ki denk geldiği çoğu kedi-insanda boyleydim soyadlaronı terk etmişlerdi.

"O halde ismin ne?"
"Bakugou Katsuki."
Kız gülümsedi ve elini uzattı.
"Uraraka Ochako."
El sıkıştılar.

"Şu andan sonra kendi hayatlarımızda arkadaş olup birbirimizi destekleyelim." Bakugou hafif bir kahkaha attı. Bunun anlamı neydi şimdi?
"Anlaşıldı yuvarlak kafa."
Ochako da gülmeye başladı.

Bir süre sonra içeriye giren üç kedi-insan beraber çalışan ikiliye şaşırmışlardı. İkisi de gülümseyip yemek yapıyordu. Fazla konuşmayan ikili için ilk defa gördükleri bir görüntüydü. Kstsuki onları fark edene kadar kapı önünde kaldılar.

"Oi, gelin şuraya ve yardım edin." Hepsi  gülerek içeriye girdiler ve masayı kurmaya yardım ettiler. "Geçen gün çok guzel yumurta yapmıştın Katsu-ni-chan. Yine yap." İkizlerde onayladılar. "Eskiden de çok güzel yemek yapıyordu."

Katsuki kıkırdadı. "Yemek yapmayı ben orada öğrendim veletler. Elbette güzel olacaklar." O malikenede geçirdiği 5 yılda yemeklerini kendi hazırlamayı öğrenmesi gerekmişti. Ev temizligi ve yemek de dahil olmak üzere tüm işler kedi-insanların üzerindeydi. Ayrıca geçen yıllarda kaldığı farklı yerlerde de kendi yemeğini yapması gerekmişti.

"Deku ve marul kafa nerede?" Tooru kıkırdadı.  "Shinso-san hala uyuyor. Uyandırmak istemedim. Deku-ni-chan'da evde olsa çoktan gelirdi. Muhtemelen dışarıya çıkmıştır."

"Pazar günü mü?" Hepsi normal şekilde onayladı. "Ya bir toplantı ya da halledilecek başka bir iş çıkmıştır. Hem mafya hem de ayrı bir şirketleri olduğu için fazlasıyla meşguller." Ochako hatırlatma yaptı. "Bir keresinde 2 gün eve gelmediğini hatırlıyorum. Kesinlikle endişelenmiştim."

"Fazla işkolikmiş." İkizler omuz silkti. "İşini seviyor diyelim." Tooru da onayladı. "Birde ayrı tutmasi gerektiğini unutmayın. Mafya tarafı belli olursa normal şirketlerdeki koruma gorevleri tehlikeye girebilir."

"Bu kadarını tahmin ediyorum güneş topu."

Muhabbet günlük konuşmaya geçiş yaparken Katsuki, tanıdığı kişilerle kalabalık masada oturmanın güzel olduğunu düşünse de eksiklik olması sinirini bizuyordu. Deku'yu sofralara oturmaya ikna etmeliydi.
...

Bir tür ara bölüm gibi olsa da Ochaka'nun geçmişini anlatmak istedim. İlk girdiginde doğal olarak sevilmeyen karakterdi ama aslında kötü biri değil :')

Yarın yeni bölüm gelecekk