Kedi-İnsan (Dekubaku)

Bölüm 12

İkili susarak sinirli garsona baktı. "Sen... ciddisin?" Birbirlerine baktılar ama ilk defa ne tepki vereceklerini bilmiyorlardı.

"Bunu yeni mi anladın?" Deku nefesini verdi. "Galiba bunu doğru düzgün açıklamam gerekiyor." Çevresine baktı ama tehlikeli herhangi bir şey yoktu. "Kacchan'a hiçbir şey yapmadım. Ona yardım etmeye çalışıyorum sadece." Şaşkınlıkla tekrar etti. "Kacchan?" Sahneye bakmaya devam etti ve hayranlıkla onu izlemeye başladı. "Çocukluk arkadaşım. Bunca zamandır onu arıyordum. Kiri de bana yardım ediyor."

"Tüm o dedikodular ne alaka? Kedi-insanlar?" Yeni anlamıştı neyden bahsettiğini. "Onların hepsi kendi hayatlarını yaşıyorlar. Ama şu an bir kanıt gösteremem maalesef." Kafasını salladı. "Yani onları hep yanında tutmuyordun." Omuz silkti. "Kısa süreliğine sadece. Kendilerini toparlayana kadar. Hepsi mutlu bir hayatı hak ediyor."

"O halde o gün ne oldu?" Kiri nefesini verdi. "Oraya yetişmesem Katsuki geceyi başkasıyla geçirecekti. Bu yüzden Deku'ya haber verdim." O devam etti. "Not. Ona asla zarar vermem. İstemediği bir şeye zorlamam." Kafasını salladı Denki. Söyledikleri Katsuki ve Mina'yla eşleşiyordu. Diğer yandan yalan olmadıklarını sanki hissediyordu. Bir şekilde onlara ısınmaya başlamıştı. "Anladım galiba."

Masaya yaklaşan pembe saçlı kızla susmuşlardı. Masanın köşesinde elindeli viski şişesini kenara koyup servis getirmiş gibi yapmıştı."Merhabalar efendim. Bir sorun var mı?" Kiri bir an kaşlarını çatsa da saniye sonra gülümsemişti. "İzu yalan söylemiyormuş demek." Mina göz kırptı. "Seni görmek de güzel Ei. Ama ikinizin de delfie'yi bu kadar sevdiğini bilmiyordum." Bu sözler altında ufak bir sorgulama ve tehdit vardı. "Aslında bize soru soruyordu. Neler olduğunu merak ediyor."

"Aslında aynısı benim içinde geçerli. İkinizi böyle bir yerde göreceğimi asla düşünmemiştim. Nasıl mafya oldunuz? İzu sakar, Sen de yumruk atmaktan korkuyordun."Denki ikisine baktı. "Harbi mi?" Deku gözlerini sakladı. "Şükür o lanetten kurtuldum." Kiri omuz silkti. "Dövüşmeyi hala sevmiyorum. Ayrıca sen nasıl buraya düştün?" Gözlerini kaçırdı. "Önemli değill." Sonra kafasını salladı. "Neyse, sadece selam vermek istedim. Siz ikinizin neyin peşinde olduğunu bilmiyorum ama Katsuki'nin bu işle bir ilgisi var, değil mi?" Deku kafasını salladı. "Evet." Ciddi şekilde onlara yaklaştı.

"Pekala, bunu size söylememeliyim ama az önce patron bir adamla konuşuyordu ardından yanıma gelip yüksek miktarda para bırakıp arka tarafa geçtiler. Kedi insanlarla alakalı bir şeyler duydum." Ortama sessizlik çökmüşken Katsuki'nin sahneden indiğini ve arka tarafa yürüdüğünü hepsi görmüştü.

"Bu sefer onu benim elimden kimse alamaz." O uzaklaşırken Kiri olduğu yerde durmuştu. "Yoksa." Kafasını salladı. "Muhtemelen arka tarafta konuştu ve şimdi de katsuki'yi yanına gönderiyor." Mina onyaladı. "Benim dönmem gerekiyor. Ama deku'yu ve seni bir ara sorgulayacağımı biliyorsun değil mi?" Kiri onayladı. "Bize guvenebilirsin sonra her şeyi açıklayacağız." Tatmin olmuş şekilde hafif gülümsedi ve yanlarında ayrıldı.

"Endişelenme. Deku varken ona hiçbir şey olmaz. Ama patronun yarın birkaç yeri kırık olabilir." Viski şişesini aldı ve kafaya dikti.

Denki ona baktı. "Sert şeyleri sevmediğini söylememiş miydin?" Kafasını salladı. "Evet. Ama bunu yapacaksam cesarete ihtiyacım var." Denki ne olduğunu soracakken dudaklarında olan dudaklarla gözleri sonuna kadar açılmış ama refleksle karşılık vermişti.

Kirishima bir elini yanağına koyarak onu kendine çekmişti. Sakince dudaklarının tadını alıp hafızasına kazıdı. Hafif sertleşmiş ve içki tadı olmasına rağmen gizlenmiş olan çok tatlı bir şey daha vardı. Son kez alt dudağını emmiş ve serbest bırakmıştı dudakları. O istemeden bir şey yapmayacaktı evet ama kendi ve Denki'nin aklındaki bazı şeyleri kesinleştirmesi gerekiyordu.

Çok yakından baktığı kırmızı gözler tüm yoğunluğuluyla parlarken denki'nin tüm vücudu titremişti. "Sen bu yüzden güzelsin. Bu giydiklerin ya da nasıl göründüğüyle ilgili değil, kalple ilgili. Ve gözlerin kalbinin pırlantadan daha parlak olduğunu söylüyor." Baş parmağıyla yavaşça gözünün altını okşamış ve kendini uzaklaştırmıştı. "Ben seni önemsiyorum." Ayağa kalktı ve Arka tarafa ilerlerken Denki hala oturduğu yerde sallanıyordu. Az önce ne yaşamıştı?

"İyi misin Denki?" Kafasını salladı ve ayağa kalktı. "Bana diyor ama asıl güzel olan o." Kız ona şaşkınlıkla bakarken hafifçe yüzünü tokatladı. "Hadi kendine gel canım. Şurada farklı bir masa var." Oraya bakınca üzerinde gezinen bakışları hissetti. Normalde bu bakışlardan etkilenmezdi ama ilk defa iğrenmişti. "Tamam."
...

"Şimdi tekmeleyeceğim uzaklaş benden!" İlk başta tatil günü olmasına rağmen sahneye çıkmaya zorlanmıştı. Sözde sıradaki biri hasta olmuştu ve yerinin doldurulması gerekiyordu. Fazla uzun süreli olmadığı için sesini çıkaramamıştı ama kendi odasına girdiğinde karşılaştığı korumalar ve iki adamla her şey yerli yerine oturmuştu.

Adama onun ayık olmasını istediği için kedi otu yüzünden uyutmamıştı ve elbette bu direnmesi için yeterli bir sebepti. Elleri yatağa bağlı olsa da adamın suratına tekme geçirmesiyle geri sendelemişti. "SENİ PİSLİK! BUNU SENİN YANINA BIRAKIRIM MI SANIYORSUN?!DEKU'NUN NE DEDİGİNİ UNUTMA APTAL HERİF!" Bunu kapıda bekleyen oç.'a söylemişti ama karşısındaki rastgele adam gözlerini devirip komodinin üzerinden yapışkan bandı aldı. "Sen fazla konuşuyorsun kedicik."

Elini ısırmasına karşılık adam pes etmemiş ve dirense dahi 5 dakika sonunda ağzında bantla adama kızgın bakışlar atmaya başlamıştı. "Sana ne kadar para ödediğime dair fikrin var mı? Azıcık sabit dur ve seni rahatlatmama izin ver. Yoksa kedi otunu mu koklatmalı mıyım?" Adam üzerine eğilince çırpınmaya devam etmişti. Hatırlamaması kesinlikle kendi yararınaydı. Ama üzerindeki adam tüm gücüyle kendini bastırıyordu ve hareketlerini kısıtlıyordu.

Boynuna eğilince istemsizce titrmeye başlamıştı. Bu histen ölesiye korkuyor ve tiksiniyordu. Sonuna kadar kaçacaktı. Gerekirse ölürdü ama izin vermezdi. Geri kalan gücünü ayağına toparlayıp karnına geçirdi. Bu onu afallatırken diğer yandan kapı bir anda kırılınca adam o tarafa bakmıştı. Deku kolunun altında patronu olacak adamı tutup kızgın gözlerle içeri dalmıştı. Gördüğü görüntü sinirini 10 katına çıkarırken adamı tutup kenara atmıştı. Sonra bir şey demeden ikisini de dışarı sürüklemişti.

İçten içe rahatlarken elleri ve ağzı bağlıyken ne halt edeceğini düşünürken 2 dakika sonra içeri kirpi girmişti. "Yok artık. Abartmışlar." Yanına yaklaşıp ağzını açtı. "İKİSİNİNDE GELMİŞİNİ GEÇMİŞİNİ XXXXXXX EBESİNİ XXXXX BEN SENİ BİR RAHATLATIRIM MEZARINA KADAR GÖRÜRSÜN." Derin derin nefes alıp verip kendini sakinleştirdi. "Tamam mı?"

"Evet." Üzerine eğilip kilitle oynamaya başlamıştı. "Boşuna uğraşma polislerim kullandıklarından, aça-" cümlesini tamamladam elleri serbest kalınca şaşkınlıkla ona bakmıştı. Kiri kıkırdadı. "Benim de yeteneklerim var." Kafasını sallayarak yatakta toplanarak oturdu. Bu kaçıncı tecavüzden dönüşüydü? Ve Deku'nun onu kurtarışı? Saymayı bırakmıştı artık.

"Bir yandan dekuyla aynısın biliyor musun?" Ona baktı. "O da öfkesini içinde tutamaz. Özellikle konu sevdikleriyse." Kıkırdadı alay edercesine. "Bu ikisi aynı şey mi sence kirpi kafa?" Hak verdiği için sustu. "Üzgünüm." Katsuki omuz silkti. "Eğer bu tür şeylere katlanamıyor olsaydım çoktan ölmüştüm."

Ne diyeceğini bilememişti Kiri. Sanki az önce hiçbir şey yaşamamış gibi sakince oturuyordu karşısında. "Burada dur. Onu geri getireceğim." Sorgulayan bakışlarla açıklama gereği duydu. "Onu durdurmazsam yine katil olacak. Denki'yi yanına yollayım. Dinlenmeniz gerekiyor."

"Onun bu konuyla ilgisi ne?" Omuz silkti. "İlgisi yok." Sonra kapıyı kapatıp çıktı.

Geçen gün Denki'nin söyledikleri ve bu birleşince ortaya çıkan şeyin pek hoşuna gittiği söylenemese de karşı da çıkamazdı. Oturduğu yerde gerindi yavaşça. Kırılmış ve yer yer yırtıkları olan kıyafetlerine baktı. Kedi yanı bundan içgüdüsel rahatsız olduğu için ayağa kalkıp kendini biraz toparlamaya ve karışan saçlarını ve tüylerini düzeltmeye başladı.

Kabul etmesi lazım ki bu sefer gerçekten korkmuştu ama umursamayacaktı. Eğer görmezden gelirse şu an aklında olan korku hissi gidecekti.