Kedi-İnsan (Dekubaku)

Dünyanın Tepkisi-97

"Şimdi ne halt edeceğiz?"

"Hiçbir fikrim yok. Eve gitsek iyi olur. Önceden belirlediğimiz bilgilendirme maili ve toplantı ayarlama programı Jirou'da. Herkese gönderecek. Tabi hala görüşmek isteyen olursa. Tabi sonra insanları yerleştirmek ve kendimi göstermek için kaplan evine gitmeliyim." Kiri kıkırdadı. "Tabi tutuklanmazsak. Todorokiden sonra bizi kovalayacaklar. Gerçi kaçmak gibi bir niyetimiz yok." Bu kısım Katsuki'nin aklına gelmemişti. "Harbiden o yarım kafa nerede?"

"Polis mahkemesi. Onu ve bize yardım eden tüm astlarını sorguya çekiyorlar. Herhalde bizden önce onların ifadesini aldılar." Kiri elini kaldırdı. "Tabi onlardan sonra birde yakaladığımız 2000 kadar adam ve 1000 kadar tutsak ve onlarında sorgulanasını düşünürsek..." Kiri ekledi. "60 yerin incelenmesini de ekle." Deku kıkırdadı. "Sadece onlar mı? Bize ait olan diğer 50 yeri, yurdu, ofisimizi ve kaplan evini de ekle." Üzerlerine çöken ağırlıkla ikili nefesini verdi. "6 aydan erken bu işten kurtulamayız ki en iyi ihtimalle. Düzgün planlama yapmazsak elimizde hiçbir şey kalmayacak."

"Halk desteğinin ne kadar yararı olur? Herhalde bir şeyler değişmiştir az önce." Kiri omuz silkti. "Yani, daha çok dikkat çektiğimiz kesin ve mahkemede yararı olur ama bu resmi işleri değiştirmiyor. Yasaları da."

Katsuki de nefesini verdi. "Boşu boşuna rezil olduğumu söylemeyin yeter." Kirishima elini arkaya uzatıp saçlarını karıştırdı. "Çok havalıydın Midoriya Katsuki." Kızarmaya başlamıştı. Yeniden.

"Bu arada Kacchan, sen kaplan evini nerden biliyorsun?" Bakışlarını kaçırdı. "Telefon konuşmalarını duymayacağımı mı düşünüyordun? Her şeyi çözmem çok kısa sürdü. Gerçek bir delisin."

"Sıfırdan anlatmamı ister misin?" Kafasını salladı. "Küçük yardımlarla fazla bir şeyin değişmeyeceğini ve bunun gibi büyük çaplı operasyon olması gerektiğini anladığımda kedi-insanların yaşaması için bir site oluşturmayı düşündüm. Hatta içinde fırın, kafe, anaokulu ve eczane gibi yerler de olacaktı. Daha ayarlanmadı ama acil durumlar için koruma ve sağlık merkezi de olsun istiyorum. Böylece isteyenler hiçbir sorun çıkmadan sadece orada yaşayabileceklerdi. Gizlice inşaat firmalarıyla anlaştım ve şehrin dışında sayılabilecek bir yere özel yatırım olarak yaptırdım. Bitti sayılır tüm site. Bir tek evlere temel eşyaları taşımak gerekiyor."

"Kaç kişilik?" Kafasında ufak bir hesap yaptı. "10 bina, 3 kat, her katta 10 daire ve evler genelde 2+1.. ortalama 600 kişilik. Arada 3 odalı evlerde var tabi."

"Yani isteyen insanlar kedi-insanlarla beraber yaşayacak." Onayladı. "İhtiyacı olanlara yardım edeceğim ama bu zor olacak. Kendi yurdumuza daha fazla kişiyi yerleştireceğim. Ve dairelerin 100'ünü ilan olarak koyacağım. O para da yardım ve burs parası olarak gidecek. Arada çocuklar da var. Eğitimleri için de konuşmak gerekiyor."

"Her şeyi karşılayacak mısın?" Kiri kıkırdadı. "Bunca yıldır ne kadar fazladan para çıktı biliyor musun? Yatırımların hepsini geçen günlerde geri aldık. Fazlasıyla para var şu anda. Sıfırdan şirket kursak bile yeridir." Midoriya içinden onaylasa da sorun vardı. "Ama para eninde sonunda bitecek bir şey. İş bulmaları için cesaretlendirmek lazım. Anlaşmalı olduğumuz yerlerin bağlantısını onlara vereceğim. Yardım paraları da yavaş yavaş kesilecek."

"Evler zaten onların?" Kafasını iki yana salladı. "Site bizim. Bedava kalmalarına izin vereceğim sadece. Eğer ilerde çıkmak isteyen olursa gidecek ve ilana verilecek."

"Tekrar söylüyorum. Delisiniz. Hadi eve gidelim. Yoruldum ve bebeklerimi istiyorum." Arbaayi çalıştırdı. "Her şey düzelecek bir şekilde. Sakin ol."
...

"Kendinizi nasıl savunacaksınız?" Todoroki mahkemede üstlerinin yanında dururken bile en ufak bir pişmanlık ifadesi göstermiyordu. "Yaptıklarımdan pişman değil efendim." Etrafta yine bir uğultu çıkmaya başladığında yargıç herkesi susturdu. "Habersiz operasyon düzenleme, emre itaatsizlik, polis gücünü kötüye kullanma, haber vermeden büyük mafya Deku ile iş birliği. Bunların hepsi ayrı ayrı büyük suçlar."