ဗီလိန်၏နူးညံ့သိမ်မွေ့သော မေမေ

Chapter 6

‘’ရှရှင်းချန်… ကိုယ့်ကိုကိုယ် မိတ်ဆက်မယ်နော်… အန်တီက သားရဲ့အမေပဲ… မာမားလို့ခေါ်ပေါ့...."

ရှအန်းက အရွယ်ရောက်လူကြီးများ နှုတ်ဆက်သကဲ့သို့ သူမလက်အားထုတ်ကာ မိတ်ဆက်လိုက်သည်။

‘’အမေ.. အမေလား…’’

ကောင်လေး၏မျက်လုံးက ရုတ်တရက် ပြူးကျယ်လာပြီး ရှအန်းကို မယုံကြည်နိုင်သကဲ့သို့ ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအကြည့်မှာ သူငိုနေသည်ထက်ပို၍ ချစ်ဖို့ကောင်းနေလေသည်။

အနည်းဆုံးတော့ ရှအန်းက ထိုအမူအယာဖြစ်သွားသည့် ကလေးလေးကို သဘောကျလေသည်။

‘’ ဟုတ်တယ်… မာမားတို့က အခုမှ ပထမဆုံးတွေ့ဖူးတာပဲ… မာမားရဲ့ချစ်သားလေး… အနာဂါတ်မှာ မာမားကို အကြံတွေပေးရမယ်နော်....’’

ပြောရင်းဖြင့် သူမဘက်မှစတင်ကာ ထိုကောင်လေး၏လက်သေးသေးလေးကို ကိုင်လိုက်သည်။ သူမမျက်နှာပေါ်တွင်လည်း ကြယ်ရောင်ကဲ့သို့လင်းလက်နေသည့် အပြုံးတစ်ခုထွက်ပေါ်လာလေသည်။

ထိုအပြုံးမှာ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက်ဖြင့် လင်းလက်နေပြီး ညနေခင်းတွင် တောက်ပနေလေသည်။ ထို့နောက် ရှအန်းက သူမကိုယ်ကို ငုံလိုက်ပြီးကလေးအားငြင်သာစွာဖြင့် ချီလိုက်သည်။ သူ၏အမေဖြစ်သူမှ အချီခံလိုက်ရသည့်အတွက် ကောင်လေးက သူ၏မျက်လုံးအစုံမှာ မှေးမှိတ်သွားသည်အထိ ပြုံးသွားသည်။

မရေတွက်နိုင်သည့်လူတိုင်းဆီမှ မကောင်းသည့်မိန်းမဟုအခေါ်ခံရသော သူ၏မိခင်သည် အလွန်အင်မတန်မှ နူးညံ့ပြီးလှပလိမ့်မည်ဟု ဘယ်တုန်းကမှ သူ ထင်မှတ်မထားပေ။

သူ၏လက်ကိုကိုင်ထားသည့် နွေးထွေးသည့်လက်အစုံကို ကြည့်ရင်းဖြင့် သူအိမ်မက်မက်နေသည်ဟု၍ပင် ထင်မှတ်သွားမိသည်။

ထိုအချိန်တွင် လက်ထောက်ဌာနမှူးသည် ကလေးများကိုကိုင်ပေါက်၍ ညှိုနှိုင်းနေသည့်ရှအန်းဆီသို့လာကာ သူတို့၏စကားဝိုင်းကို ဝင်စွက်ဖက်လိုက်လေသည်။

‘’မစ္းရှ.. ရှင် အတော်တော်လွန်တာပဲ… အရွယ်ရောက်လူကြီးတစ်ယောက်က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကလေးတစ်ယောက်ကို အနိုင်ကျင့်ရတာလဲ… ကလေးတွေက အရမ်းထိခိုက်လွယ်တယ်… သူတို့တစ်ခုခုသာဖြစ်သွားရင် ရှင်တာဝန်ယူနိုင်လို့လား....’’