ဗီလိန်၏နူးညံ့သိမ်မွေ့သော မေမေ

Chapter 116

ရှောင်ဟေး၏ ဂုဏ်ယူနေပုံက ချစ်ဖို့ကောင်းနေသည်။

သူမသည် အဖြူနှင့်အမဲရောင် နဂါးရုပ် နှစ်ရုပ်ကို ပထမဆုံးတွေ့တုန်းက သူတို့က ကြီးကျယ်ခမ်းနားပြီး ကြောက်စရာကောင်းတယ်လို့ ခံစားရသည်။ သို့သော် သူမ ထွက်သွားပြီးနောက်တွင် ထိုနဂါးနှစ်ကောင်မှာ ကလေး၏ နှလုံးရှိနေသည်ဟု ခံစားရသည်။

သူတို့သည် လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်းများစွာက တည်ရှိခဲ့သည်။ ကျောက်စိမ်းဆွဲသီးထဲတွင် အပိတ်ခံထားရပြီး နှစ်ပေါင်းများစွာ အိပ်ပျော်နေသည်။

သူမ ဆွဲကြိုးများကို မရခဲ့လျှင် သူတို့သည် အချင်းချင်း တိုက်ခိုက်ကြမည်ဖြစ်သည်။ အမဲရောင်နှင့် အဖြူရောင် နဂါးနှစ်ကောင်သည် ကျောက်စိမ်းဆွဲသီးထဲတွင် ဆက်လက်အပိတ်ခံရမည်ဖြစ်ပြီး နောက်ထပ် နှစ်ပေါင်းများစွာ အိပ်ပျော်နေအုန်းမည်ဖြစ်သည်။

"မင်းပြောတာ သေချာလား မင်းရဲ့ ကျိန်စာက တကယ်အစွမ်းရှိတာလားဆို ငါမြင်ဖို့လိုတယ်”

ရှအန်းက ပြုံးလိုက်ပြီး အမဲရောင် နဂါးသည် သူမဆီသို့ ပျံလာသည်။

“ဟမ်းး..မင်း စောင့်နေပါ..သူမ ကံမကောင်းစေရမယ်..ကံမကောင်းစွာနဲ့ ငါက သိမ်းထားမခံရတော့ဘူး ဒါကြောင့် အခု ငါသေးငယ်တဲ့ အရာတွေကိုဘဲ လုပ်လို့ရတော့တယ်”
ရှောင်ဟေး စိတ်ဓာတ်ကျလာသည်။ သူ၏ ကြက်သွေးရောင် မျက်လုံးနှစ်စုံသည် စိတ်ဓာတ်ကျမှုများနှင့် ပြည့်လာသည်။

"သခင်မ..ကျွန်တော်က အသုံးဝင်သေးတယ်..ကျွန်တော့် နေရာမှာ မြစ်တွေနဲ့ ချောင်းတွေရှိသေးတယ်..အဲ့ကရေတွေက အသက်ပါကယ်လို့ရတာမဟုတ်ဘူး အလှအပတွေလဲ ရှိတယ်..အဲ့ဒါက လူတစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာက်ို ပြောင်းလဲလို့မရပေမယ့် သူတို့ကို ပိုကြည့်ကောင်းအောင် လုပ်လို့ရပြီး သူတို့ရဲ့ အသားအရေကို ဖြူပြီး နူးညံ့အောင် ပြောင်းလဲလို့ရတယ်”
ရှောင်ပိုင်က ကလေးတစ်ယောက်လို အပြိုင်ပြောနေပြီး သူ၏ အသုံးဝင်ပုံတွေကို ပြုစုနေသည်။

"သခင်မ..သခင်မကပိုက်ဆံ မကြိုက်ဘူးလား..ကျွန်တော့်နေရာက ရေတွေကို အသုံးပြုပြီး ပိုက်ဆံရှာလို့ရပါတယ်..မိန်းကလေးတွေက အမြဲလှချင်နေကြတာလို့ ထင်တယ်…ကျွန်တော့်မြစ်ရေနဲ့ ချောင်းရေကို ရောင်းရင် ပိုက်ဆံတွေ အများကြီးရလောက်တယ်”