ဗီလိန်၏နူးညံ့သိမ်မွေ့သော မေမေ

1.6K 107 0
                                    

Chapter 115

“မေမေ၊ သားတို့ မနက်ဖြန်ကျရင် ဒီကနေ ပြောင်းမှာလား...”

ညဘက်တွင် ကောင်လေးက ရှအန်းလက်မောင်းကိုဖက်ရင်း သူ့အမေဘေးတွင် ကွေးကာ မေးသည်။

ရှအန်းက လှည့်ပြီး ရှရှင်းချန်ကို ကြည့်သည်။

“ဘာလို့လဲ...ဒီနေရာက မပြောင်းချင်ဘူးလား”

“မဟုတ်ပါဘူး... မေမေနဲ့အတူတူဆိုရင် ဘယ်နေရာကိုမဆို ရှောင်ရှင်းက ပျော်ပျော်ကြီး သွားမှာ...”

သူက လေးနက်စွာပြောသည်။ သူ့အသံကေ နူးညံသော်လည်း ခိုင်မာသည်။

“ဒီကောင်လေး...တော်တော်စကားတတ်တယ်...”

ရှအန်းက ကောင်လေးရဲ့ ခေါင်းကို ပုတ်လိုက်သည်။

“ဒါပေမယ့် မေမေက အနိုင်ကျင့်ခံနေရတာလား...”

သူ့သားက ဒီလိုစကားမျိုး ပြောလာမည်ဟု မမျှော်လင့်ထားသဖြင့် ရှအန်း အံ့အားသင့်သွားသည်။

သူမ၏ ချစ်လှစွာသောသားသည် ဖုအန်းချီ၏ ဗီဒီယိုကို မြင်သွားတာတောင် အောက်က မကောင်းသည့်ကွန်းမန့်များကို ဖတ်မိမည်ဟု သူမ မထင်ခဲ့ပေ။ သူမသားက ငယ်သေးသဖြင့် ထိုသို့မကောင်းသည့် မှတ်ချက်များကို မမြင်စေလိုပေ။

“မဟုတ်ပါဘူး... မေမေက အနိုင်ကျင့်မခံရပါဘူး နိုင်ငံခြားက သားကြီးပြင်းလာဖို့ ပိုကောင်းလို့ပါ...”

ရှအန်းက ပြုံး၍ဆက်ပြောလိုက်သည်။

“သားက ပုံမှန်ဆို သိပ်စဉ်းစားလေ့မရှိဘဲနဲ့ ဘာလို့ မေမေ့အတွက်ကျမှ အဲလောက်ထိ စဉ်းစားနေတာလဲ...”

“မေမေ အမြဲအနိုင်ကျင့်ခံနေရတာ ရှောင်ရှင်း မမြင်ချင်လို့လေ...”

စောင်အောက်ထဲတွင် ကောင်လေးသည် လက်သီးကို တင်းနေအောင် ဆုပ်ထားသောကြောင့် သူ့လက်သန်းက ဖြူနေသည်ကို ရှအန်းမမြင်ချေ။

“မေမေက အနိုင်ကျင့်ခံရပါတယ်လို့ ဘယ်သူက ပြောလဲ... သား မကြားဖူးဘူးလား...ယောက်ျားတစ်ယောက်က လက်စားချေဖို့ ဆယ်နှစ်စောင့်လည်း နောက်မကျပါဘူးဆိုတဲ့ စကားကို....”

ဗီလိန်၏နူးညံ့သိမ်မွေ့သော မေမေTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang