ဗီလိန်၏နူးညံ့သိမ်မွေ့သော မေမေ

Chapter 147

ညအချိန်၏ တိတ်ဆိတ်မှုကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ရှကျင်းကွန်ပျူတာရှေ့ ထိုင်လိုက်သည်။

တစ်စုံတစ်ခု ဆိုးဆိုးရွားရွားပြုမူတော့မည်ကဲ့သို့ အသက်ပြင်းပြင်းရှုလိုက်ပြီးနောက် ဗီဒီယိုတစ်ခုကိုဖွင့်လိုက်သည်။

သာယာသောတေးသီချင်းသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး ကွန်ပျူတာ‌တွင် ရင်းနှီးနေသည့်အသံက ထွက်ပေါ်လာသည်။

ထိုအသံက ရှအန်း၏အသံဖြစ်သည်။

ကွန်ပျူတာမျက်နှာပြင်ပေါ်မှ ရှအန်း၏ လှပ၍ အပြစ်အနာအဆာ‌ကင်းသော မျက်နှာကို မြင်ရသည့်အခါ လက်သီးများကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ထားသည်။

ပြည်တွင်းမှပိတ်ပင်ခြင်းခံရပြီးနောက် တရုတ်နိုင်ငံတွင်းမှ ရသစုံရှိုး တစ်ခုမှ မရိုက်ရသေးသော်လည်း ရှအန်းက စမတ်ကျကျနေထိုင်နိုင်ဆဲဖြစ်သည်။

သူမက ချောမောလှပသည့်အပြင် အသားအရည်ကလည်း ပန်းနုရောင်သန်းနေသည်။ အကယ်၍ရှိုးကို မကြည့်ပါကလည်း ယူအက်စ်တွင်နေသည့် သူမ၏ဘဝက အလွန်ကောင်းမွန်ကြောင်း သိနိုင်သည်။

ဘယ်လိုလုပ်သူမက အဖြစ်ဆိုးရမှာလဲ ... ကြယ်ငါးပွင့်ဇိမ်ခံဟိုတယ်မှာနေပြီး Michelinအစား‌အသောက်တွေ စားနေရတာလေ ... ခရီးသွားရင်လည်း ဇိမ်ခံကားနဲ့သွားပြီး တရားမဝင်ကလေးကတောင်မှ ကမ္ဘာ့ထိပ်တန်းကျောင်းမှာ တက်နေရတာ ...

သူမ(ရှကျင်း)၏ သမီးတောင်မှ ဤကဲ့သို့ကျောင်မျိုးမတက်နိုင်ပေ။ "Mom is Back" ကိုရိုက်ကူးနေစဉ်က ခက်ခဲသည့်နေ့ရက်များကိုပင် သတိရသွားမိသည်။

အထူးသဖြင့် သူမပရိုဂရမ်ရိုက်ကူးစဉ်က ခက်ခဲမှုများနှင့် ယှဉ်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူမ၏သွေးများဆူပွက်လာသည်။

သူမက ရှအန်းရဲ့ပရိုဂရမ်ကို လုယူပြီး သူမလမ်းကို ပိတ်ပင်လိုက်ပေမယ့် ရှအန်းရဲ့ဘဝကတော့ ပိုပြီးတောင် ကောင်းစားသွားသေးတယ် ...

သူမကြောင့်ပဲ ရှအန်းက ပျော်ရွှင်နေတယ်ပေါ့ ...

ရှကျင်း အလွန်ဒေါသထွက်နေသောကြောင့် တစ်ခုခုကို ရိုက်ခွဲပစ်ချင်လာသည်။