Chapter Thirty-three

9.6K 261 1
                                    

Thirty-three

Trixie's POV

"Sigurado ka bang hanggang dito ka nalang iha?" Tinignan ko si mang ben. Ilang beses na kaming paikot-ikot sa gubat pero hindi ko parin makita ang palasyo ng mga bañarez. Ayoko pa sanang mag-isa kaso mukang kailangan na ni mang ben magpahinga.

"Uhmm dito na po siguro ako mang ben. Kaya ko na pong lakbayan ang gubat. Salamat po." I smiled at him. Ngumiti naman ito ngunit may halo itong pangamba.

"O sige iha, mag-iingat ka. Gumagabi na."
Aniya bago tumalikod hanggang sa hindi ko na siya makita dahil sa matinding fogs sa paligid. Naramdaman ko naman ang malakas na pag-ihip ng malamig na hangin.

I can do it. Kaya kong mag-panggap bilang si Cordelia.. Kaya ko-

"I can't.." Bulong ko. Hindi sang-ayon ang puso ko sa sinasabi ng isip ko..

Hindi ko kayang mag panggap bilang si cordelia sa harapan nila.

Nagpatuloy ako sa paglalakad bitbit ang bakal na armas ko. Sa tuwing umiihip ang malakas na hangin, di mapigilan ng mga balahibo ko ang tumayo.

Bakit ko pa kasi naisipang mag-isa?! What if may biglang umatake sa aking bampira dito? Shit! Trixie naman! Vampire city itong lugar na kinatatayuan mo! Hindi ito ligtas para sayo!

Tatakbo na sana ako when suddenly i heared whistle. Bigla ng nasitayuan ang mga balahibo ko ng marinig ko iyon.

I can feel them.. Mas lumamig pa ang paligid. Mas nakakatakot. Tumingala ako upang makita ang kalangitang unti-unting dumidilim. And then may mga kaluskos na akong naririnig mula sa kung saan.

"Who are you?! Lumabas kayo! I-i'm not afraid!"

hinigpitan ko ang paghawak sa bakal na dala ko. I felt weakness running through my vein. Parang anytime maiiyak ako pero hindi pwede. Kailangan kong maging malakas-

"Who are you? At pagkatapos magtatanong ka ng 'Anong kailangan ninyo sa akin?'" Napasinghap ako ng may biglang magsalita sa tapat ko. Hindi ko siya makita dahil madilim ang banda kung saan siya nakatayo ngayon.

"Magpakita ka! ". sigaw ko. Mas lalong hinigpitan ang paghawak sa bakal na dala ko.

Andvl then, lumabas siya- no, they're three. Two guy and one girl. Napaatras ako.

The color of their eyes is different. Kulay pula ang mga ito. Kulay dugo.

"Nagkita rin tayo sa wakas... Cordelia..." Said the black guy. Umiling ako. Pati sila inakalang ako si Cordelia. Why?! Whats with that girl? Bakit halos lahat ay kilala at hinahanap siya?! Bakit parang napaka-importante niya?!

"No.. nagkakamali kayo. I..i'm not Cordelia! I'm Trixie! That's my real name." I manage to smile at them kahit na kunot na kunot na ang kanilang mga noo. The girl just laugh at me.

" Now She's out of her mind! hahaha" Patuloy parin siya sa pagtawa. Sa inis ko ay naglakad ako palapit sa kanya.

"Anong sabi mo-" Napahinto ako ng bigla niyang hawakan ang leeg ko at sakalin ako. Naihulog ko ang hawak kong bakal dahil doon.

I can't breath. Ang sakit ng pagka hawak niya sa leeg ko..

"What now cordelia? Bakit hindi mo ako labanan? Bitch!"

Napa-aray ako ng itagilid niya ang ulo ko.

Anong gagawin niya? Is she going to bite me?! NO!!

"Enough Loisha."

"This bitch deserves this-"

" I said enough!" Kasabay ng pagsigaw ng isang kasama niya ay ang pag hagis niya sa akin sa isang puno. Tumama ang likod ko and blood... There's blood!

"O-ouch!" Naramdaman ko ang pagbukas ng sugat sa binti ko. Saka ko lang napansin na nawala ang amulet sa leeg ko.

"Ahhhh!" Napasigaw ako ng mas lalo pang lumaki ang sugat doon. Blood! Blood!

"Blood! I can smell bloods!" Napalingon ako sa nagsalita. Napaiyak ako ng mapansing nakalabas na ang mga pangil nila. Their eyes... mas lalo pang naging pula!

"No! pls! " Pagmamaka-awa ko. Pero gaya nga ng sinabi ko, bampira sila.

Pumikit ako ng sumugod ang babae sa akin. Hinihintay ko ang pag-atake niya sa akin pero wala akong naramdaman.

"Trixie.."

Idinilat ko ang mata ko at nakita ko si Erick. Sa gulat ko ay hindi agad ako nakapagsalita.

"Kuya! Umalis na kayo ni ate dito!" I saw paula fighting the girl vampire na umatake sa akin kanina and adrian who is now fighting the two man.

"Lets go-"

"No!" I stoped him. Nagulat siya... i know... Dahil iyon sa boses ko.. It's cordelia's. Alam kong iiwanan din nila ako dito pag narinig nila ang boses ko.

Napaiyak ako saka umiling.

"Trix.." He whispered. Tumingin ako sa mga mata niya.

"Kuya!!!" Muling sigaw ni paula. Nilalabanan niya parin iyong babae.

Lumalaban sila dahil sa akin. I.. i don't deserve this.

"Lets go!" May diin na saad ni erick saka ako binuhat at pina-sampa sa likuran niya at mabilis na tumakbo.

"Kumapit kang mabuti.. pls trust me." Aniya. Pumikit ako ng mahigpit at hinawakan siya ng mabuti. I miss this. His scent and ofcourse, his voice.

"Erick.."

"Shh. Don't speak." I know.. Dahil sa boses ko.. Mas lalo pa akong nanghina dahil doon. Nawalan ako ng lakas kaya naramdaman ko nalang na lumuwang ang pagkakapit ko sa kanya. Mabilis parin ang takbo niya at hindi ko na masyadong maaninag ang paligid.

"Trixie.." Tawag niya sa akin..

"I'm fine.." hinigpitan ko ang pagyakap sa kanya para hindi ako mahulog. Kelangan kong maging malakas.

Napahinto siya kaya napa sigaw ako ng mahina.

"Cordelia

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

"Cordelia.." Aniya. Pinilit kong itaas ang ulo ko para malaman kung sino ang kausap niya.. and it's her. Cordelia...

"Leave us alone! Umalis ka na!"
gusto kong magsalita ngunit hindi kaya ng katawan ko. Nanghihina na talaga ako.

"You can't do this to me Erick... Y-you love me don't you!"

Napapikit ako dahil sa sakit. Oo, alam kong mahal ni Erick si Cordelia. Alam ko iyon...

"We're over. Now bring back her voice! " Iyon lang ang narinig ko mula kay Erick. Napasandig na ang ulo ko sa likuran niya at pilit na nilalabanan ang pag bigay ng katawan ko.

"If thats what you want..." -cordelia

Hindi ko na narinig ang karugtong dahil bumagsak nalang ako bigla sa lupa.. I saw Erick saying something to me pero hindi ko na marinig iyon.

Napahilig ang ulo ko sa kanan kung saan si Cordelia.. She's looking at me..Walang emosyon..

And then all went black...

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

The end! chos! xD haha Anyway, 3 chapters nalang at tapos na ang kwento. :) Maraming salamat sa support. ^_^ Vote and comment pls?

next update is maybe sa nxt sunday na naman ulit. Busy ako eh. :/ Uhmm paki correct nga pala ako sa mga grammars ko huh. :) Hindi ko talaga forte ang english eh. haha o siya! Masyado na akong maingay! XD Bye! :-*

Ang Asawa Kong Bampira (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon