Hikayenin de ötesinde - BTS'in 10 yıllık kaydı

Dinamit Ol

BTS'in dünya çapında her zamankinden daha fazla ilgi çektiği bu anlarda, izleyicilere her yerdeki herkesin seveceği bir şarkı atacak ve onlara yeni hayranlar olma şansı verecekti.

—

Pandemi olmasaydı, belki de BTS asla "Dynamite" şarkısını söylemezdi. MAP OF THE SOUL: 7'ın başlık şarkısı "ON" müzik videosunun son sahnesi, "NO MORE" kelimelerinin yavaşça kaybolup geride "DREAM" bıraktığı "NO MORE DREAM" kelimelerinin yer aldığı bir başlık kartıdır. "Boy With Luv" ve "Boy In Luv" veya "ON" ve "N.O" şarkıları birbirine bağlı olduğu gibi, "DREAM"in de ilk albümlerinin başlık şarkısı "No More Dream"e cevap olması gerekiyordu.

İlk çıkışlarında aşkı arayan ve onlara başkalarının hayallerini yaşatmaya çalışan bir dünyaya "Hayır!" diye bağıran genç erkekler, artık o kadar yüksek bir süperstar statüsüne ulaşmıştı ki, tıpkı kendilerini "ON" müzik videosunun sonunda buldukları yer gibi, zemini zar zor görebiliyorlardı. Ve o anda BTS, isimlerini oluşturmak adına geçen yılların ağırlığını özetleyen o şarkıyı söylemeyi planlıyordu.

Ama o zamanlar dünyadaki herkes için olduğu gibi, BTS'in tarihi de beklenmedik bir yöne doğru yöneldi. BE, küresel sağlık krizi sırasında değişen durumlarının ve duygularının bir kaydıysa, pandemi döneminde onlara sunulan ilk büyük zorluk da "Dynamite"tı.

Bang Si-Hyuk'un sadece "bir his" dediği şeyle başlamıştı. Bang Si-Hyuk, pandemi nedeniyle BTS için değişebilecek her şeyi düşünüyordu ve endişelerinin özü "jetlag" idi.

MAP OF THE SOUL: 7 zamanında, BTS dünya çapında stadyumları gezen bir grup haline gelmişti. Çıkışlarından bu yana yedi yıl geçmiş, güçlerinin zirvesinde olup sanatçı kimlikleri olgunlaşmıştı. Ama aynı zamanda, BTS başka bir sansasyon da yaratıyordu. Medya, ARMY'nin LOVE YOURSLEF ve MAP OF THE SOUL serilerine verdiği tutkulu tepkiye odaklanıyordu ve bu, onların SNL performansları gibi ABD kitle iletişim araçlarında benzeri görülmemiş seviyelerde teşhir edilmesine yol açmıştı, bu da dünyanın dört bir yanından insanların şimdi dikkatini onlara verdiği anlamına geliyordu.

YouTube içeriği ve benzerleri aracılığıyla K-pop'u zaten takip edenler için, BTS zaten süperstardı. Ancak onları ilk kez SNL gibi şovlar aracılığıyla televizyonda görenler veya kitle iletişim araçları makalelerinde okuyanlar için BTS, Güney Kore'den fışkıran tamamen yeni bir şeydi.

Pandemi olmasaydı, maruz kaldıkları bu "jetlag" oldukça kolay bir şekilde çözülebilirdi. Albümler çıkarmak ve daha fazla stadyum turu yapmak, bu çabaların ölçeği ve sanatı aracılığıyla popülaritelerini haklı çıkarmada çok ileri gidecekti ve turne yapan her şehirdeki hayranlardan gelen patlayıcı tepki, dünyaya BTS'in gerçekte ne tür bir grup olduğunu göstermek için bolca fırsat sağlayabilirdi.

Ancak pandemi nedeniyle BTS, kendilerini bekleyen hayranlarını görmeye gidemedi ve grubun ününü, yeteneğini ve geçmişini dünyaya duyurma şansı ortadan kalktı. YouTube'da ne kadar izlenme elde ederlerse etsinler, canlı performanslar olmadan daha büyük bir kitleye hitap edemezlerdi. Özellikle de bir sonraki seviyeye geçmek için daha fazlasına ihtiyaç duyan BTS gibi dünya çapında büyük bir hayran kitlesine zaten sahip olan bir grup için.

Bu sorunu sezen Bang Si-Hyuk iki karar vermişti. Birincisi, BE'nin yapımcılığı rolünde biraz geri adım atmak ve BTS üyelerinin albümün yönüne karar vermede daha fazla sorumluluk almalarını sağlamak. Albüm, son derece ayrıntılı bir plan izlemek yerine, üyelerin pandemi boyunca yaşadıklarından ve hissettiklerinden oluşacaktı. İkincisi ise, BTS'i keşfetmeye başlayan herkese bir "dinamit" (Dynamite) atılacaktı. BTS'in dünya çapında her zamankinden daha fazla ilgi çektiği bu anlarda, izleyicilere her yerdeki herkesin seveceği bir şarkı atacak ve onlara yeni hayranlar olma şansı verecekti.

—

Çeviren:
— Pea