ភាគទី : 14 » [ ចង់ឲ្យមិត្តឯងដឹងមែនទេ? ]
Yoonmin Novel
___________
«លោកពូកើតអី?» រាងតូចសួរគេថាកើតអីព្រោះតែឃើញមុខគេក្រហមពេក បើញើសវិញហូរជោគ
មុខហើយ កម្ដៅបានភាយចេញពីមុខគេមកប៉ះសាច់របស់ជីមីនដោយសារគេអោនមកជិតៗពេក
«យើងក្ដៅណាស់ ជីមីន...អឹមម» មិនបង្អង់យូរឡើយ នាយអោនប្រថាប់បបូរមាត់ ថើបរាងតូចយ៉ាងកម្រោលរហូតបបូរមាត់តូចជ្រាបឈាមតិចៗក្រហាយផ្សាក៏គេមិនខ្ចីលែងដែរ ដៃតូចៗលើកគក់ទ្រូងគេឲ្យលែងតែមិនបានផល បែរជាត្រូវគេចាប់ជាប់ផ្គួបចូលគ្នាដោយដៃម្ខាងលើកឡើងផុតក្បាល
«ហ្ហឹមមម..អឹមមម...» បានត្រឹមគ្រហឹមដើម.ក កម្លាំងគេខ្លាំងណាស់ដូចដំរីចុះប្រេង មើលទៅចប់របស់គេទៀតហើយ នាយចាប់បង្វែរកាយតូចឲ្យបែរក្រោយទប់ជញ្ជាំងបន្ទប់ទឹក ដៃមឹកក៏រហ័សបេះបោចខោរបស់ជីមីនទម្លាក់ចុះ អ្នកម្ខាងនៅមិនស្ងៀមទេទោះដឹងថាមិនឈ្នះគេក៏ដោយ
«កុំអី កុំធ្វើអញ្ចឹងទៀត ហ្ហឹកៗ ខ្ញុំខ្លាច អ្ហឹកៗ...» ជីមីន
«ជួយយើងផង...» នាយអោនមកកៀកកញ្ចឹង.កខាងក្រោយរបស់ជីមីនហើយនិយាយអង្វររាងតូចឲ្យជួយនាយវិញផង សម្លេងនិងខ្យល់ក្ដៅភាយមករាងតូចឡើងព្រឺរសម្បុរអស់ហើយ
«ហេតុអីត្រូវជួយបែបនេះ ខ្ញុំមិនជួយទេ លែងខ្ញុំ!» ជីមីនមិនយល់ពីអ្វីដែលនាយសុំឲ្យជួយទេ ព្រោះមិនធ្លាប់ជួបនឹងហេតុការណ៍បែបនេះពីមុនមក ហើយក៏គិតថានាយស្រវឹងទើបធ្វើទង្វើឆ្គួតនេះម្ដងទៀត
«ឯងគ្មានជម្រើសទេ ឯងជារបស់យើង» នាយសុំគេធ្វើអី បើគង់តែបង្ខំគេដដែល (មិនឲ្យក៏យកដែរ)
«ខ្ញុំមិនមែនរបស់លោកពូទេ ហ្ហឹកៗ...» នៅពេលដែលដឹងដល់របស់រឹងកំពុងព្យាយាមស៊កចូលច្រកសំងាត់របស់ខ្លួន កាយតូចក៏ប្រឹងរើមិនឲ្យនាយសម្រេចអ្វីដែលខ្លួនចង់ឡើយ ដែលវាជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នកម្ខាងក្ដៅម៉ួម៉ៅក្នុងអារម្មណ៍ពុះកញ្រ្ជោលកាន់តែខ្លាំងទ្វេឡើង
«ឌឺហ្អេះ? អ្ហឹស...!!» នាយអុកសម្រុកមួយទំហឹងមិនខ្ចីថ្នម សុំហើយអង្វរហើយនៅតែមិនព្រម ចឹងមានតែបង្ខំ ហើយវាក៏ជាហេតុដែលធ្វើឲ្យរាងតូចចុកចាប់ ខឹងស្អប់ ខាំបបូរមាត់យំយែកកាន់តែខ្លាំង វាឈឺផ្សារទាំងកាយនិងចិត្ត គេកៀកកិតនឹងសង្សារ ពេលមានទុក្ខបែរជារត់មករកខ្លួនទៅវិញ ពិតជាអាក្រក់ខ្លាំងណាស់
