Possessive Men #:3- Yvan's Possession

Chapter 24

Filamrie's povs:

"Miss Filamrie, talaga bang okay ka lang?" Napangiti at tumango naman ako sa kaniya na ilang beses na itong tinatanong sa akin.

"Ayos lang ako, Sonia." Nakita ko na hindi pa din ito naniniwala sa akin. Napakislot ako nang biglang may naupo sa tabi ko. "Excuse me, I forgot something outside, bye!"

"S-sonia! Sasama ako—"

"Malayo iyon, Miss eh! Bye!" Sumenyas ito sa akin at mabilis ng umalis mula dito sa loob ng tent. Naiwan kami ng lalaking ito dito at pakiramdam ko ay sobrang sikip ng space dito. He was seriously staring at me, that I felt I'm melting from those golden eyes.

"May kukunin din ako sa labas, excuse me—"

"We need to talk." He promtly hold my hand and abruptly bring me to his hard chest. Natigilan ako pero tinulak din siya, ngunit hindi ko magawa dahil sa higpit ng pagkakayakap niya.

"L-let me go, Yvan! H-huwag kang gumawa ng eksena dito." Pinigilan ko ang mapahikbi at ayokong mahalata nito ang paggaralgal ng boses ko.

"No. I'm not letting you go. Dito ka lang ka sa mga braso ko, baby." His words hitting me so hard. I don't want to let him go too, but at the end, someone's already owned him. And I hate the things of ruining someone's relationship, hindi ko magawang manira ng isang relasyon na wala naman akong panghahawakan.

"I'm sorry, Yvan. Please leave me alone and just forget what happened between us." Sabi ko matapos ang ilang minutong katahimikan. Narinig ko agad ang marahas nitong paghinga and he tightened his embrace.

"D-don't leave me please, Filamrie."

U-umiiyak ba siya? Pakiramdam ko ay sinaksak ng todo itong dibdib ko habang tumataas-baba ang dibdib nito. It's the first time I'm heard his cry, the first time that he's crying in front of me, the first time he showing his emotions on me.

"Y-yvan..." Tanging pagsambit na lang sa ngalan niya ang lumabas sa bibig ko. My heart is hurting, and all of me is affecting by this feelings. I love him but I can't, kaya habang maaga pa ay kailangan ng matapos ito bago pa malaman ng lahat na may namamagitan sa aming dalawa.

"I love you and I'll take you no matter what!" Kumalas siya at nakita ko ang madilim niyang mga mata, my heart beat in fear as he abruptly take his shirt. Sobrang dilim ng mukha nito.

"Y-yvan! A-anong ginagawa mo? Stop it—hmp!" He force lying down on me before he pinned me, with his lips drastically kissed my mouth. My eyes got bigger when I saw him dismantle his belt before he opened the button and zipper his pants. And then I felt his hand trying to remove my pants, but I firmly closed my legs while glaring him badly, with my eyes full of tears. "Hmp!" I moaned when he bite my lower lip and that I tasted blood.

I'm tried to apprehend his eyes to beg him to stop, but he wasn't looking at me and he was succeed to opened my legs, and then a drastic hand pulled out my inner cloth before he torn apart my blouse. Before he positioned himself and I already felt his hard that started to rub at my entrance.

"Sonia! Nakita mo ba si Yvan?"

"Nasa loob eh, kasama si Yvan—"

"Fuck! Bakit mo sila iniwan!" Narinig ko ang marahas na pagbukas ng zipper ng tent. "Fuck! Yvan!" Mura ni Willy na agad tinulak si Yvan, dahilan para umalis ito sa ibabaw ko.

"Miss!" Gimbal na hiyaw ni Sonia at mabilis akong dinaluhan, kinuha nito ang kumot at tinakip sa katawan ko. Todo hikbi ako habang yakap ako ni Sonia. Nanginginig pa din ang buong katawan ko sa takot.

"Pre! Anong ginawa mo? Fuck! You almost raped her!"

"Pakilabas ng gagong iyan, Willy! And don't you ever dare to come inside in this tent again! Bahala kayo kung saan matulog basta don't come here! Layas!" Nadinig ko ang mariin na pagtataboy ni Sonia, she's angry and I'm thankful of her presence.

"I-im sorry, Filamrie..."  I closed my eyes and I don't want to hear his voice right now, I felt his eyes staring at me before their presence exited the tent.

"Miss? Sonia? What's happening here? Dumaan kami ni Rocky para mangamusta nang makarinig kami na  parang may sigawan? Nakasalubong namin sila Yvan na mukhang masama ang timpla? Is there something wrong—oh my gosh! What happened to Miss?" Dinig kong bulalas na sambit ni Lucy at nakita ko ang pag-upo nito sa gilid ko, puno ng katanungan ang mga mata nito at pag-aalala.

"That bastard Yvan—Miss Filamrie was almost raped by him! Akala ko pa naman hindi nito kayang gawan ng masama si Miss kaya hinayaan ko silang mag-usap na dalawa. Kung hindi pa dumating si Willy ay hindi ko malalaman na hinaharass na nito si Miss! Gagong Yvan na 'yon!" Ramdam na ramdam ko ang inis at galit ni Sonia, tumaas at baba pa ang dibdib nito kaya napakalas na ako.

They're looking at me with concerned and sympathy on their eyes. Alam kong namumula ang mga mata ko sa kakaiyak at nanginginig din pati katawan ko.

"Isumbong natin siya sa mga pulis—"

"No!" Mariing pagtutol ko kay Lucy. "P-pakiusap huwag na natin palakihin ang gulong ito. Magulo lang ang isip ni Yvan nung may hindi kami napag-unawaan... kaya nawala siya sa sarili at nagawa ito sa akin. Hindi naman natuloy at ayokong may makaalam nito—p-please don't tell this thing to everybody..." Pakiusap ko na agad naman nilang kinatango.

Pagkaaran kong magbihis ay hinayaan nila akong magpahinga, pero nasa labas pa din sila Sonia at hindi ako iniwan. Pasado alas otso na ng gabi at inaya nila akong maghapunan pero tumanggi ako dahil sa wala naman akong ganang kumain.

Dawalang araw pa ang ilalagi namin dito pero ngayon pa lang ay gusto ko ng umuwi. Hiyang-hiya ako sa nangyari at mabuti na lang ay nakakaunawa sila Sonia. Kahit hindi ko man sabihin ay nahahalata na nila ang namamagitan sa amin ni Yvan. Hindi ko din lubos maisip na magagawa niya ito sa akin, dito pa talaga mismo sa camping namin. I don't know if I can forgive him.

"I hate you, Yvan...

-MAYAMBAY-