"ဘာဖြစ်တာလဲ...."
"ကိုက်တယ်....ကိုက်တယ်...အား...."
ရှောင်းကျန့်ကိုပြန်ဖြေရင်း လည်ပင်းက မီးစနဲ့ထိုးလိုက်သလို ပူခနဲဖြစ်သွားပြီး တဆစ်ဆစ်နာကြင်လာရသည်။
လည်ပင်းကိုဖိကိုင်ထားသောရိပေါ်လက်တဖက်ကို ရှောင်းကျန့်ဆွဲဖယ်ပေမဲ့ မရတာကြောင့် အတင်းဖယ်လိုက်တော့ ခနလက်လွတ်သွားသည်။သိုေပမဲ့ချက်ချင်းပြန်ဖိထားသည့် ရိပေါ်ကြောင့်
"ဘာဖြစ်တာလဲ ကျုပ်ကြည့်ဦးမယ်....အတင်းဖိမထားနဲ့လေ...."
"အီး ဟီး မြွေကိုက်တာ....အဆိပ်တက်လာပြီထင်တယ်.....လက်ဖယ်လိုက်တာနဲ့ကို နာတာ...."
မျက်ရည်မလွယ်ပေမဲ့ သေရတော့မည်ဆိုတဲ့အသိကြောင့် ဒူးတွေပင်မခိုင်တော့ဘဲ မြေကြီးပေါ်ထိုင်ချလိုက်ရင်း ဟီးခနဲငိုချလိုက်သည့်ရိပေါ်။ပတ်ဝန်းကျင်ကို တချက်ဝေ့ဝဲကြည့်ကာ ရှောင်းကျန့်စူးစမ်းလိုက်တော့ သူတို့အနီးအနားက သစ်ပင်ကြီးပေါ်မှာ ပျားအုံကြီးတခုကိုတွေ့လိုက်ရသည်မို့ ရိပေါ်ဘာဖြစ်တယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်းမိသွားသည်။
ပြုံးစိစိမျက်နှာဘေးဖြစ်သွားသောရှောင်းကျန့်က ရိပေါ်ဘေးမှာ ဒူးတဖက်ထောက်ထိုင်ကာ
"မျက်လုံးတွေပြာမလာဘူးလား....ရေငတ်တာတွေဘာတွေရော ဖြစ်နေသလား....စမ်းချောင်းကိုပြန်ဆင်းလို့ရတယ်....အင်း လည်ပင်းကစပြီးအဆိပ်တက်တာဆိုတော့ ငယ်ထိပ်ကိုတန်းရောက်မှာ သေချာတယ်....ဆေးမီအောင်ပြေးနိုင်ဖို့ မလွယ်တော့ဘူး ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ...."
လူကိုမျက်လုံးဝိုင်းလေးတွေနဲ့ကြည့်ကာ ခြောက်သွေ့နေသောနှုတ်ခမ်းကို လျှာသပ်လိုက်နဲ့ အဟုတ်ထင်နေသော ရိပေါ်ကြောင့် ရှောင်းကျန့် ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်ဘဲ တဟားဟားအော်ရယ်မိသွားသည်။
"ခင်ဗျား....မကောင်းတဲ့လူ....လူကိုလှောင်နေတာ...."
ရှက်လဲရှက်၊စိတ်လဲတိူသွားရကာ ရိပေါ်အော်လိုက်တော့
"မင်းကို လှောင်တာမဟုတ်ဘူး....ရယ်ချင်လို့ကို ရယ်တာ....sorry...."
ငိုရှိုက်ရင်းပြောနေသည့် ရိပေါ်ကြောင့် ရှောင်းကျန့်ရဲ့ရယ်နေသောမျက်နှာက ချက်ချင်းတည်သွားသည်။သူမတ်တပ်ရပ်ပြီး ဆွဲထူလိုက်တော့ ရိပေါ်ပါ မတ်တပ်လေးဖြစ်သွားသည်။သိူ့သော်ကိုင်ထားတဲ့လက်ကို ပြန်ရုန်းလိုက်ရင်း
