BANA AİTSİN

20.Gece

Gerçekten benim olurmusun Dilan Karabey?".
Dedi.

Dediği şeyle aklımı itirdim. Ne diyicem ben şimdi. İstiyomuyum ben onun olmak? Yeni bir başlangıç için uygun mu bu?

"Baran ben... ".

______________________________________________

Hala şok için de cevap veremezken o gözleriyle bile cevap bekliyodu benden. Ne demeliyim? Yani ben ona alışmak, aşık olmak istiyorum. Böyle ani bir şeyler doğru olurmu? Doğrusu son günler ona karşı içimde garip bir sıcaklık var. Birlikte olmak için doğru zamanlama mı? Aklımı itirdiğim dakikalarla savaş yaşıyodum şu an. En iyisi biraz zaman istemek.

"Baran".

Gözleri gözlerimi yiyip bitiriyodu. Gözlerimden bir an olsun ayırmıyodu gözlerini. Kendine gelip cevap vermeği başara bildi en sonun da.

"Efendim? ".

Heyecandan sesli şekil de yutkunmuşdu. Söyleyeceğim cevapla benden küser diye düşündüm ama bir cevap vermeliydim.

"Bana biraz zaman vere bilirmisin? ".

"Ta- ta- tabi. Nasıl istersen ".

Kekeleyerek kurmuştu cümlesini. Benden küsmüşdümü acaba? Sorumun cevabı onda olduğu için ona sorucam.

"Küstün mü? ".

"Yo. Niye ki? Seninle bir ilişkiye gireceksek senin fikrin de önemli. Saygı duymam gerek. Kendini hazır hissetmen lazım ki, kendini bana adaya bilesin. Benim olmayı büyük bir hevesle isteyesin".

"Bu kadar anlayışlı olmanı çok seviyorum bu aralar".

Söylediğim cümlenin ardından gülümseyip dudağına uzun bir öpücük bırakmıştım. Kendisi şaşırsa da gülümsemişti bu hareketimden sonra.

"Eee? Yiyelim mi şu marifetli pastanı? ".

"Yiyelim tabii".

Oynaya oynaya yediğimiz pastanın ardından salona geçtik. Baran 'film izlemek istedi ben de 'olur diye düşündüm. Mısır patlatdık ve daha bir sürü atıştırmalıklar hazırlayıp aşağı film odasına indik. Çok büyük ve çok güzeldi.

Baran filmi çoktan internet de gördüğü için seçmek gibi derdimiz olmadı. Filmi açıp yerlerimizi aldık. Baran koltuğa bense kucağına. Neden se kucağına oturmayı seviyodum. Romantıc bir film di. Ve aşırı güzeldi.

Ben çok sevmişdim Baran da öyle. Filmi bitirmişdik. Saat dokuz buçuğu on geçiyodu. Sabahtan beri saat'e hiç bakmadığım için garip gelmişdi bana. Film odasından çıkıp mutfağa girdim Baran da arkamdan.

"Yemeğe ne yapıyım? ".

"Bilmem, yap işte bir şeyler".

"Saat geç hafif şeyler yiyelim".

"Mesela....Soğuk sandiviç? ".

"Okeyy".

İkimizede hazırladığım sandiviçleri bahçe de yemek kararı aldık ve bahçeye çıktık. Kahkaha dolu sohbet yemeğimize eşlik ederken sandiviçimizle birlikte geceyi de sonlandırmak için odaya uyumaya çıktık.

"Ben duş alıcam istersen sen uyu".

"Yok gel birlikte uyuruz".

"Tamam, çabuk çıkarım merak etme".

"Koş o zaman".

Gülümseyip banyoyaya geçtim. Güzel ve ılık bir duşun ardından kısa bir havlu alıp üzerime doladım. Kıyafetler odada olduğu için bu halle odaya geçtim. Odaya girdiğim de Baran telefonuyla meşguldü. Ben girince gözleri beni buldu. Bedenimi gözleriyle yiyip bitirdikten sonra yanıma yaklaştı.