BANA AİTSİN

21.Yarım kalan vuslat

"Öp".

Yanağına yaklaşmıştım öpmek için ama belimi kavrayıp dudağıma yapışdı. Biraz öpüşüp üstümüzü giymeden yatağa yatdık. Baran belime sarılmıştı bense belimdeki ellerini tutuyodum. Gözlerimizi kapatıp uyuduk. Sonrası huzur ve karanlık.

______________________________________________

Sabah uyandığım da Baran hala uyuyodu. Bana o kadar sıkı sarılmıştı ki, gören kaçıyorum sanıcak. Dün gece çok yorulmuştuk. Oda ben de. Baranın neferi boynuma vuruyodu. Arkamı dönüp göğsün de kendime yer edinmişdim bile. Gözlerimi tekrar kapatdım. Ama uyuyamadım. Dün gece olanlar, ondan önceki yaşananlar.....Zor zamanlar yaşamıştık biz onunla. Hayatları dağılmış iki insansık biz. Ama şimdi o adamın göğsüne yavru kedi gibi sığınmıştım. Kalbinin sesini öyle yakınım da duyuyodum ki, nefes alış verişleriyle birlik de bir melodi gibi yayılıyodu kulağıma. Nefesleri alnıma vuruyodu. Başımı kaldırdığım da gözlerini açmış olduğunu gördüm. Uyumuyomuydu?
Gözlerin de kayb olan ben sesiyle kendime gelmeği başarmıştım.

"Günayadın, yavrum".

"Günaydın".

Alnıma yaklaşıp uzun bir öpücük kondurduktan sonra tekrar söze geçti.

"Ağrın varmı gülüm? ".

Bana yöneltdiği soruyla beni düşünmesi hoşuma gitmişti. Bu soruya karşılık olarak şöyle yanıt verdim.

"Ağrım var ama çok değil. Merak etme".

"Sevindim çünki bu gece seni baya zorluyucam".

Gözlerim kocaman açılırken aklım dün geceye gitdi. Gece altın da inlediğim dakikalar gözümün önüne geldi. Bu müddet de Baran beni üstüne almıştı. Kafam göğsün de üstüne uzanmıştım. Aklıma takılan soruyla kafamı kaldırıp karnın da oturmaya başladım. Yorganın bir ucunu göğüslerimin üstün de sabitlerken kalkmışdım.

"Baran? ".

"Ha gülüm? ".

"Dün gecə, sen ve ben, yani biz".

"Yavrum kıvırmadan direkt konuya geç utanma".

"Hani biz dün ilişkiye girdik ya? ".

"Evet? ".

"Sen beni istediğini söyledin ya hani gündüz".

"Eveett".

"Sen beni seviyomusun ki? ".

Önce durdu gözlerimin içine baktı. Gözleri dudaklarıma kaydığın da heyecan yine kalbimin en derinlerine oturdu. Yaklaşıp dudaklarımı yavaş yavaş öpünce gözlerim kapandı ve dudaklarına ayak uydurdum. Dudaklarımı biraz sevdikten sonra tekrar gözlerime odaklandı.

"Kalbim sana karşı koyamıyo Dilan Karabey. Sana ait olmak istiyo. Kalbim de sana karşı merhamet duvarları örmek isteyen bir duygu var. Ben bu duygunun adını koyamıyorum ama Dilan".

Dedikleri kalbimi okşasa bile ben buna aşk diyemezdim. Daha o bile kendi hislerine anlam veremezken ben bunun aşk olduğunu iddia edemem. Yüzüme masum bur gülüş otururkek gözlerim hala ununlaydı.

Ben düşüncelerle dolup taşarken Baran dirseklerinden destek olarak oturmuş ve ellerine dayamıştı kendini, omzuma bir öpücük bıraktı. Gözlerim öptüğü yere odaklanırken çenemi tutup başımı kaldırdı. Ve bana

"Şu an sana karşı öyle içli duygular var ki şu içim de bir Allah bir de sana her yaklaştığım da şu deli gibi çarpan yüreğim bilir orasını" dedi.