23. BÖLÜM

758 32 74
                                    

"Güzelim? Ne zaman uyandın?" Arda'nın uykulu sesiyle birlikte kafamı ona çevirdim ve gülümsedim. Uzanıp yanağına bir öpücük kondurduğumda Arda'da gülümsedi.

"Az önce, çok olmadı." Dedim esnerken. Arda kafasını boynuma doğru gömüp derin bir nefes çektiğinde gıdıklayarak kıkırdadım. Bir süre sonra iki eliyle beni gıdıklamaya başladı.

"Arda dur, dur bak gıdıklanıyorum!" Dedim kahkahalar içinde. Arda gülerek gıdıklamaya devam etti.

Sonra durdu, gözlerimin içine baktı. O an, sadece bir saniyeliğine dudağına bakıp gözlerimi tekrar gözlerine çevirdim.

"Kahvaltı yapalım mı?"
"Olur, yapalım."

Arda aklına bir şey gelmiş gibi gözleri açıldı. "Dışarda yemeye ne dersin güzelim?" Deyince gülerek, "yaa, çok güzel olur!" Dedim.

Arda beni kucağına alıp dolabımın önüne getirdi ve yere indirdi. "O zaman giyinmeye başla, aşağıda bekliyor olacağım." Dedi ve yanağıma bir öpücük kondurup gitti.

Hemen açık mavi, üzerinde çiçek olan bir elbise giydim ve biraz parfüm sıktıktan sonra da kolye, yüzük gibi şeyler takıp aşağı indim.

Hemen açık mavi, üzerinde çiçek olan bir elbise giydim ve biraz parfüm sıktıktan sonra da kolye, yüzük gibi şeyler takıp aşağı indim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Elfin'in kombini:

Arda'nın kombini:

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Arda'nın kombini:

Sahilde, denize oldukça yakın bir yere geldiğimizde boş bir masa bulup oturduk ve siparişlerimizi verdik. Siparişleri beklerken telefonumun çalmasıyla arayan kişiye baktım.

Arayan bilinmeyen numaraydı. Arda'ya elimle "bir dakika" işareti yapıp sahile doğru ilerledim ve telefonu açtım.

"Alo?"
Ses gelmedi.
"Kimsiniz?"
Hala gelmedi.

En sonunda telefonu sinirle kapatıp çantama attım ve arkamı dönüp gidecekken masadan fazlasıyla uzaklaştığımı fark ettim.

Hemen hızlı adımlarla yürüyecekken biri tarafından gözlerim kapandı. "Hey! Sende kimsin?" Dedim bağırarak. "Bıraksana lan beni!"

Tanıdık olmayan bir ses duydum. "Bırakamam. Bence vaktini bana bağırarak geçirme,bu senin son anların olacak."

Gözlerimi açtığında hızla arkamı döndüm ve yüzüne baktım ama yüzünde siyah bir maske vardı. Hiç bir yeri görünmüyordu.

Vazgeçilmez Yara *Arda Güler*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin