Vazgeçilmez Yara *Arda Güler*

27. BÖLÜM

Aynı gün içerisinde 2. Kez yorgun uyanmıştım. Sabah 4'de eve gelip, kendimizi yatağa atmıştık ve derin bir uykuya dalmıştık.

Bugün büyük gün!

Bugün kadın takımıyla ilk maçıma çıkacağım için içimde ayrı bir heyecan vardı. Gözlerimi ovuşturup yanımda bebek gibi kollarını bana sarmış Arda'ya baktım.

Seni ısırmaktan mahvedecem cocuk sen görürsün

"Lan iç ses ne diyon?!" Diye bağırınca arda bir anda sıçramıştı. "Ne yaptım ben anne? Tamam kalktım vallahi!" Diyerek banyoya gidince kahkaha atmaya başladım.

Geri geldiğinde ise yüzünde hiç bir şeyi anlamadığına dair bir ifade vardı. Gülerek yanağına bir öpücük kondurdum.

"Günaydın sevgilim,"
"Günaydın da, az önce ne oldu?"

Kaşlarımı çatıp anlamamazlıktan geldim. "Ne olmuş canım?" Arda etrafa baktı. "Annem mi geldi amk ben az önce kime anne dedim?" Bir kahkaha daha attım.

"Ay arda! Sabah sabah vallahi altıma edicem sus artık!" Dedim ve elimi boynuna doladım. "Bugün sevgilin ilk maçına çıkıyor!" Arda başını sallayıp gülümsedi. "Güzel sevgilim, ilk maçına çıkıyor"

"Şaka maka, 4 saat kaldı, artık gitsek mi?" Dedim. Sonuçta daha gidip hazırlanacak ve antrenman yapacaktık. Arda başını salladı. Maç bizim sahamızda olacağı için o da gelecekti.

"Hep hayalimdi," diyerek başladım söze. "Bir futbolcu olup Fenerbahçe'de oynarken, sevgilimin beni izlemesi..." cümlemi bitirdiğimde arda bana doğru geldi.

Ellerini yanaklarıma koyarak dudağıma yapıştı. Dudaklarımız aynı anda hareketler ederken ellerim boynuna doğru gitti. Arda'nın yanaklarımda olan elleri yavaş yavaş belime, oradan da kalçama doğru inmeye başlamıştı.

"Neden her şeye bu kadar ani başlıyoruz?" Dedim nefes almak için durduğumuzda. Arda tekrar dudağıma yapıştı, ardından geri çekildi. "Çünkü çok fena yapıyorsun beni. Her dakika, her saniye seni öpmek istiyorum."

Gülümseyip başımı göğsüne koydum. Bir süre öyle durduktan sonra üzerimi değiştirmek için banyoya girdim.

İçime sporcu atletimi, üstüme siyah bol bir tişörtümü, ve altıma da şortumu giydikten sonra banyodan çıktım.

Orada zaten forma giyecektik. Belki de bu akşam en heyecanlandığım şey Arda'nın beni izleyecek olmasıydı. Ve tabii ki de, forma numaram...

Ah şu "10" numaralar... aşık olmamak elde değil..

Düşünceleri kafamdan uzaklaştırdım ve sadece önümüzdeki 3 saate odaklandım. Elimden geleni ortaya koyup, sevgilimi ve takımımı gururlandırmak istiyordum.

3 saat sonra, Beylerbeyi 75. Yıl stadyumu:

Son 15 dakika...
Zaman geçmiyor sanki...

Stadyuma geldiğimizde maça 1 saat kalmıştı. Antrenman için sahaya çıktık ve yardımcı antrenörün hareketlerini yapıyorduk.

Maçtan önce müzik dinlemek iyi geldiği için ufak bir kulaklık alıp kulağıma takmıştım. Kulağımda yankılanan şarkı... çok güzel ve bana Arda'yı hatırlatıyor...

Sena Şener - teni tenime

Elleri gider ellerime hep
Canımı yakar beni severek
Öyle bir bakar gözlerime
Aklımı yıkan hislerime

Sen korkma benden sadece
Dinle, derdimi anla
Ben karanlıktayım
Ben korkmam senden sadece
Her şey çok uzak gelir
Ben hep yalnızdım
Ama bu sefer