Vazgeçilmez Yara *Arda Güler*

30. BÖLÜM

Arda'nın anlatımıyla...

Kapının yarınlar yokmuşçasına çalmasıyla gözlerimi açmaya çalıştım. Allah'ım uyanmak niye bu kadar zor?

Nihayet gözlerimi araladığımda başımı saate çevirdim. Saat 8:30'du.

Soğuk bir cumartesi gününe, iğrenç kapı zili sesiyle uyanmak o kadar kötü bir şey ki... hayır yani sabahın köründe ne istiyorsunuz ya?

Başımı bu seferde Elfin'in olduğu yere çevirdim. Onu böyle görünce gülümsemeden edemiyordum. Kapının çalmaya devam etmesiyle nefret dolu iç çektim.

Yorganı üzerimden hafifçe kaydırıp Elfin'in üzerine örttüm ve merdivenlerden inip kapı deliğinden baktım.

Hiç bir şey gözükmüyordu.

Kapı kolunu çevirip açtığımda karşımda gördüğüm kişiyle gözlerim büyüdü.

"Esra?" Şaşkınlıktan sesimin titrediğini fark ettim. Elini merhaba dercesine kaldırdı ve gülümsedi. Beni nasıl bulmuştu ki?

Esra benim belalımdı. Ama ciddi anlamda belalımdı. 5 yıl boyunca burnumdan getirdi, benimle sevgili olmaya çalıştı. Ama ben onu red ettiğim için benden intikam almak istedi. Yıllarca herkesle aramı bozmaya çalıştı.

"Selam arda, girebilir miyim?" Dedi gülümsemeye devam ederken. Alırsam elfin'e ihanet etmiş olur muyum diye düşünmeden edemedim.

"Ne söyleyeceksen burada söyle, çok vaktim yok. Kız arkadaşım bekliyor." Diyerek olayı açıklığa kavuşturdum.

Şaşırdığı her halinden belli oluyordu. "Kız arkadaşım derken?" Kaşları çatılmıştı. "Evet, bir sorun mu var?" Bir anda aralık olan kapıyı ittirip içeri daldı ve kapıyı kapattı.

"Ne yapıyorsun?" Diyebildim sadece. Çünkü konuşmama izin bile vermeden dudağıma yapıştı. Kendime gelmem gerektiğini biliyordum.

Hemen kendimi geriye doğru çekip, "ne yaptığını sanıyorsun sen?" Diyerek bağırdım. Biraz daha yaklaştı ve elini kaldırıp, "sen benim sevgilimsin arda!" Dedi.

Psikopat aq

"Ya salak salak konuşma, git hadi." Dedim sinirle "eğer sesini çıkarırsan, her şeyi kız arkadaşına anlatırım. Hem de ayarlarla biraz oynayarak." Dedi.

Benim onu öptüğüm söylemekten bahsediyordu. "Esra, git bu evden!" Desemde dinletemedim. Tekrardan dudağıma yapıştı ve bu sefer eliyle geri çekilmemi engelledi.

O esnada da korktuğum şey başıma gelmişti.

Elfin merdivenin son basamağında durmuş, gözleri dolu bir şekilde bize bakıyordu. Hemen geri çekildim ve Esra'ya döndüm. "Senden nefret ediyorum!"

Elfin ağzını açıp bir şey söylemedi. Kızmadı, küfür etmedi, ağlamadı. Sadece gözleri doluydu. Ve o gözlerle bize bakıyordu.

"Elfin, sevgilim çok yanlış anladın. Bak her şeyi anlata-" cümlemi tamamlamadan gözünden düşen bir yaşla arkasını döndü ve gitti.

Ellerimle yüzümü kapatıp yere çöktüm. Sonra sinirle kalkıp Esra'nın kolunu tuttum ve, "ben seni öldürmeden defol git, yoksa ölün çıkacak bu evden." Dedim.

Hızlı adımlarla Elfin'in peşinden gittim ancak kapıyı kitlemişti. Kapıya vurmaya başladım. "Elfin, aç kapıyı güzelim lütfen." İçerden ses gelmiyordu.

"Bak çok yanlış anladın güzelim, yemin ederim ben öpmedim, o beni öptü." Desemde hiç bir şey değişmemişti.

Dakikalarca kapının önünde bekledim. En sonunda odadan çıkmıştı. Gülümsedim. Eline bakınca yüzümdeki gülümseme soldu. Elinde valiz vardı.

"Elfin, yapma..." gözlerim dolmuştu bile. Saçma bir yanlış anlaşılmadan ilişkimiz bitemezdi. Buna izin veremezdim.

"Elfin, yalvarıyorum gitme..." dedim. "Çok yanlış anladım bak, konuşalım halledelim." Dolu gözleriyle güldü. "Konuşacak bir şeyim kalmadı..." dedi ve valizini tutup ağlayarak aşağı indi.

"Elfin hayır! Hayır yapma bunu bana yalvarırım..." sert bir kapı çarpma sesiyle irkilmiştim. Koşarak kapıyı açtım ve peşinden gidip kolunu tuttum.

"Bırak beni!" Dedi sertçe. Ellerini tuttum ve dudaklarıma götürdüm. "Bırakmam. bırakamam..."

ağlamaya devam ediyordum. Başını eğdi. Beni ağlarken görmek onu üzüyordu. Bana öyle söylemişti...

"Elfin, lütfen gitme..." diyebildim titreyen sesimle. Ellerini çekti. Bir kaç saniye gözlerimin içine baktı ve arkasını dönüp gitti.

Yağmurun altında kalmıştım. Yapayalnız, ağlarken gözyaşlarım yağmurla karışıyordu. Dizlerimin hissini kaybetmesiyle iki dizimin üzerine çöktüm.

Saatelerce yağmurun altında, yanlış anlaşılmalar yüzünden benden ayrılan sevgilim için gözyaşı döktüm.

Hem kendim için, hem de onun için...

~~~

10 saat sonra, Elfin'in anlatımıyla...

Elimde kocaman bir valiz, nereye gittiğimi bilmeden yürüyordum. Daha kötü bir gün geçiremezdim galiba. Sabahın köründe çocukluk aşkımdan ayrılmıştım... üstüne birde sokakta kalmak zorunda kalmıştım...

Gidecek hiç bir yerim yoktu. Resmen yağmurun altında boş boş yürüyordum. Nerede olduğumu da bilmiyordum.

Evden her adımımla daha da uzaklaşıyordum. uzaklaşmaya devam ederken duyduğum sesle olduğum yerde durdum.

"O seni aldatmaz elfin. Arda seni aldatmaz. O sana çok aşık. Gözü senden başkasını görmez. Hata yapıyorsun. Geri dön..."

Hareket bile edemedim. Olduğum yerde kas katı kesildim. Beynim bana doğruları mı söylüyordu...?

Düşünürken gözümden damlalar düştü. Kafam çok karışıktı. Bende Arda'nın beni aldatmayacağını düşünüyordum ama yine de kafam çok karışıktı.

Her şeyi akışına bıraktım. Telefonumun şarjı %15'di. Bu bana yetmezdi. Gözlerim kapanıyordu. Çok uykum gelmişti ama uyuyacak bir yerim yoktu..

Telefonum titremeye başlayınca cebimden çıkardım ve ekrana baktım. Arda arıyordu. Açıp açmamak arasında kaldım. En sonunda istemeyerekte olsa meşgule attım ve yürümeye devam ettim.

Yarım saat kadar yürüdükten sonra sessiz bir yerde otobüs durağı bulmuştum. Artık yürüyecek mecalim kalmamıştı. Hemen durağa uzandım ve üzerimi de montumla örttüm.

Arda'yı şimdiden çok özlemiştim...

Saat 12'ye geliyordu. Esneyip gözlerimi hüzünle kapattım. Çok üşümüştüm ve titriyordum. Arda şu an ne yapıyordu...?

Göz kapaklarım kapanmaya başlamıştı. Günün yorgunluğunu üzerimden bir an önce atmak için uyumaya çalıştım. Çok geçmeden de uykuya daldım.

Ah arda'm... ne yaptın bana bilmiyorum ama, hala kör kütük aşığım...

Eveeeet bir bölümün daha sonuna geldikk.

Bu hafta 2-3 bölüm daha yayınlayarak size olan borcumu kapatmaya çalışacağımmm🥹

Ha bu arada, bölümü yazarken Arda'nın masumluğuna, Elfin'in de saflığına ağladım... normal biri için bu ikisi aynı olabilir ama benim için çok farklı...

Ardam aldatmaz beeee😭

İyi okumalarr🤍