Chapter 41

6.1K 94 46
                                    

A/N: Ang bilis mag-reach sa minimum votes/comments! Haha. Ang active nyo guys, LABBET! :))

Dedicated to Ranzyyychuchu :))

****************************************************************

Yanna's POV

Sa una hindi ko maintindihan kung baket umiiyak at nagsosorry saken si Steff.

Wala kong kamalay-malay kung ano yung hinihingi nya ng tawad saken. So she explained it to me.

"Remember nung nawawala yung CD ng song nyo ni Ranz nung school program?" I nodded.

"Ako kase nagtago nun eh. Intentionally. Kase that time I was so mad at you. I'm really really jealous with you. Naiinis ako dahil dapat ako yung kapartner ni Ranz. Dapat kame yung nagpeperform. Kame dapat, Yanna." mangiyak-ngiyak pa rin sya habang nagkwekwento.

"Sorry talaga, Steff :( " sabi ko nalang.

"Pero Yanna, may isa ka pang di nalalaman eh..." -Steff

"......Isa ko sa mga nagplano na papuntahin ka sa lab."

Hindi ko na kinagulat yung mga sunod kong narinig. Hindi naman kase imposibleng hindi kasama si Steff sa mga gumawa nung pagkulong saken sa lab. Tsaka in the first place, SIYA yung nagpapunta saken sa lab kaya ko nandun.

"Yanna, I'm really sorry :'( " saka umiyak ulit ng umiyak si Steff.

Imbes na magalit, niyakap ko si Steff.

Anubayan.. Naiiyak na rin tuloy ako :'(

"U-Uyy Steff.. Wag kang umiyak! Nakakainis naman 'to eh.. Naiiyak din tuloy ako."

*sniff* *sniff*

Parehas na kaming umiiyak. Pero may pagkakataong natatawa kame pareho. Tapos iiyak na naman ulit. Tapos biglang...

"Luh! Anung nangyari sa inyo?! O____O?! " nagkahiwalay kame ni Steff mula sa pagkakayakap.

Shemay naman oh! Anung ginagawa dito ni Ranz?! Nakikita tuloy nya kameng parehong luhaan >__<

"Raaaaaanz! Doon ka nga sa room! Bwisit ka naman eh! Talagang lumabas ka ng room para tignan kame noh?!" -ako

"WHAT?! Luh grabe kararating ko pa lang. Kita mong may bag pa ko tas TARDY SLIP eh." sabay pout.

Anu ba yan... Ang cute nyang tignan. Aarghhhhh >////<

Shocks! Di dapat ako gumaganito, nandito pa naman si Steff. Mamaya maka-sense pa sya na nakatitig ako kay Ranz. Mahirap na, magalit pa yan e magbabati na nga kame. Haha :D

Lumingon ako kay Steff.

o___O ??

Bat nakangiti sya samen ni Ranz??

"Makaalis na nga. Sige ituloy nyo na yang pinag-uusapan nyo." sabay lakad palayo ni Ranz.

"Oh yan! Tama yan! Lakas pa kase ng loob maki-usyoso samen eh. LATE NA NGA SYA!" pagpaparinig ko sakanya.

Maya-maya lumingon ulit sya samen.

"MAY SINASABI KA, MS. SORE EYES?!" -Ranz

Anoooooo?! Anung sinabi nya?! >___<

"H-Hoy, Ranz! Ang sama ng ugali mo!" napa-pout ako sa sinabi nya.

Loko talaga sya! ANSAMA MAKAPANLAIT. Alam ko namang mala-sore eyes 'tong pula nang mata ko tuwing umiiyak ako eh. Pero kelangan ba tlagang ipagsigawan ang ABNORMALITY kung yun?!!

Eat. Pray. LOVE RanzTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon