(Elif)
Yastığa akan salyam yüzümde serin bir ıslaklık bırakırken uyanmıştım,en rahatsız olduğum durum olabilirdi.
Birkaç gün çok hızlı geçmişti İstanbul'da,gezebildiğimiz kadar çok yer gezmiştik bu sürede ne Kayra beyden ses çıkmıştı ne de başvurduğum şirketlerden.
Sümeyye elindeki valizi aşağıya indirirken odanın kapısından başını uzatıp"Toparlandın mı?"derken masanın üstünde zangırdayan telefonu elime alıp"Evet valizim hazır, çıkabiliriz."demiştim.
Bir yandan valizi çekiştirip bir yandan telefonu açmıştım.
📞Alo?
🔉Elif hanımla mı görüşüyorum?
📞Evet benim siz kimsiniz?
🔉Karadağ Holdinge bir iş başvurusu yapmışsınız doğru mudur?
📞Evet.
🔉İşe kabul edildiğinizi ve görüşmeler için sizi yarın şirketimize beklediğimizi bildirmek için aramıştım.
Elim ayağıma dolanmıştı,işe kabul mu edilmiştim?
📞 Tamam, bilgilendirdiğiniz için teşekkür ederim.
🔉İyi günler yarın görüşmek üzere.
📞İyi günler, görüşürüz.
Eee ben bugün Ankara'ya dönüyordum,nasıl yapacaktım?
Burada kalacak yer ayarlamam gerekiyordu,bir ev tutmalıydım.
Valiz elimde düşüncelere dalarken omzumun dürtülmesiyle irkilmiştim.
"Huhuuu kime diyorum acaba bizim kız Leyla olmuşta bizim haberimiz yok!"
Alp alaycı bir şekilde konuşurken, durgun bir sesle"Ben gelmiyorum."demiştim.
İkisi de deliymişim gibi bana bakarken aynı anda "NE!?" demişlerdi.
"Başvurduğum bir şirket iş başvurumu kabul etmiş yarın görüşmek için çağırıyorlar benim en kısa zamanda kalacak yer ayarlamam gerek."
"Bir günde nasıl bulabiliriz ki evi?"
"Bilmiyorum ama bugün burada kalayım idareten yarın iş görüşmesinde bunu ifade ederim belki çalışanların kaldığı bir lojman vardır."
"O zaman biz de sabah yola çıkarız bugünlük burada kalalım,sen de kalacak yer bulduğunda gönül rahatlığıyla gideriz."
Sümeyye elindeki çantayı kenara bırakıp"Alp biz kendimize yanalım işsiziz hâlâ!"derken ufak bir kahkaha atmıştı.
"Sen yine zenginsin ,ben ne yapayım?"
Alp Sümeyyeyle atışırken giydiğim hırkayı çıkarıp tekrar odama dönmüştüm.
Heyecanlı mıydım?
Evet hem de çok, ilk iş görüşmem olacaktı ve ne kadar düşünmemeye çalışsam da heyecanlanıyordum.
Karadağ Holding yaptığı yardımlarla ün salmış bir şirketti,şirketin sahibi Poyraz Karadağ olmasına rağmen yöneten kişi oğlu Emir Karadağdı.
~~~~~===~~~~~~
Bej renk yırtmaçlı bir etek giyip üstüne beyaz bir crop giymiştim,pembe ceketimi unutmamıştım tabi ki.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK
Fiksi Remaja"Gitme..." Elimi tutan soğuk ellerinin verdiği ürpermeyle başımı yalvaran gözlerle bana bakan adama çevirmiştim...öyle bakma be adam yıkık olan bu kalbim daha fazla hangi acıya katlansın! "Kalamam..." "Bittim...yıllardır senin çektiğin acı tüm beden...