Türkiye'de olduğu gibi, Avrupa'da da başkaldırı yılı olan 1968 yılının gençlik eylemleri, Üniversitedeki boykotlar gibi bir sürü olayın olduğu kara yıl...
Ülkü ocakları Reis'i Zafer ve Sosyalist düşünce derneğine amcası sayesinde üye olan Gazetecili...
Dışarı çıktığımda ciğerlerimi bol ve temiz hava ile doldurdum. Nefesimi kesmişti o köpek. Sık sık öksürmekten nefesim kesiliyor gibiydi.
Dönüp tekrar arkama baktığımda ülkü ocağıyla aramda hayli mesafe girmişti. Gözlerim anlık pencereye kaydığında pencereden beni izleyen bir çift mavi göz duruyordu. Benimle göz göze geldiği gibi perdeyi sertçe çekip gözden kayboldu.
Önüme dönüp elimi acıyan boğazıma atıp ovaladım bir müddet. Boğazımın biraz da olsa kendine gelmesini bekledim. Biraz uzağımda duran boş bir bank bulup oturdum. Nefesim biraz daha düzene girince yumruk yaptığım elimle banka vurdum ve ayaklanarak evin yolunu tuttum
🍂
Eve geldiğimde Memo henüz gelmemişti. Önce banyomu yaptım. Sonra üstümü değiştirip sobaya birkaç odun atarak koltuğa geçip oturdum. Başım çatlayacak gibi olunca hızlıca odama giderek battaniyemi alıp geldim. Koltuğa uzanıp üzerime battaniye attım. Başımı da koltuğun kirlentine yasladığım an yorgunluktan uykuya dalmıştım.
Gözlerimi açtığımda akşam olmuştu. Elimi ağzıma götürüp birkaç snaiye esneyip kendime gelmeyi bekledim. Sonra battaniyeyi üstümden atıp ayaklarımı koltuktan sarkarak oturur pozisyonuna geldim ve duvardaki saate baktım.
Dudaklarım susamaktan kurumuştu. Su içmek için ayaklanıp mutfağa girdiğimde Ramo, Mesut ve Memo'nun sohbetler eşliğinde yemek hazırlıyorladığını gördüm. Üçünü birden beklemiyordum.
Mutlu da olmuştum. Bugün ki rezil durumdan sonra arkadaşlarımı görmem bir nebzede olsa iyi geldi bana. Henüz beni fark etmemişlerdi. Ağzımı açıp konuşacaktım ki kapı çalındı. Haliyle de üçünün gözleri direkt beni buldu.
Mesut'un "Günaydın yoldaş" diye alayla söylemesi ve arkasından kahkaha patlatan iki tane gerzekle başımı eyvallah anlamında eğdim. Mutluluğumu yüzümde saklamadan "Ben bakarım" deyip kapıya doğru gittim.
Kapıyı açtığımda alt komşumuzun kızı Ayşe "İyi akşamlar Bışar abi nasılsın? Annem yemek yapmıştı, size de gönderdi" diye kibar bir dille konuştu.
Elindeki tabağı yüzündeki gülümseme eşliğinde bana uzattı. Minnet edercesine elindeki tabağı aldım ve mahçup bir şekilde teşekkürlerimi gönderdim Perihan teyzeye.
"Buyursana Ayşecik" dedim ama nereye buyuruyorsam. 4 tane erkeğin arasına.
Bu arada Ayşe çok güzel bir kızdı, 165 boyu olup, kahverengi gözlere ve çok narin bir fiziğe sahipti. Yanağında beliren gamzeleri, epey uzun saçları çekiciliğine çekicilik katıyordu. Her erkeğin hayalini süsleyen türden bir kızdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yok, ben sizi rahatsız etmeyeyim abi. Mehmet'i gördüm eve gelirken. Ramazan'da vardı yanında. Birde bir arkadaş daha"
"Ha evet Mesut, okuldan arkadaşımız olur" anladım der gibi başını salladı
