Dinghai Fusheng Records | Tom 3: Acala Blade [PL]

Rozdział 48.2

Przyjęcie powitalne

Xiang Shu spojrzał na Xie An. Chen Xing powiedział wtedy ze swobodnym uśmiechem:

- Chociaż Fu Jian rządzi Chang'an całkiem dobrze, wciąż jest to niewystarczające w porównaniu z Jiankang.

Jak można je uznać za „niewystarczające"? Chang'an nie byłoby w stanie dogonić Jiankang, nawet gdyby namawiało konia do galopu z pełną prędkością. Niekorzystna sytuacja Fu Jiana wynikała z tego, że kilku poprzednich monarchów Północy, Liu Yuan, Ran Min, Shu Chong i reszta zabili zbyt wielu ludzi i przegonili wszystkich Hanów. W rezultacie Chang'an został bez środków do życia, kiedy przejął władzę, więc mógł zbudować je tylko od zera.

Chen Xing wyjaśnił trochę, mając na myśli to, że Xie An nie był egzorcystą. Xiang Shu nic nie powiedział i po prostu przeniósł wzrok na domu przy ulicy. Jeden z rzędów po drodze miał setki dużych budynków, które były o wiele bardziej imponujące niż dom Tuoba Yana w Chang'an.

Chen Xing czuł, że budynki w Jiankang są o wiele bardziej luksusowe niż w Chang'an, więc zapytał:

- Co to za miejsce?

- Nie wiem – odparł od niechcenia Xie An. – To są domy należące do tych, którzy są mniej zamożni, proszę się tym nie przejmować. Mieszkamy na Wuyi Lane.

Xie An miał ponad czterdzieści lat, ale był bardzo zadbany. Z brody zwisało mu kilka kosmyków i nosił starożytny jadeitowy wisiorek zawiązany w talii. W przeciwieństwie do Hu, którzy lubili wieszać wszelkiego rodzaju akcesoria na swoich ciałach, wszystko na nim wydawało się być w porządku. Zawsze się uśmiechał, angażując się również w dyskurs. Zazwyczaj, gdy mężczyźni osiągali pewien wiek i wciąż mieli temperament dwudziesto- lub trzysiestolatka, mógł polegać tylko na dwóch rzeczach, jeśli nadal chcieli być młodzi i przystojni: studiach i pieniądzach.

- Ten brat...

- Jest niemy – powiedział chłodno Xiang Shu.

Właśnie wtedy, gdy Chen Xing poczuł się niezręcznie, Xie An wybuchnął śmiechem. Wydawało się, że chce poklepać Xiang Shu po ramieniu, ale zwrócił szczególną uwagę, aby nie dotykać jego ciała, a następnie powiedział z uśmiechem:

- Wielka muzyka ma najsłabsze nuty, a człowiek wielkiej mądrości często wydaje się powolny. To są zasady świata.

Chen Xing zauważył ruch Xie An i wiedział, że ten zdał sobie sprawę, że Xiang Shu był Hu. Mężczyźni Hu nie lubili, gdy dotykano ich ramion. Zaraz potem Xie An zdawał się pogrążyć w myślach. Spojrzał na Chen Xinga, a jego spojrzenie było głębokie i zawiłe.

- Xiang Shu jest moim Obrońcą – wyjaśnił Chen Xing.

- Wygląda na to, że twoja podróż była bardzo gładka – powiedział Xie An z aprobatą.

- Chyba w pewnym sensie. – Chen Xing nie wiedział, czy powinien płakać, czy się śmiać. - To naprawdę pasuje do powiedzenia: „życie jest za krótkie, to długa historia".

- Shixiong domyśla się, że prawdopodobnie będziesz musiał pozostać przez jakiś czas w Jiankang, więc nie spiesz się z opowiadaniem tej historii, nie martw się. Chodź, przyjechaliśmy, najpierw zorganizujemy dla ciebie przyjęcie powitalne!

Powóz przyjechał przed Wuyi Lane, ale Chen Xing zauważył, że drzwi domostwa były bardzo małe. Jego nadprożem było pół-zhang długi jadeit z góry Kun. Na drzwiach vermillion znajdowały się dwie postacie „Xie", które zostały napisane w prosty i elegancki sposób. Chen Xing nie mógł powstrzymywać się od wykrzyków z podziwu. Xie An odwrócił się z uśmiechem: