Dinghai Fusheng Records | Tom 3: Acala Blade [PL]

Rozdział 69.2

Zdobycie szczytu

Wysoko na zboczu szczytu góry Nanping znajdował się Ołtarz Wielkiego Wozu, stojący na wysokiej platformie w połowie wysokości góry. Była całkowicie odsłonięta, a słońce znów zaświeciło - Xiao Shan karmił wiewiórkę z Xie Daoyun pod drzewem, a Feng Qianjun trzymał Gu Qing za rękę, obserwując wszystko z boku.

Ołtarz Wielkiego Wozu był niegdyś miejscem, w którym Zhuge Liang użył wschodniego wiatru do odprawiania buddyjskich rytuałów. Po bitwie pod Chibi lud Jin przywiózł cegły i kamienie, aby oddać hołd bezprecedensowej bitwie i odbudował ołtarz. Od tamtej pory przychodziło tu bardzo niewielu ludzi.

Trzymając w ręku wachlarz, Xie An stał obok ołtarza i spokojnie gawędził z Feng Qianjunem. Nie mógł się powstrzymać, by nie powiedzieć:

- Wspomniałem o tym miejscu Jego Królewskiej Mości wiele razy w tym roku. Mam nadzieję, że uda mu się je odwiedzić.

- Na pewno byliby wyczerpani, gdyby spróbowali wspiąć się na tę górę - odpowiedział Feng Qianjun.

- Warto, jeśli będziesz mógł zbierać owoce swojej pracy - roześmiał się w odpowiedzi Xie An.

Xiang Shu właśnie wspiął się na górę, gdy usłyszał te słowa. Naturalnie rozumiał ich znaczenie - chciał dodać pewności siebie Sima Yao i innym urzędnikom dworu Jin. Następnie przejął rozmowę i wyjaśnił Feng Qianjunowi:

- Od czasów starożytnych odnotowano tylko cztery bitwy, w których zwycięstwo zostało osiągnięte przy niewielkich stratach. Julu, Guandu, Chibi i Yiling.

W bitwie pod Julu Xiang Yu odciął wszelkie możliwości odwrotu i pokonał armię Qin. W bitwie pod Guandu dwadzieścia tysięcy żołnierzy i koni Cao Cao przebiło sobie drogę, aż trzysta tysięcy żołnierzy armii Yuan Shao rzuciło się do ucieczki, odrzucając zbroje i hełmy. Nie trzeba nawet wspominać o Chibi i oczywiście o ostatniej bitwie okresu Trzech Królestw, jaką było spalenie obozu Shu przez Lu Xuna. Wszystkie cztery wielkie bitwy w tej historii zostały wygrane przez słabszą liczebność, więc można było powiedzieć, że były prowadzone przez szczytowych dowódców. Xiang Yu, Cao Cao, Zhou Yu i Lu Xun, czterej dowódcy, wszyscy stali się sławni dzięki tym bitwom, a ich imiona zostały zachowane na wieczność.

- Pamiętam, że Xiang Yu, gubernator Jiangdong, wydawał się być przodkiem Obrońcy Boga Wojny - powiedział Xie An z uśmiechem.

Xiang Shu nie odpowiedział. Wpatrywał się w Ołtarz Wielkiego Wozu, po czym przeniósł wzrok na klif przed górą. Chen Xing był bardzo zaskoczony. Xiang Shu wiedział tak wiele o historii ludu Han. Musiał ją już wcześniej poważnie przeczytać, ucząc się sztuki wojennej.

- Z czterech bitew - odpowiedział Xiang Shu - trzy z nich miały miejsce w Jiangdong. Wszyscy żołnierze, którzy brali udział w bitwach, byli potomkami Jiangdong.

- Nieźle - Xie An pokiwał głową, chwaląc: - Czy to dzięki szczęściu, czy talentowi, Jiangdong nigdy nie upadło od czasów starożytnych. Boże Wojny, czy wiesz, że z całego dworu urzędników literackich i wojskowych, z wyjątkiem mnie, Xie Anshi, jesteś jedynym, który powiedział Jego Królewskiej Mości: „To nie jest tak, że bitwy nie da się stoczyć"?

Słysząc to, Chen Xing zdał sobie sprawę, jaką presję wywiera Xie An. Ale myśląc o tym, mógł to rozgryźć; Fu Jian był znany jako dowódca pięciuset tysięcy, ale potomków Jiangdong było mniej niż siedemdziesiąt tysięcy. Cały rząd Jin musiał myśleć, że Xie An zwariował, skoro tak myśli. Nawet gdyby cud taki jak bitwa pod Chibi pojawił się ponownie, nie przydałby się przeciwko komuś takiemu jak Fu Jian. W końcu, jeśli zaatakował na południe od rzeki Fei, ale nie był w stanie wykorzystać przewagi czasowej i geograficznej, jak mógł pokonać wroga?