Piyade /bxb ✅✔️

8.

Kutalmış

Sabah zar zor tabiri caizse ağlaya ağlaya kalkıp tıraşımı olduğum gibi koşuya çıkmıştım ve o iki aptal da benden hemen sonra çıkmışlardı.

İkisini de günahımı vermeyecek kadar sevmiyordum ve onların da benim givi süründüğünü görmek beni eğlendiriyordu.

Evet ben ne kadar acı çeksem de o iki aptalı gördükçe kendimi unutuyordum, bunun için Rezan Komutana sıkı sıkı sarılabilirdim...

Onlar her ne kadar dedikleri için benden özür dilese de affetmemiştim, kinci bir yapım vardı ve hepsinden ciddi anlamda nefret ediyordum.

Nefretimin büyük bir bölümünü Rezan Komutan kaplıyordu ama dün yemek sayesinde mutlu olmuştum.

Adının Ceyhun ve Mehmet olduğunu öğrendiğim çocuklardan da yararlı bilgiler toplamıştım, bu bilgileri şüphesiz kullanırdım.

Diğer bir yandan da onlardan yine, Rezan komutanın kendi yemeğinin paketlettirip bana getirdiğini de öğrenmiştim ve bu konu üzerinde ne düşünmem gerektiğini kestiremiyordum.

Bana aşık olma ihtimali var mıydı? Öyleyse cidden midem bunu kaldırmazdı ve ona azıcık olan saygım da azalırdı.

Hiç gelemezdim eşcinsel şeylerine, nefret ederdim...

*****

Rezan

Bahçede güneşlenirken bir yandan da çaprazımda eğitim gören askerleri izliyordum ama bu bile keyfimi pek yerine getiriyordu çünkü hemen yan tarafımda ceza verdiğim itler moloz taşıyorlardı ve sürekli bana küfür mırıldanmaları huzurumu kaçırıyordu.

Her ne kadar o aptalları ciddi anlamda duymazlıktan gelmeye çalışsam da sabrım taşmak üzereydi ve kafalarını o molozlara sürtmeme çok az kalmıştı.

Sabah gelir gelmez ilk işim kameralara bakmak olmuştu, üç dingil verdiğim cezadaki gibi herkesten önce kalkıp işlerini hallettikten sonra koşmaya başlamışlardı.

Arada dinlenip otursalarda bu koşma süreleri herkes uyanana kadar devam etmişti ve onların üzerinde hakimiyet kurmayı seviyordum...

İylik göstermek bana çok şey kaybettirmişti ve şu zamana kadar hep sustuğum için başıma büyük belalar gelmişti...

Bütün komutanlar o üçünün cezasını bildikleri için ses çıkarmamış aksine onlarda kendilerine göre ceza eklemişlerdi.

Bu iyi bir şey miydi? Sonuna kadar iyi bir şeydi...

Herkesin yerini yurdunu bilip ona göre davranması gerekiyordu.

"Mırıldanmayı kesin de elinizi çalıştırın, alırım üçünüzü de ayağımın altına görürsünüz o zaman neyin ne olduğunu." Sonunda dayanamayıp ben de onlar gibi mırıldandığım zaman sesleri kesilmişti.

İki kişiye sabah kahvaltısını yasaklamıştım Kutalmış itine de akşam yasaktı, kendi yemeğimi bu sefer vermeyecektim. O bir kerelik olurdu.

Oturduğum banka iyice yayılıp derin bir nefes alarak yan tarafa dönmüştüm, o üç aptalın yüzünü görmek istemiyordum.

Direseğimi banka yaslayıp kafamı da elimin üstüne koyup koşan askerlere odaklandım, kafam o kadar doluydu ki doğru düzgün hiçbir şey düşünemiyordum.

*****

Kutalmış

Rezan Komutan, bize ayarı verip arkasını bize dönerek oturduğu zaman gözümün önünde trip atan küçük bir çocuk davranmıştı ve bütün odağıma kalçası girdiği zaman bütün atmosferim bozuluyordu.

Adamı hâlâ çözebilmiş değildim ve böyle gelip karşıma yayılmasını da onaylamıyordum.

Hoş onaylasam bile buradakilerin ne yaptığı belli değildi ve şu zamana kadar eğlendiğim en iyi yer, dün akşam olan olaydı.

Yanımda bulunan iki aptalın herkesin içinde rezil olup ceza almasaydı ve onlara sabah kahvaltısı yasakken ben eğlene eğlene yemek yemiştim.

Hoş akşam da onlar eğlenecekti ama benim planım basitti, yemek saklamak!

Ceyhun koşarak Rezan Komutanın yanına geldiği zaman elimdeki işi bir anlığına bakıp konuşup gülen iki adama odaklanmıştım ki yanımdaki aptal Deniz, kalçasıyla bana vurup resmen beni dolaylı yoldan döverek odak noktamı bozmuştu.

"Hadi ulan, daha bir ton taşınacak şey var, bu yapılan inşaata da sokayım sana da sokayım Kutalmış." Deniz, dişlerini sıkarak sessiz bir şekilde konuştuğunda onu taktığım bile söylenemezdi çünkü Ceyhun, Rezan komutanın yanına oturmuş ve iyice birbirlerine yaklaşmış konuşuyorlardı...

İkisi oldukça yakın dururken bu midemi bulandırmıştı ve hafiften sinirlerim bozulmaya başlamıştı...

*****

Sizce kıskandı mı?