Kutalmış
Rezan, bana evlerinin kapısını açıp içeri girmem için kenara çekildiği an patlama gibi bir ses gelip üzerimize bir şeyler geldiği zaman refleks olarak anında gözlerimi kapatmıştım.
Ne olup bittiği hakkında en ufak bir fikrim yoktu ama korkuyla Rezan'a tutunmuştum. Kalbim deli gibi atarken tutuşumu daha sıkı bir hale getirip kendisini iki elim ile kavramıştım ama bir gariplik vardı...
"Kutalm-" Rezan'ın, boğuk sesi kulağıma ulaştığı an neyi tuttuğum hakkında anca bir fikrim oluşmuştu ve gözlerimi açıp yüzüne bakmak bile istemiyordum.
Hoş zaten bu durumda bakamazdım da...
Evet arkadaşlar tabiri caizse siki tutmuştum.
Rezan'ın boğuk bir şekilde nefes alış verişleri ve annesi olduğunu tahmin ettiğim kadının mutlu çığlığı ortamı adeta şenlendirirken kızarmış bir şekilde anca gözümü açıp tuttuğum 'şeyini' bırakmıştım.
Arkadaşlar resmen boru gibiydi ve utançtan evi sırtlayacak seviyeye gelmiştim.
"Öhöm, anne ne yapıyorsun Allah aşkına? Çocuğun ve benim aklımı çıkardın." Rezan Komutanın, sitemli sesi kulağıma gelirken kafamı kaldırıp yüzüne bakamamıştım, bakışlarımı yerdeki konfetilere odaklamıştım ki az önce üzerimize atılan şey demek ki buydu...
" Evine hoş geldin oğlum, bana anne de." Rezan Komutanın annesi, çenemi tutup yüzüne bakmam için kafamı kaldırdığı zaman kadının dolu gözleriyle karşılaşmıştım.
Kesinlikle dediği şeylere odaklanacak seviyede bile değildim çünkü tuttuğum şey epey bir büyüktü, aklım aynı sahnede takılı kalırken ağzımı açamayacaktım.
Zaten buraya gelene kadar heyecandan ölüp bitiyordum birde az önceki rezilliğimi düşünürsem bugün Dünya aleminden yok olup gidecektim.
"Ne? Anne ne diyorsun?" Rezan, beni kendisine çekip annesinden uzaklaştırırken kadın ikimize kalbi kırılmış gibi bakmıştı ama şoka girdiğim için ortama müdahale edip bir şey diyememiştim.
"Rezan, haddini bil." Annesi, birden bire bize pardon oğluna sert çıkıştığı zaman bakışları beni takip ederek anlık yumuşar gibi olmuştu. "Gel anneciğim sen buraya. Hoş geldin aslan parçam." Annesi, kolumdan tutup beni kendisine çekerken içimdeki bütün sıkıntılar uçup gitmişti.Tahmin ettiğim ya da gözümde büyüttüğüm gibi olmamıştı, bana sarılırken anne sıcaklığı tamamiyle bana geçmişti ve kendi ailemden görmediğim sıcaklığı daha beş dakikadır tanıdığım kadından görmek...
Gözlerim kendiliğinden dolarken istemsizce burnumu çekmiştim.
Kadın, beni uzaklaştırırken yüzüme bakar bakmaz, "amanın" diye ses çıkartıp baş parmağıyla akan yaşlarımı silmişti.
"Ağlama kuzum, gel bak sana neler yaptım." Beni kolunun altına alıp eve soktuğunda karşımda gördüğüm asılmış pankart ile moodum anında yükselmiş gibi gülümsemiştim.
'Evine hoş geldin oğlum' yazıyordu...
"Anne amma abarttın he, istersen beni at, Kutalmış itini evlat edin." Rezan, kıskançlık dolu sesi ile konuştuğunda ona bakış atmıştım.
"Sen sus bakayım, it deme sevgiline." Rezan Komutanın, annesi oğlunun kafasına vurduğu zaman ona bakıp' oh oh' hareketi yapmıştım.
Cidden hiçbir şekilde korktuğum gibi yoktu ve uzun yıllar sonra ciddi manada ailemi bulmuş gibi hissediyordum...
*/*/*/*
Rezan
Annem bu Kutalmış meselesini çok fazla uzatmıştı ve resmen pabucumun dama atıldığını düşünüyordum.
Ulan kadın yıllardır bu anı mı bekliyordu?
Başlarda annem konusunda bazı çekincelerim vardı. Annemin, Kutalmış'ı kabul etmeyeceğini düşünsem de bugün gördüğüm o pankart, konfeti ve yemeklerden sonra bu düşüncem yok olmuştu.
Bir de Kutalmış resmen yıllardır annemle tanışıyor gibiydi...
Annem, Süleyman pisliğine bile yapmamıştım ama Kutalmış' a olan davranışlarına baktığım an, bambaşka biri gibiydi.
Evet ikisinin bu kadar anlaşacağını tahmin edemesem de anlaşıyorlardı işte.
"Burası senin de evin, askerliğin biter bitmez burada yaşarsın ve çarşı iznine çıktığın zaman direkt olarak buraya gelirsin." Annem, yanlarında ben yokmuşum gibi konuşup Kutalmış itinin ellerini tuttuğu an gözlerimi devirmiştim.
Şaka falan mı yapıyorlardı?
Bakın bu kadar iyi anlaşmaları biraz fazla gibiydi ve ikisinin de ileride üzülmesini istemiyordum.
Ben her şekilde gerçekçi bir adamdım ve bu kadar ilgi beni biraz korkutuyordu.
"Teşekkür ederim efendim." Kutalmış, yanakları kızararak konuştuğunda onun bu hali beni istemsizce gülümsetmişti.
Geldiğimizden bu yana utançtan şekilden şekile giriyordu ve ben daha 'şeyimi' tuttuğunun hesabını sormamıştım.
"Ben yemekleri hazırlayayım siz oturun burada." Annem, hem Kutalmış'ı hem de beni öperek mutfağa gittiğinde Kutalmış' a bakıp sırıtmıştım. O ise benden başka her yere bakıyordu.
"Bakıyorum da beni unuttunuz, anne - oğul ne de güzel anlaştınız. Acaba ben mi sizin anneniz ile tanışmaya geldim hm?" Ona doğru kayarak kendisini, kolumun altına aldığımda Kutalmış, üzgün bir mooda bürünerek yüzüme doğru bakmıştı.
"Her şey için ne kadar teşekkür etsem az gelir Rezan, benim ailemde bu sıcaklığı asla bulamazsın ki ben bile aile sıcaklığının ne demek olduğunu şu an öğrendim." Kutalmış bana sarılıp kedi gibi dudaklarını boynuma sürttüğünde belim yay gibi gerilmişti.
Kollarımı ona doğru sarıp sessizce yutkunmuştum.
Bundan sonra ne olursa olsun hep yanında olacaktım ve annemin güdüsü yine en doğrusunu yapmıştı.
" Benim evim, senin evin güzelim. Takma bunları kafana, artık yeni bir sayfa açtık ve ileride ailende gerçeği görecek o yüzden bunları şimdi düşünmemeliyiz anın tadını çıkarmalıyız. Bak, artık yeni bir ailen ve evin oldu. Biliyorum, kendi ailenin yerini tutamayız ama en azından her şeye baştan başlayabiliriz. " Saçlarını öptüğüm zaman Kutalmış, bana daha çok sarılmıştı.
İçinde kopan fırtınaları az da olsa anlayabiliyordum...
" Seni seviyorum ve her şey için teşekkür ederim. " Kutalmış, boynumu öptüğünde için anında gıdıklanmıştı.
" Bugün şansını fazla zorluyorsun ve yarın sabaha konuşmak istiyorsan durmalısın çünkü ben kendimi çok zor tutuyorum." Kesik kesik nefes alarak zorla konuştuğumda Kutalmış, göğsümden kalkıp yüzüme doğru bakmıştı. "Belki de zorlamak istiyorumdur Komutanım?" Bana sırıtmaya başladığında aklıma gelen şeylerle yutkunmuştum.
Benim bu çocukla çok işim vardı...
******
Ve sonsuza kadar ship evreninde mutlu mesut yaşadılar.
Kutalmış, okulunu okudu mesleğini eline aldı ve Rezan'ın annesi sayesinde bir kız bir erkek çocuk evlat edindiler.
Rezan da Kutalmış da gerçek aşkı birbirleri sayesinde öğrendiler ve kavga etseler bile günün sonunda asla küs olarak uyumadılar.
/
Finali okuduğunuz için teşekkür ederim.
İg / benkursatinfakesidegilim
Kullanıcı adımın sırrını çok merak edenler oluyor onu da "Bereli" kitabımı okursanız anlarsınız kendinize iyi bakın ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Piyade /bxb ✅✔️
General FictionKardeşime atacağım, - Komutanımın hakkındaki nefret dolu- mesajları bizzat komutanıma atsaydım ne olurdu?..