APOLLO'S HEART (Türkçe Novel)

Bölüm 1

Ekskoriasyon* her zaman yüksek konsantrasyon gerektirir. Özellikle yaşlanan vücutlardaki düşük yağ seviyeleri nedeniyle bıçakların hareketi çok titiz ve hassas olmalıdır. Bıçak, kırmızı et ile beyaz yağ tabakası arasında sabit ama hızlı bir şekilde kaymalıdır.
(Ekskoriasyon: deri yüzmek için kullanılan tıbbi bir terimdir.)

İşyerindeki sıcaklık kasıtlı olarak çürümeyi önleyecek kadar düşük ayarlanmış olmasına rağmen, işine odaklanmış görünen adamın alnında ter damlaları oluşmaya devam ediyordu. İşini bitirmek üzereyken yakındaki pencereye bir göz attı ve tam o sırada şafak vakti onu karşıladı.

Ne yazık ki, işine dalmış, zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştı.

Dışarıdan süzülen ışık kısa sürede iri siluetini sararak odayı doldurdu. Ter, gergin gövdesini parlatıyor, yontulmuş göğsünün derin çıkıntılarından dar beline doğru süzülüyordu.

Doğruldu, sigarasını yaktı ve merdivenlere oturarak keskin dumanın duyularını ele geçirmesine izin verdi. Ne de olsa bu, şu anda onu rahatlatan kaynaklardan biriydi. Ciğerlerini doldurdu ve iğrenç et kokusunu yavaş yavaş yok etti.

İç çekti.

Son zamanlarda tükettiği sigara sayısı önemli ölçüde artmıştı. Ofisinde birkaç saat içinde dolan kül tablaları bunun en açık kanıtıydı.

Yılda bir kez, bu başına gelirdi... Zamanında vuran bir ateş gibi. Yığınlar halinde parçalanırdı; o zaman içinde feci bir his uyanırdı.

İşte yine başlıyoruz.

Kalbi küt küt atmaya başladı. Sanki kendi aklı varmış gibi, elleri cebindeki cep telefonunu aramaya başladı. Galerideki bir klasörde gezinirken, özellikle ekranda huzur içinde uyuyan bir kadın resmi belirdiğinde dudakları ince bir çizgi halinde bastırdı.

Görüntüye bakan adam dondu kaldı. Bir heykel gibi gözlerini kırpmadan telefonuna baktı. Sabitlendikçe, bu fotoğrafı çektiği zamanın anısı onu nostaljiye boğdu.

Derin bir uykudan uyanır uyanmaz, yanında uyuyan kadının fotoğrafını dikkatle çekmişti. Çalkantılı kalbine her zaman bir huzur ve sakinlik duygusu getirmişti.

Yine de resimdeki kadın, kalbi çarpan ve kanı deli gibi akan bir insandı. Ancak, işler çoktan değişmişti...

O artık bu dünyada değil.

🍂

Hotel Seoin - Balo Salonu

Düzinelerce gazeteci, ünlüler kalabalığı, toplumun her kesiminden aydınlar büyük balo salonunu doldurmuştu. Nişan resepsiyonu tüm hızıyla devam ediyordu ve herkes varlığını hissettirmek istiyordu.

"Bütün muhabirler gitti mi?"

Partinin gürültüsü arasında, zengin bir bariton hızlı bir cevap istedi. Şampanya kadehinin sapına sarılmış uzun parmakları, dünkü 'sıkı çalışmanın' bir sonucu olarak kaba ve nasırlı görünüyordu. Boyu 180 santimetreyi bulan şık ve şehvetli figürü odadaki neredeyse herkesin üzerinde yükseliyordu. Göz alıcı konuklar arasında göze çarptığını inkar etmek mümkün değildi. Dahası, bu gece nişan töreninin en önemli olayıydı.

Seoin Şirketler Grubu'nun İcra Kurulu Başkanı Tae-jun Seo'ydu.

Özel Kalem Müdürü Jung-Su Yi, patronu tarafından sorulduğunda uzun bir listeye bakarak gazetecilerin ayrıldığını hemen teyit etti.

"Evet, biraz önce. En son ayrılanlar K muhabirleriydi.”

Nişan törenine onlarca gazetecinin katılmış olması, herkesin yaklaşan nikahın neye benzeyeceğini tahmin etmesine neden oldu bu büyük bir olay olacaktı.

İlaç, dağıtım ve otel işleriyle uğraşan Seoin Grubu ile dağıtım pazarında nesiller boyu hüküm sürmüş olan Daejin Grubu arasındaki nişan kesinlikle kulak ardı edilmeyecek bir haberdi.

Dırdırcı muhabirlerin ayrılmasıyla birlikte partinin havası da aydınlanmaya başladı. Her ailenin üyelerinden gelen selamlar yankılanırken, gece yarısına kadar sürecek sohbetler başladı.

Buna rağmen, Tae-jun'un hiç de eğlendiği söylenemezdi. Kendi düşüncelerinde kaybolmuş, gürültüyü bastırmaya çalışıyordu ki aniden omzuna inen bir tokat onu kendine getirdi.

"Neden yüzün asık? Bu akşamın erkeği sensin!" dedi neşeli Jae-won Lee, Tae-jun'un kuzeni, kalın kahverengi saçlarını alışkanlığı olduğu üzere arkaya doğru savurarak.

Seoin Otel'in planlama müdürü olarak bugünkü partinin de organizasyon müdürüydü. Ancak Tae-jun'un neredeyse hiç sosyalleşmediğini, bunun yerine bir köşede şarabının eşliğinde somurttuğunu fark edince, ona yaklaşmaktan kendini alamadı. Salona girdiğinden beri, kuzeni beklediğinin tam aksine suratsız görünüyordu.

Jae-won Lee etrafına bakındı ve kulağına fısıldadı. "Herkes Yoon'un seni buna zorladığını düşünebilir... Sorun nedir?"

Bugün ilgi odağı olan bir diğer kişi de Tae-jun'un nişanlısı Si-yeon Yoon'du. Jae-won ve Si-yeon ilkokuldan okula kadar birlikte olan yakın arkadaşlardı.

Jae-won Lee için Si Yeon'un ailenin bir parçası olması sürprizdi, üstelik Tae-jun'un müstakbel eşi olacaktı! Ancak söz konusu adamın büyükbabasının kararına itiraz edecek gücü yoktu. Okyanusa atılmıştı ve yüzme bilip bilmemesi kimsenin umurunda değildi... özellikle de büyükbabasının.

Lee'nin ikna çabalarına rağmen Tae-jun kayıtsızca cevap verdi. "Dün gece villaya gittim ve sabah geri geldim."

"Villa mı?"

"Sebastian'ın öldüğü haberini aldım." Kayıtsızca cevap verdi.

Tanıdık bir isimden bahsedilince Jae-won Lee'nin kaşları çatıldı. "Ah!" Tae-jun'un en sevdiği İngiliz Pointer'ını hatırlayınca haykırdı.

Villadaki tazı mı? Hâlâ hayatta olduğunu sanmıyordum. Çok yaşlıydı."

"On üç." Kesin bir dille cevap verdi Tae-jun.

Lee doğru hatırlıyorsa, tazı Sebastian, Başkan Jung-ho Seo'nun tek torununa 22. yaş günü hediyesiydi. Köpek, onlarla on yıldan fazla zaman geçiren sadık bir arkadaştı.

"Bu etkinlikten bir gün önce ölü bir köpek için bütün gece ayakta kaldığını söyleme bana? Ne zamandan beri bu kadar duygusalsın..."

"Zaten çürümüşse derisini yüzemezsiniz."

Dur bir dakika! Deri mi?!

Jae-won bir an için neredeyse elindeki şampanya kadehini düşürüyordu.

"Sakın bana tazıyı 'doldurduğunu' söyleme?"

"Evet." Kuzeni sanki bu çok normal bir şeymiş gibi cevap verdi.

Gözbebekleri küçüldü, gözlerinin genişleyen aklarından kaçmak üzereymiş gibi görünüyordu. Çığlık atma dürtüsüyle savaştı.

"Aklını mı kaçırdın sen?!"

Sanki manyak birisi neysee yeni bir novel daha hızımı alamadım bir tane daha çevirdim. Bende sizlerle birlikte okuyorum umarım beğeniriz güzele benziyor biraz psikolojiyi bozacak türden gibi de amaaan hangisi değil ki zaten
Kendinize iyi bakın seviliyorsunuz🌺