Her şeyden kaçıyordu oysa ki,
Aklında dönüp duran kirli anılardan, cevabını bulamadığı sorulardan ve geçmişinden. İçindeki fırtınada savrulup duruyordu, yaprak gibi.
O bir çiçek kadar güzel, ölüm kadar tehlikeliydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
B Ö L Ü M ; SEVGİ
Sevginin hissettirdiği her duygu karmaşasını yaşarken, yaprak misali savrulup durmuştum. Yeri geldiğinde yara almıştım ama gene de pes etmeden yolumu bulmaya devam etmiştim. Kendimi rüzgarın kararına bırakmış, karşıma çıkacak şeyleri yaşamak için savrulmuştum bile.
O rüzgar Reha'ydı.
Ben ise onun kalabalığında nereye düşeceğini bilmeden savrulan o yaprak parçasıydım.
Savrulmaktan korkmayan.
Çünkü onun güvencesi altındaydım.
"Sufleniz efendim." Önüme konulan tatlıyla birlikte bakışlarımdan kalp fışkırdığına yemin edebilirdim. Tatlı kaşığımı bir an bile beklemeden sufleye batırdım. Sıcak olmasını umursamadan, dumanı tüten ilk parçayı ağzıma attım. Ağzımın içi yanarken, herkesin yaptığı o saçma sapan hareketleri yapmış ve kendimi rezil etmiştim.
Reha suyu bana uzatırken utançla elinden aldım ve yanan ağzımın biraz olsun rahatlamasını umarak sudan büyük bir yudum aldım. Gözlerimi ona çevirdim. Dudakları kıvrılmış olsa da, bana dönük olan bakışlarında dalgınlık vardı.
"Ne oldu?" Diye sordum. Daha sonra aklıma gelen saçma şeyle beraber kafamı önüme eğdim. "Ben seni yaptığım saçma hareketlerden dolayı utandırd...." Cümleme devam etmeme engel olan şey Reha'nın çenemi kavrayan sıcak dokunuşlarıydı. Çenemden tutarak kafamı kaldırdı ve gözlerine bakmamı sağladı.
"O saçma dediğin hareketler, yıllardır buz tutmuş içime güneş oldu."
Gülümsedim.
Kendimi şu an o kadar mutlu ve huzurlu hissedebiliyordum ki. Reha'nın tutuşuna mı, söylediği güzel şeylere mi sığınsam bilemiyordum. "Değişiyorsun Reha." Durdum ve söylemek istediğim şeyleri zihnimde toparlayarak sakince devam ettim. "İyi anlamda ve ben bunda etkim olmasını istiyorum. Senin mutlu olmanı istiyorum. Bunu nasıl anlamak istiyorsan öyle anla ama. Ben değer verip, sevdiğim insanların mutlu olması için her şeyi yaparım. " Bakışlarındaki his çok farklıydı. Bana yıllardır onunlaymışım gibi sıcak ve samimiydi.
"Hadi tatlını ye." Elini çenemden çektiğinde somurttum.
Ne vardı eli çenemde dursaydı?
Tatlımdan bir kaşık daha aldığımda Reha'ya uzattım. Bu hareketime şaşırdığını anlamıştım. Daha sonra gözlerindeki ışıltı büyüdü. Eğilip uzattığım kaşıktaki tatlıyı yedi. Gülümsedim. Benden tiksinmemiş ve uzattığım kaşıktan yemişti. Üst üstte bu kadar mutluluk bana bile garip geliyordu. Kafamın içi o kadar karışmıştı ki. Yani olanlara anlam veremiyordum.
