Her şeyden kaçıyordu oysa ki,
Aklında dönüp duran kirli anılardan, cevabını bulamadığı sorulardan ve geçmişinden. İçindeki fırtınada savrulup duruyordu, yaprak gibi.
O bir çiçek kadar güzel, ölüm kadar tehlikeliydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
B Ö L Ü M : ÖLÜ BEDENLER
Nefes almak, her insan için kolay değildi. Bazen insanın boğazına öyle sıkı bir düğüm atılıyordu ki, ölüm ile yaşam arasındaki o ince çizgide, asılı kalınıyor gibiydi. Herkes hak ettiği hayatı yaşayamıyordu. Hep bir engel, hep bir çukur çıkıyordu karşısına. Bazen bataklığa öyle bir saplanıyordu ki, tüm gücünü kullansa bile çıkamıyordu. Acıydı yoğunluğunu en çok içimde hissettiğim.
"Yeşil." Kulaklarıma dolan sesle beraber derin bir nefes aldım.
Düşüncelerimin arasında resmen boğuluyordum. Kafamı Alkın'a çevirdim. Gelmiş olmalıydık ki, araba durmuştu. Elleri direksiyona sarılı, dikkatli bakışlarını yüzümde gezindiriyordu.
"İnelim mi?" Diye konuştum gülümseyerek. Kapıyı açıp kendimi dışarı attım. Rüzgar açıkta kalan tenimde geziniyor, içimi hoş ediyordu. Uzaktan kumanda ile arabayı kilitleyip yanıma geldi.
Kulübün uzandığı kırmızı halıya basarak, cam kapıdan içeri girdik. Uzun bir koridor karşıladı bizi. Yer yer duvarlarda, birbirinden pahalı tablolar vardı. Koridorun sonuna merdivenlere ulaştığımızda biri bayan, diğeri erkek çalışanlar karşıladı bizi.
"Yeriniz var mıydı efendim?" Dedi kibar bir sesle.
"Alkın Erezli." Adam aldığı cevap ile beraber gözlerini elindeki listede gezdirdi. Daha sonra ise geriye çekilerek geçmemiz için izin verdi.
Alkın elini belime yerleştirip itekledi. Merdivenlerden yukarı çıktıkça müzik sesi doluyordu kulaklarıma.
"Babanın burada ne işi var ki? Niye bu toplantıyı daha sakin bir yerde yapmıyorlar?" Diye konuştum merdivenleri tırmanırken.
"Babam, kendinden on yaş küçük birine, zorla dokunmaya kalktı. Bunu kanıtlayacak şeyler var elimde. Sen toplantı başlamadan, şans eseri babamla tanışacaksın. O öyle bilecek. Daha sonra, toplantı odasına girecek, sana verdiğim şeyleri orada bulanan herkese göstereceksin. Böylece o iş olmayacak." Kelimeler ağzından küfür edercesine dökülmüştü.
Duyduklarım karşısında şaşırmadan edemedim. Babasının böyle bir şey yapması inanılacak gibi değildi. Merdivenleri çıkınca siyah büyük kapıyı iterek içeri girdik. Gözlerim hızla etrafta gezindi. İçerisi şimdiye kadar gittiğim barlara falan benzemiyordu. Daha kaliteli bir yerdi. İçeride oldukça hoş bir koku hakimdi. Kapıdan girilir girilmez uzun bir yürüme alanı vardı. Her iki tarafında ise localar. Üst katta balkon tarzı bir yer vardı.
