Uni
အိမ်ထဲရောက်လာတာတောင်မှ တွန့်ချိုးထားတဲ့ မျက်ခုံးတွေကိုမလျှော့နိုင်သေးပုံထောက်ရင်တော့ မြေးတော်မောင် အတော် ပင်ပန်းလာခဲ့သည်ထင်ရဲ့....ဖြူဝင်းလွန်းတဲ့အသား အရေလေးက အနည်းငယ် အရောင်ပြောင်းသွားသလို....
သေချာတာကတော့ ရိပေါ် တစ်ယောက် ဒီအဖိုးကို ကျေနပ်နေမည်တော့မဟုတ်....
" ပြန်လာကြပြီလား ကွ "
" အင်း ပြန်လာပြီ..ဖိုးဝမ်ပေးတဲ့ ဒုက္ခ တွင်းထဲကနေ "
" ခြံက ရခဲ့ရဲ့လား "
" ဖန်ရှင်းဆီမှာ စာချုပ်က "
" အင်း..... နားဦးလေ ပင်ပန်းလာတယ်မလား "
" မေးဖို့ မေ့နေတယ် ထင်တာ "
" မေ့စရာလား ကွ. ငါ့မြေးအကြောင်း ငါသိလို့ပေါ့ "
" တော်ပြီ ဖိုးဝမ်နဲ့ မပြောတော့ဘူး.... "
" နေဦး..."
" နားတော့ ဆို "
ဆူပုတ်ပုတ် လုပ်ထားတဲ့မျက်နှာနဲ့ သူ့မြေးငယ်က ချစ်ဖို့ သိပ်ကောင်းတာ.... ဒါကလဲ အဖိုး ဖြစ်သူရှေ့မှာသာ...သူစိမ်းရှေ့မှာ သူ့ဝန်ထမ်းတွေရှေ့မှာ ဆိုရင် ဘယ်လောက်ထိတောင် လူကြီးဆန်လိုက်လဲ.. ဘယ်လောက်တောင် တည်ငြိမ်လိုက်သလဲ....
" ပြောစရာ ရှိလို့ပါမြေးရယ် "
" ဟုတ်.."
" မြေး ဒယ်ဒီကို ပြန်လာဖို့ပြောထားတယ် "
" ဘာလို့လဲ ဖိုးဝမ် "
" ကိစ္စ ရှိလို့ပေါ့ကွာ "
မိသားစု စာရင်းမှာတောင်ပျောက်လုနေတဲ့ ဒယ်ဒီကို ပြန်ခေါ်မယ် ဆိုတော့ ဘာတွေအရေးကြီးနေလို့လဲ....အမွေဖြတ်ထားပြီးသားကိုလေ...အဖိုး ရဲ့အတွေးကို သူလိုက်လို့ မ မီ......ဘာတွေ တွေးနေပြန်တာလဲ....
" ငါ့မြေးက အရွယ်ရောက်လာပြီ "
"....."
" တစ်ယောက်ထဲ နေလို့မရတော့ဘူး... အိမ်ထောင်ပြုဖို့သင့်ပြီ...ဆက်ခံသူ တစ်ယောက်အနေနဲ့..... ကြင်ယာတော်ကတော့ ရှိသင့်တယ်မလား "
" လိုအပ်လို့လား အဖိုး...ပြီးတော့ ဒယ်ဒီနဲ့ ဘယ်လိုသက်ဆိုင်သွားတာလဲ "
YOU ARE READING
ထိမ်းမြှားခြင်း ပြီးဆုံးသည့်နောက်
Fanfictionပထမဆုံးအကြိမ် စွဲလမ်းမိတဲ့ သက်ရှိဝိညာဥ်က မင်းဖြစ်နေလို့ တော်ပါသေးရဲ့..
