Uni
" မောင်..."
" ဗျာ..."
" ဘာတွေတွေးနေတာလဲ.."
" ဘာမှ မတွေးပါဘူး... အလုပ်ကိစ္စလေး ခေါင်းထဲရောက်လာလို့ပါရှောင်းရဲ့.."
" မောင်ဟာလေ...အားနေ ဒီအလုပ်ကိစ္စပဲ တွေးနေ...ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ဆံပင်တွေဖြူကုန်တော့မှာပဲ.."
" အဲကျရင် ရှောင်းကမချစ်တော့ဘူးလား.."
" ဟင့်အင်း ပိုချစ်မှာ..."
" မောင်က ပိုချစ်တာ.."
ကုတင်ခေါင်းရင်းကို မီထိုင်နေရင်းက မျက်မှောင်တွေတွန့်ချိုးလာတော့ မနေနိုင်တဲ့ ရှောင်းကပဲ လက်နဲ့ အသာဖြည်ပေးရင်း မေးရသည်...
အိမ်နေရင်းပုံစံဖြစ်နေသည့်မောင့်အသွင်က ယောကျ်ားဆန်ခြင်းတွေအပြည့်...ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်က တင်းတင်းမာမာ မို့ ရှောင်းအတွက်တော့ သိပ်ကိုလုံခြုံသည့် ရင်ခွင်ပါပဲ....
" ခုရက်ပိုင်း ရှောင်း အပြင်သွားနေတာ...ပန်းချီပြခန်းကိုလား.."
" ဟင်...အာ..ဟုတ်တယ် မောင်...ဖွင့်ချင်နေပြီရယ်...ပန်းချီကား မစုံသေးလို့ငြိမ်နေရတာ..ဖွင့်ချင်နေပြီရယ်.. "
" ဖြည်းဖြည်းချင်း လုပ်ရမှာပေါ့...အဓိက.က ပြည့်ပြည့်စုံစုံနဲ့ အလှပဆုံးချပြနိုင်ရမယ်မလား..."
" အင်း...ဟုတ်တယ် ဖြည်းဖြည်း ပေါ့...အားးး..မောင့်ကိုလွမ်းလိုက်တာ.."
" ဟောဗျာ... မောင်က ဒီမှာလေ...ဘာလို့လွမ်းရတာလဲ ပြောပါဦး.."
" မသိဘူး..မြင်နေရလည်း လွမ်းနေတယ်ရော်...ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ.. "
" ဟားးဟားး...အချွဲလေးကွာ..."
" မချွဲပါဘူးနော်..."
" မောင် မင်းကို မြတ်နိုးလိုက်ရတာ... "
" ငါရောပဲ... "
အလည်လေးက သူလုပ်နေတာကို လူမိမှာစိုးလို့ ချွဲပြီးစကားလမ်း လွဲနေတာ...
ယောကျ်ားကို လိမ်လို့မရဘူးဆိုတာ မသိတာလဲ မဟုတ်...အန္တရယ် များလို့ တားချင်ပေမဲ့...သူလေးရွှေစိတ်တော် ငြိုးမှာစိုးတော့ ငြိမ်နေရတယ်...မတတ်နိုင်ဘူး ဖြစ်လာသမျှအကောင်းဆုံး ဖြစ်အောင် ပြင်ဆင်ထားရုံပဲ တတ်နိုင်တာ..
YOU ARE READING
ထိမ်းမြှားခြင်း ပြီးဆုံးသည့်နောက်
Fanfictionပထမဆုံးအကြိမ် စွဲလမ်းမိတဲ့ သက်ရှိဝိညာဥ်က မင်းဖြစ်နေလို့ တော်ပါသေးရဲ့..
