Geçmişinden kaçmaya çalışan dünyaca ünlü efsanevi boksör Derin, İtalya'nın meşhur mafya lideriyle karşılaşırsa ne mi olur?
***
Bir adım daha yaklaştı ve eliyle telefonuma uzanıp aramayı kapattı. Sol elinin üzerinde küçük bir haç dövmesi, parmakların...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🤍
Onun gibi tehlikeli bir adamın ikramının asla geri çevrilmeyeceğini biliyordum ama yarın sabah atölyeye sarhoş gitmek de istemiyordum.
Bir kadeh şaraptan mı korkuyorsun?
En son bir kadeh dediğinde neler olduğunu bilmiyormuş gibi.
Bu defa aynısı olmayacak.
Kapa çeneni içimdeki küçük şeytan.
İç sesim hiç yardımcı olmuyordu. Elime aldığım bu kahrolası kadehle ne yapacağımı bilmiyordum.
Görünüşte sert ve dayanıklı olsam da iyi bir içici değildim. Tek bir yudumda bile kontrolümü kaybetmekten korkuyordum. Sarhoş olduğumda yapabileceğim şeyleri bir ben bir de Allah bilirdi.
3 yıl önce, İtalya'ya taşınmadan hemen önce. Babam boks salonunda benim için bir akşam yemeği düzenlemişti. O akşam kesinlikle hayatımın en utanç verici anıydı, en azından şimdilik.
Herkes bana kadeh kaldırmış ve onlarla beraber içmemi istemişti. Onlar babamın öğrencileri ve benim birlikte büyüdüğüm arkadaşlarımdı; kimseyi kıracak değildim.
Sarhoşun da sarhoşu olduğumda masanın üzerine çıkmış, dans ederek Emre Aydın'ın Hoşçakal şarkısını söylemeye başlamışım. O ana dek kimse dans edip şarkı söyleyebildiğimi bilmiyormuş. Hızımı alamayıp masayı yerle bir ettikten hemen sonra herkesi bir düelloya davet etmişim.
Kahretsin.
Benim kadar sarhoş olmasalar da meydan okumamı kabul edecek kadar kafaları güzelmiş. Yumruklar havada uçuşmuş. Ve ben, namı diğer hızlı ve öfkeli boks kraliçesi, veda yemeğime davet edilen tüm arkadaşlarımı güzelce benzetip yere serdikten sonra üzerlerine şampanya patlatmışım.
Evet, en azından babamın bana anlattığı buydu. Eksiği yoktu belki ama fazlası olduğuna emindim. Uzun lafın kısası, bu gece ne bu bardakileri yerle bir etmek ne de kendimi utandırmak istiyordum.
Çantamdan kalemimi ve eskiz defterimi çıkarıp bir sayfa yırttım.
Yazmaya başladım.
Sevgili Patron Bey, bu güzel ikramınız için teşekkürler. Çok incesiniz. Fakat, korkarım ki şu anda ikramınızı kabul edemeyeceğim. Sevgi ve sağlıcakla kalın.
