3. Bölüm: İkimiz De Yabancıyız ~❣️

8.3K 342 95
                                    

🤍

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🤍

Yağmur dinmeye başlamıştı. Beni kucağında arabasına kadar taşıdı. Ağzımdan istesem de çıt çıkmıyordu. Bana neler olduğunu anlamıyordum. Arabasının ön kapısını bir eliyle açtı, ıslak perçemlerinden akan su damlacıkları yüzüme damlıyordu; yüzümde hissettiğim her ıslaklıkta kalbim bir kez daha çarpıyordu. Beni ön koltuğa oturturken çenesi alnıma değdi. Gözlerimi kaçırdım. Kahretsin... Yüzümün kızardığını hissediyordum. Neyseki karanlıktı, farketmezdi, değil mi?

Hala arabanın içinde, üzerime doğru eğilmiş duruyordu. Dikkatimi toplayıp onunla konuşmalıydım. Dudaklarımı aralayıp zor da olsa konuşmaya başladım.

"S-sen... Beni takip mi ediyord-"

Cümlemi tamamlayamamıştım bile. Bana biraz daha yaklaştı. Kendimi kaskatı kesilmiş hissettim. O bana yakınken hareket dahi edemiyordum. Hayatımda daha önce hiç böyle hissetmemiştim. Nefesimi tuttum. Burnu burnuma değeceği vakit şükürler olsun ki durmuştu. Verdiği her nefes dudağıma sıcak bir esinti gibi çarpıyordu. Sol eliyle koltuğun kenarından emniyet kemerine uzadı ve onu benim için taktı.

Nihayet üzerimden doğrulup sürücü koltuğuna geçmişti ki ben de tuttuğum nefesimi verebilmiştim. Birkaç saniye daha uzun sürseydi ölecekmiş gibi hissetmiştim. Bakışlarıyla beni hipnotize etmesine izin vermemeliydim. O her haliyle çok tehlikeliydi.

Sürmeye başladı. Arkama dönüp baktığımda aynı bir düzine siyah cipin de peşimizden geldiğini gördüm. Tedirgindim. Neden tedirgin hissettiğimi anlayamıyordum. Normalde benim değil, yanımdaki adamın benden korkması gerekirdi. Neyim vardı? Onun yanındayken neden bu kadar... Savunmasızdım?

Ellerimi yüzüme süreceğim an avuçlarımın kanla kaplı olduğunu hatırladım.

Sakin ol. Sakin ol. Sakinliğini koru.

Nefes alışlarım düzenli değildi. Nefesimi düzeltmeye çalışsam da olmuyordu. Bu sabah vermem gereken bir sanat dersi vardı. Bu ellerle nasıl fırça tutabilirdim ki?

Kalbim hızlandı, terlemeye başladım. Bir tür panik atak geçirmek üzereydim ki onun sesini duydum.

"Evet."

"Anlamadım?"

"Sordun ya. Evet, seni takip ediyordum."

Bir de sapığımız eksikti.

Hem de dürüst olanından.

Tehlikeli Aşkım【Tamamlandı】Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin