Geçmişinden kaçmaya çalışan dünyaca ünlü efsanevi boksör Derin, İtalya'nın meşhur mafya lideriyle karşılaşırsa ne mi olur?
***
Bir adım daha yaklaştı ve eliyle telefonuma uzanıp aramayı kapattı. Sol elinin üzerinde küçük bir haç dövmesi, parmakların...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🤍
Ne kadar sabretmeye çalışsam da baş belası sevgilim Sezar rahat durmuyordu. Elimdeki reçelli ekmeğimi tabağa bırakıp ellerimi masanın altına koydum. Sezar'ın bacaklarımın üstündeki uslu durmayan parmaklarını yakalayıp sertçe sıktıktan sonra yüzümü ona çevirip, "Gerek yok aşkım, iyiyim böyle." dedim sırıtarak.
Yüz ifadesi öyle komikti ki gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Neredeyse ah diye bağıracaktı. Yüzünü bana çevirip kendini sıkarak gülümsedi ve, "Peki, sevgilim nasıl isterse." dedi. Parmaklarını hala sıkıyordum.
Ardından fısıldayarak, "Aşkım özür dilerim, bırak ne olur tamam çekeceğim elimi." dedi. Onun gibi bir mafyadan beklemezdim böylesine kolayca pes etmesini ama hoşuma gitmedi değildi.
Sırıttım. "Aferin uslu bebeğim."
🤍🤍🤍
15 Gün Sonra
Güzel bir Pazar sabahıydı. Malikanenin bahçesinde voleybol oynuyorduk; Sezar ve ben Sofia ve Lorenzo'ya karşıydık.
Onları hayret edilesi bir şekilde yeniyorduk. Sezar hakkında yeni bir şey daha öğrenmiştim; voleybolda çok iyiydi. İyi olmadığı bir şey var mıydı ki?
"Aşkım yeniliyoruz." diye yakındı Sofia bir anlık dalgınlıkla. Daha doğrusu ağzından kaçırarak. Size Conti ailesinin bu konudaki genetik yatkınlığından daha önce bahsetmiştim. Şaşmamalıydı. Çok merak ediyordum, şimdi işleri nasıl düzeltecekti benim akıl küpü Sofia'm?
"Aşkım derken?" Sezar elindeki topu yere düşürmüş şaşkınlıkla Sofia'ya bakıyordu. Sofia ne halt ettim ben dercesine Lorenzo'ya, Lorenzo da ne hal ettin sen der gibi aynı şekilde Sofia'ya bakıyordu. Bense elimi alnıma götürüp "Şimdi hapı yuttunuz." dedim Türkçe mırıldanarak.
Sezar bana bakıp, "Bebeğim şimdi Türkçe küfretmenin sırası değil." deyip geri bizim şapşal ikilimize döndü korkutucu bakışlarını takınarak. "Ne aşkımı Sofia? Sana bir soru sordum!" diye kükredi.
"A-abi, b-ben... Şey..." Zavallı Sofia'm korkudan kekelemeye başlayınca Lorenzo derin bir nefes alıp konuşmaya başladı. "Patron... Yani Sezar abi, sana karşı dürüst olacağım. Ben ve Sofia çıkmaya başladık ama sana yemin ederim onunla oynamıyorum. Onu gerçekten seviyorum..." Duraksayıp Sofia'ya baktı ve ellerinden tuttu. Hayatımda onu hiç bu kadar ciddi ve cesaretli görmemiştim; aptal cesaretiydi bu.
Tabii o sıra benim kaba kuvvet sevgilim de yumruklarıyla dişlerini aynı anda sıktı. Lorenzo konuşmaya devam etti. "Tüm kalbimle seviyorum onu. Onunla beraber bir ömür geçirmek istiyorum." Bizim şapşal aşıklar hızlı çıkmıştı, bu gidişle bizden önce evlenirlerdi belki...
