28. Bölüm: Nerdesin? 🥺

1.1K 63 15
                                    

>>>Sevgili aşklarım, bol bol yorum yazmayı & hikayemizi yıldızlamayı unutmayın, keyifli okumalaar ❤️!

🎧NP: After Hours -The Weeknd

🎧NP: After Hours -The Weeknd

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🤍

Sezar beni odasına getirmişti, hala sırtındaydım. Az evvel attığım şaplağın intikamını alacaktı. Bir şeyler yapmalıydım. Kahretsin.

"Eğer beni indirirsen yarınki basın toplantısında elinden tutup halka sevgili olduğumuzu açıklarım." dedim. İyi bir pazarlık gibi duruyordu sonuçta.

Yatağının önüne gelince durdu. "Seni şimdi yere indirsem de indirmesem de yarın tüm dünya benim olduğunu öğrenecek zaten."

"Nasıl yani?" diye sordum şaşkınlıkla.

"Çünkü sen açıklamazsan ben açıklarım bebeğim." Güldü.

"Sezar gıcığın tekisin!" Sırtını yumruklamaya başladım ama etki etmiyor gibiydi.

"Eğer rahat durmazsan cezan iki katına çıkacak." dediği an yumruklarımı usulca sırtından çektim.

"Evet, nerede kalmıştık?" deyip beni yatağa attıktan sonra ellerini iki yanıma dayayıp üzerime abandı. Yüzünü yüzüme yaklaştırırken heyecandan kıpırdayamıyordum.

Nefeslerimiz birbirine çarpınca hemen yüzümü yana çevirdim. Kızardığımı hissetmiştim.

Bana her yaklaştığında ilk defaymış gibi hissettiriyordu. Sanki ilk kez hissediyordum yüzüme çarpan nefesini, bedenimin üzerindeki bedenini, sıcaklığını...

Kalbimin çarptığını bir tek ben duyuyor olamazdım ve bu düşüncem beni daha da heyecanlandırıyordu.

Bir eliyle yüzümü tutup kendine çevirdi. Siyah perçemleri yüzüme sarkıyordu; saç telleri gözlerime değince gözlerimi kırpıştırdım. Sırıtmaya başladı. Daha da yakınlaştı, dudakları dudaklarımı sıyırdı. Gözlerimi kocaman açıp nefesimi tuttum.

Dudaklarımın üstünde konuşmaya başladı.
"Uzun bir gün olacak. Nefesini tutmak yerine yeterince nefes aldığından emin olmalısın."

Beni öpmeye yeltendiği sırada odanın kapısı çalmaya başladı. Kaşlarını çatıp başını yüzümden çekti ve keyifsizce, "Lanet olsun!" dedi. Kapı ısrarla çalmaya devam ediyordu. "Kim belasını arıyor?" diye kükredi.

"Abi, şirkettekiler seni bekliyor. Eğer hazırsan gidebiliriz." dedi Lorenzo kapının ardından.

"Hay sikeyim, tamamen unutmuşum. Birazdan çıkacağız söyle adamlara." diye seslenip üzerimden kalkınca tuttuğum nefesimi verdim.

Tehlikeli Aşkım【Tamamlandı】Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin