Geçmişinden kaçmaya çalışan dünyaca ünlü efsanevi boksör Derin, İtalya'nın meşhur mafya lideriyle karşılaşırsa ne mi olur?
***
Bir adım daha yaklaştı ve eliyle telefonuma uzanıp aramayı kapattı. Sol elinin üzerinde küçük bir haç dövmesi, parmakların...
Bol bol yorum yapmayı unutmayın aşklarım, keyifli okumalar ❤️! SEVİLİYORSUNUZ 🩷
🎧NP: At My Worst -Pink Sweat$ ft. Kehlani
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🤍
Sezar beni yatağının üzerine oturtmuş sessizce elimdeki kesikleri temizliyordu. İlkyardım çantasından çıkardığı sargı beziyle elimi dikkatlice sardıktan sonra yere diz çöküp ayakaltlarıma batan cam parçacıklarını çıkarmaya başladı.
"Biraz acıyacak. Üzgünüm." Uzunca süren sessizliğini nihayet bozmuştu.
Acıtmıyordu, ben kolayca canı yanan bir kız değildim; ondan başkası gerçek acıyı hissettiremezdi bana. "Acımıyor, rahat ol." dedim soğuk bir ses tonuyla. Neden mi soğuk? Onu ne kadar çok sevdiğimi bilsem de bu sabahki söylediği tüm şeyler, aklıma geldikçe kalbimi soğutuyordu.
Hafifçe inlediğim an ellerini geri çekip telaşla, "Özür dilerim, çok acıdı mı?" diyerek ayağımdaki kesikleri üflemeye başladı.
Bu haliyle kırılgan ve narin bir adammış gibi görünüyordu; sanki az evvel bir mafya babasını alnından vurmamış, malikaneyle birlikte herkesi yok etmemiş gibiydi. Ben böyle bir adama aşık olmuştum, bana karşı kırılgan ama aslında duygusuz hatta acımasız bir adama.
"Daha iyi mi?" diye sorduğunda sadece evet manasında ses çıkardım. "Biraz daha dayan sardıktan sonra daha iyi hissedeceksin."
Sezar ayaklarımı sararken ellerimi yüzüme yerleştirdim, gözlerimi kapattım ve imkansız da olsa hiçbir şey düşünmemeye çalıştım. Yine de olmuyordu, bugünkü olanları aklımdan çıkaramıyordum; annemin beni bir adama sattığını öğrenmiştim. Az kalsın kendimi kendi ellerimle kurda yem ediyordum. Neydim ben, şanssızlar prensesi mi?
"Harap ettin kendini, hepsi geçti. Düşünmeyi bırak artık." dediğinde ayaklarımın sargısının bittiğini farkettim.
Sezar dizlerinin üzerinden ayağa kalktığında başımı olabildiğince yukarı kaldırmadan yüzüne bakmak imkansızlaşmıştı. Alnım kemerinin hizasındaydı. Kalbim hızla atmaya başladı. Onunla bir süre yakın durmamalıydım, ne de olsa soğuk yapacaktım, değil mi? Etkisi altına giremezdim.
Odama gitmek için birden bire ayağa kalktım ama olduğum yere düşmek üzereyken Sezar koltuk altlarımdan tutup beni havaya kaldırdı.Yüzüm göğsüne değmesin diye başımı yana çevirince beni biraz daha yukarı kaldırıp yüzünün hizasına getirdi.
Sözde yakın durmayacaktık. Hay ben böyle işin!
Sesi kulağa öfkeli geliyordu. "Ayakların bu haldeyken yürümeyi aklından bile geçirme!"
