My Military Multi-Billionaire Boyfriend

Chapter 52

Chapter 52: Is This The End?

-

-

-

Third Person's POV

"You should stop drinking. Ang dami mo nang nainom, Gerry." Drake took the shot glass from Gerry's hand.

"N-No, kaya ko pa." Nahihilong sambit ni Gerry na medyo mabigat na rin ang mga mata.

"I'll drive you home. Tama na yan. We've been drinking for almost five hours and now, it's already 5 in the morning." Sabi naman ni Andrew rito.

Kanina pagka alis ni Sophia ng bahay ay agad na inaya niya ang dalawang kaibigan para samahan siyang uminom.

"Mga siraulo! Kaya ko ang. . . S-sarili ko." Natatawang sambit ni Gerry na naduduling na ang mga mata.

"Pre, tama na. May trabaho pa akong dapat asikasuhin bukas. Tara na't umuwi na tayo. Ihahatid nalang kita sa bahay mo." Sabi ni Andrew na medyo lasing na rin.

"N-Nako wag na. I-I can...drive...on...my...own." Ngumiti pa si Gerry na parang bata.

"Let's go. Wala na masyadong guest dito. Marami na rin tayong nainom." Sabi naman ni Andrew na tumayo na sa kinauupuan.

Tumayo na rin si Drake.

"Osige na nga, tara na nga." Gerry pouted with his face being fully pinkish.

Sabay sabay na silang naglakad palabas ng bar.

"Mag-iingat kayo, pre. Sigurado ba kayong kaya niyong magmaneho? Baka gusto niyong ihatid ko nalang kayo." Sabi ni Drake.

"Hindi na, pre, kayang kaya ko pa magmaneho. Isa pa malapit lang naman ako rito, yang isa ang tanungin mo." Sabi ni Andrew at tinuro ng nguso si Gerry na nahihilo sa gilid habang nakasandal sa sasakyan nito.

"Kaya ko ang sarili ko mga abnoy!" Sabi ni Gerry at pumasok na ng sasakyan na pagewang gewang pa ang paggalaw.

Pagkuwan ay iniwan na niya ang dalawa at nauna ng nagmaneho paalis.

Hindi pa siya nakakalayo ng magtuluan ang mga luha niya na kanina pa niya pinipigilan. He doesn't know the reason why he's crying. Hindi gano'n kabigat ang problemang kinakaharap nila ngayon.

Dala ng pagkalalim ng iniisip ay hindi na niya namalayan na bumibilis ng takbo ng magarang sasakyan.

Humigpit ang hawak niya sa manibela at nagtagis ang mga bagang.

His jaw clenched and his veiny hand gripped the wheel like it's someone's neck. His taking deep sighs every minute. His eyes can't stop from crying.