My Military Multi-Billionaire Boyfriend

Chapter 11

Chapter 11: Jollibee

   

-

-

-

  

Third Person's POV

  

Sophia was packing her things from their room when Gerry came to check her out.

  

Ngayong umaga na kasi ang balik nila sa Maynila. Napangiti siya, dahil naging maganda ang weekend niya dahil na rin sa mga nangyare sakanila sa Baguio.

  

"Are you done?" Sabi nito at lumakad sakanya.

  

She nodded as an answer. "Sorry kung ang tagal ko."

  

Hindi ito sumagot at ito na mismo ang nagbuhat ng gamit niya. "Let's go." Aya nito at niluwangan ang pagkakabukas sa pinto, giving her way to go out first.

 

Nauna nga siyang lumabas at kasunod naman niya ito.

  

Pagbaba nila'y naabutan nila sa front lawn ang iba pang kasama nila.

  

"Kita kits nalang." Arc says to them with his sunglasses on. Naka akbay ito sa kasintahang si Shanaine.

  

"Ingat na sa biyahe, ah? Chat chat nalang." Sabi naman ni Andrew.

  

Nagtanguan nalang ang mga ito pagkuwan, kami namang mga babae ay nagbeso beso bago naghiwahiwalay.

  

Gerry opened the car door for me, showing his gentleness. Umikot ito at pumasok sa driver seat.

  

He started the engine of his Range Rover. Kung nung papunta, eh, convoy kami, ngayong pauwi ay nag-usap ang mga ito na maghiwalay na.

  
Ang iba kasi sakanila ay hindi sa Manila ang tuloy. Si Arc at Shanaine ay lilipat sa isang kilalang hotek sa Baguio para magplano sa nalalapit nioang kasal at Baguio ang napili nilang dausan noon.

 

Si Angelica at Vernon naman ay may kikitaing investors sa may Dagupan, si Rebecca at Drake naman, eh, sa Zambales ang tuloy.

  

Bale silang dalawa lang ni Gerry ang babalik sa Maynila.

  

Tahimik lang si Gerry habang nagmamaneho, siya nama'y dinadalaw ng kaantukan dahil na rin sa hindi siya masyadong nakatulog kagabi. Hindi niya rin alam kung bakit hindi siya dinadalaw ng antok kagabi dahil na rin siguro napapa isip siya sa kasiyahang maiiwan nila sa Baguio.

   

Habang nasa gitna sila ng biyahe ay hindi niya namalayan na nakatulog na pala siya. Hindi rin naman siya inistorbo ni Gerry na tahimik lang ang ginagawang pagmamaneho.

  

Saktong sakto lang takbo ng sinasakyan nila. Nilakasan din ni Gerry ang temperatura ng hangin na lumalabas sa aircon ng sasakyan.

  

Never she knew, she started dreaming . . . . . .