O kainatta aranan yaşam pınarıydı. Alparslan ise o pınarın yegane koruyucusu...
Dünya üzerine örümcek ağı gibi yayılmış bir Birlik!
Adının anlamını bedeninde taşıyan Şifa!
Şifaya ilmek ilmek dokunmuş Alparslan!
Sadakatin, sınırsız itaatin, aşkın, tu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☺️Vote ve yorumları ihmal etmeyin olur mu ballarım? Ve birde beni takip ederseniz aşırı mutlu olurum😘
"Yuvaya hoşgeldin küçük kurt".
Alparslan başını sola yatırıp aynı kısıtlı tebessümle karşısındaki adama baktı.
Bu sert görünüşünün, prensiplerinden asla taviz vermez duruşunun altında ki o adama neler borçlu olduğunu düşündü. Çok fazla şeydi. Kayda alınamayacak, akılda tutulamayacak kadar fazla hem de. Aynı samimiyetle karşılık verip sardı kollarını oda.
" Bu yaşlanmama huyun iyice sinir etmeye başladı beni"
Yarım bir gülüş yüzündeki o sert ifadeyi kırıyordu. Duhan duyduklarından sonra gürültülü bir kahkaha atmıştı.
"Benim aksime sen hızlı atlıyorsun yılları genç. Beyaz mı var o saçta? "
Ters bir bakış atıp "Neyse ki gözlerin bozulmaya başlamış. " dedi. Duhan malikanenin girişini eliyle gösterdi.
"İçeri girelim, böylece bu vakitsiz ve habersiz gelişini konuşabiliriz. "
Ne kadar sıcak bir karşılama sunsa da bu yaptığını hoş karşılamamıştı. En azından geleceği haberini verse Şifa için çok daha iyi olurdu.
"Haber vereydim de canımı sıkacak başka bir koordinatta mı olsaydın?"
Başını iki yana salladı. Bu kini insanı bazen gerçekten bıktırıyordu.
Önden yolu gösterircesine yürümeye başlamıştı. Alparslan tam Şifanın yanından geçerken duraksadı derin bir nefes aldı. Kokusu...
"Baby Glock , tarzını sevdim... "
Şifa ilk neden bahsettiğini anlamamıştı. Sonra elinde hâlâ gevşekçe duran silahına düştü bakışları. Ama sorun bu değildi. Sorun bu sesi nerde duyduğuydu. İçine yılan gibi sızan bu his ise çok kısa sürdü.
Şifa bir farkındalıkla aydınlandı. Ona üstten, dikkatli bakışlar atan adama gözlerini iri iri açarak baktı
"Sen O' sun!"
Alparslan aralarındaki mesafeyi biraz daha kısaltan adımı attı. Yeşil gözlerinde oynaşan dehşet, inanılmaz bir keyif veriyordu şu an ona.
"Kimim ben Şifa?"
Adını... Öyle bir tonlamayla söylemişti ki tüm tüyleri acı verircesine ürperdi Şifanın.
