"ရှောင်ကျန့်.."
"အင့်.."
"ခင်ဗျားသတိရှိသေးတာလား ကျုပ်ကအခုလေးတင်မေ့သွားပြီထင်လို့"
"ဟက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ဘာလို့အထင်ကြီးနေရတာလဲ မင်းဟာလောက်ကငါ့ကိုသတိလစ်အောင်အထိမလုပ်နိုင်ဘူးဝမ်ရိပေါ်"
"ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်အထင်ကြီးနေတာခင်ဗျားမဟုတ်ဘူးလား.."
"ဟ့...ဝမ်ရိပေါ်..အင်းဟင်း"
အဖြူရောင်အရည်တွေကြားပုံလျက်သားလဲနေတဲ့လူရဲ့အနောက်ပေါက်ထဲလက်ငါးချောင်းလုံးသူထိုးချလိုက်တယ်။ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကိုခပ်သွက်သွက်လုပ်တော့ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ကိုကုတ်ခြစ်ရင်းငြီးငြူနေတဲ့လူကြောင့်ဂုဏ်ယူမိပြန်သည်။
"စိတ်ချ ကျုပ်လုံးဝအလျှော့မပေးဘူး"
"ဟင့်..အ့..ခွေးသူတောင်းစား အင့် ငါသတိလစ်အောင်ပဲလုပ်ခိုင်းတာ သေအောင်မသတ်ခိုင်းဘူး"
"သေအောင်လည်းမသတ်ပါဘူး ဘာလဲ အရမ်းကြောက်နေပြီလား"
ပြောရင်းလက်ငါးချောင်းကိုဆောင့်ထိုးထည့်ကာအထဲကအတွင်းသားတွေကိုကုတ်ခြစ်ပစ်လိုက်သည်။
"အာ့..အားးးးမလုပ်နဲ့.."
"ခင်ဗျားစိန်ခေါ်ထားတာလေရှောင်ကျန့် "
"အွန့်...အုဝူးးးအွတ်"
ငြီးသံတွေကိုပါပိတ်ပင်ချင်သည်ကြောင့်ကျန်လက်တစ်ဖက်ကိုရှောင်ကျန့်အာခေါင်ထဲအထိရောက်အောင်ထိုးသွင်းပြီးကလိနေမိသည်။အောက်ပိုင်းရောအပေါ်ပိုင်းပါအလွတ်မပေးတဲ့အတွက်ရှောင်ကျန့်တော်တော်လေးမျော့နေခဲ့ရပြီး စိန်ခေါ်လိုက်တဲ့အချိန်ကစလို့သောင်းကျန်းခံနေရတာ သူတောင့်ခံထားလို့သာပေါ့
"အင်းးးမွှေးနေတာပဲ"
"အွန့်..အုဝူးးးအု"
လည်တိုင်တစ်လျှောက်ဖြတ်ပြေးသွားတဲ့ရိပေါ်လျှာစိုစိစိလေးကသူ့ကိုမျက်ရည်တွေကျလာစေတဲ့အထိခံစားမှုကောင်းတယ်။
"စိန်ခေါ်တာကိုရပ်ပေးရမလား ဟမ်"
"လုံး..ဝ..ဟင့်..လုံးဝပဲ"
