"အင်း ဒီအသားချောင်းလေးကနဂိုကထက်တောင်ဖြူချင်လာသလိုပဲ "
"အ့..နာတယ်သွဲ့"
"ထိတောင်မထိရသေးတာကို... အဲ့ဒီ့လိုကဲကဲဆက်ပြနေရင်ကြာပွတ်စာကျွေးချင်စိတ်ပေါက်တယ် "
ကုတင်ပေါ်မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းလေးပက်လက်လန်နေတဲ့ဘုန်းခန့်နှုတ်ခမ်းလေးမဲ့သွားခဲ့ရပြီး..
"အမြဲနာကျင်အောင်လုပ်ဖို့ပဲတွေးနေခဲ့တာလား"
"နာကျင်မှုကနေသာယာမှုကိုတောင်မရှာတတ်ဘူးလား"
"အားးးဟာ့.."
စောဒကတက်နေသည့်ပုံလေးကြောင့် အသည်းယားစွာပင်အသားချောင်းလေးအားဖိညှစ်လိုက်မိသည်။ငယ်သံပါအောင်အော်ချလိုက်တာကြောင့်သူမရီလိုက်မိတော့ထိုဂျစ်တူးမှာနှုတ်ခမ်းဆူသွားခဲ့ရင်း..
"နာကျင်တာမြင်ရရင်ပျော်တယ်မလားသွဲ့"
"ဟက်..ဒါပေါ့"
"ဘာ.."
"ဟားဟား စတာစတာ..စွာတေးကိုလန်နေတာပါပဲလား ဟမ်"
လိုရင်းကိုမရောက်ပါပဲဘုန်းခန့်မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးဆီအနမ်းမိုးတို့ဖြန့်ကြဲနေခဲ့ပါသောသူမ..
"အင့်..တော်ပြီ နမ်းတာလားကိုက်နေတာလား"
"ချစ်လို့ပေါ့အရူးလေးရဲ့.."
"ဟင်း..ငါနေမကောင်းချင်ဘူး"
"အင်း ပြီးရင်အနားယူလိုက်လေနော် အခုတော့ငါ့ပေါ်တက်ခွလိုက်အုံး"
"ဘာပြောတယ်"
အဝတ်ဗလာနဲ့ဆုသွဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကသူ့အောက်ရောက်လာလေရဲ့..ဘာတွေလဲ..အခုသူကဦးဆောင်ရတော့မှာလား..
"ဟေ့..အောက်ကိုငုံ့ကြည့်"
"ဟင်"
အဲ့ဒါကအတွင်းခံနဲ့တိုက်ရိုက်ပါတဲ့ယောက်ျားလိမ်တံတစ်ခုပဲ..ဒါကိုဆုသွဲ့ကဝတ်ထားတယ်..မိန်းကလေးတွေတယ်လည်းကြောက်စရာကောင်းပါလားဟုသာသူတွေးလိုက်ရပေသည်။
"မြင်းစီးလေနော်ကလေးလေး"
"အကြီး..အကြီးကြီးပဲ "
မျက်လုံးပြူးမျက်ဆံပြူးဖြစ်နေသူအားသူမရီလည်းရီချင်မိပါတယ်..
