Juu Go

544 37 0
                                    



Naalimpungatan ako sa nararamdaman kong kamay na humahaplos sa pisngi ko.
Nanlalabo kung minulat ang mga mata ko.

Bumungad sa akin ang mga asul na mata ni zav. Si zav? Nang marealize ko kung gano kami kalapit sa isa't isa pilit akong lumalayo pero mas hinapit lang ako nito palapit sa kanya.

"Stay still, sweetie" kailan pa siya nakauwi? Anong oras na ba?

Nilibot ko ang paningin sa paligid. Where is blue?

"What is it?" She asked me. Nilingon ko siya.

"Your dog, nasaan na?" Nakatitig lang ito sa akin. Naiilang naman ako sa tingin nito kaya agad kung iniwas.

"Why?" Sinubsob nito ang mukha sa akin na ikinasinghap ko.

"I d-didn't know you have a dog" Napahigpit ang pagkapit ko sa kanya ng maramdaman ko ang mainit nitong hininga sa balat ko. She was inhaling my skin. Gosh. What is she doing?

"Hmm" rinig ko lang sa mahina nitong boses.

"Z-zav.."  nagsitaasan lahat ng balahibo ko sa katawan ng maramdaman ko ang mahina niyang pagkagat sa balat ko. Saglit niya lang itong ginawa pero iba ang hatid non sa akin.

Hinarap ako nito sa kanya. She has this soft expression plastered on her face. Hindi pa rin kumakalma ang sarili ko.

"Do you want to know where is blue?" Napakunot ang noo ko dahil bakit alam niya ang name na binigay ko kay blue? Wala siya rito kanina if I remember. How did she know it?

Nag alinlangan akong tumango sa kanya.

"Promise me hindi ka matatakot sa akin?" She softly caressed my face. Nakatitig lang ako sa kanya. Naguguluhan ako. Matatakot saan?

"Close your eyes muna.." sinunod ko naman ang sinabi niya. Naramdaman kong umalis ito sa pagkakayakap sa akin. Tinulungan din ako nitong makaupo ng maayos.

Katahimikan lang namayani sa paligid. Nagulat ako ng may marinig akong boses sa loob ng isip ko. What the heck is that? Hindi ko ito pinansin dahil baka guni-guni ko lang yon dahil impossible na boses yon ni zav.

"It's me, open your eyes now.." narinig ko na naman ang boses nito. Hindi ko alam kung bakit ko din sinunod ang sinabi niya.

Bumungad sa akin ang mga asul na mata ni— blue? Wait what? Hinanap ng mata ko so zav.

"B-blue?" Hindi nakawala sa paningin ko ang galaw ng buntot niya. Nakatitig lang itong nakatingin sa akin.

Nilibot ko ang paningin kung saan si zav. Where is she?

"Zav?" Tawag ko pa sa kanya dahil baka tumago ito sa room.

"Po" again hinanap ko nanaman ang boses na yon. What the heck is that? Para akong may naririnig na boses inside my head. Why I could hear zav's voice? I'm not hearing weird things aren't I?

"I-is that you zav..?" Paguulit ko pa dahil baka hindi ito totoo. Na baka nababaliw lang ako. I'm starting to freak out.

"It's me" Zav's voice sounds so gentle and soft.  Nakahinga ako ng maayos na it's zav. But, it's creeping me out, like what the heck is happening?  Na saan ba kasi siya.

"A-anong n-nangyayari?" Naguguluhan kong tanong sa kanya. I'm confused. Bakit ko siya naririnig. Ramdan ko na ang bumabalot na takot sa sarili ko. Ramdam ko na din ang mabilis na pagkabog ng dibdib ko kanina pa.

"Calm down, hon" may pag-aalala ang boses nito. I'm trying. Hindi ko alam ang nangyayari. Ano bang meron. Hindi magandang biro ito.

Nabaling ang tingin ko kay blue na nakatingin lang sa akin ngayon. Kahit naman papano nakaramdam ako ng comfort sa kanya.

"W-where are you?" Kahit natatakot ako sa nangyayari pilit ko pa din tinatapangan ang sarili. Nalilito na ako. I don't know what is happening.

"Look at me" rinig ko ulit sa boses ni zav. Agad na tumagpo ang mga mata namin ni blue. We're just staring to each other na parang alam din niya ang nangyayari sa akin. Anong bang ibig sabihin ni zav?

They really have the same eyes ni sa zav. Parang ngayon ko lang din napansin na parehas silang kung tumitig ni zav. Agad kong iniwas ang sarili. What's wrong with me. It's just a dog, not zav.

Napahinto ako ng may narealize.

Mabilis kong binalik ang tingin kay blue. Nakatitig lang ito sa akin.

Don't tell me?

"Z-zav..?" I'm not sure kung tama ba ang hinala ko. Just please, ayaw kong mag jump sa conclusion.

"That's me"  I saw how her tail wagging nonstop. Nanlalaki ang mga mata kung nakatingin sa kanya. Hindi naman siguro ako niloloko ng mga mata ko no?

Good God. What the heck is happening.

"Z-zav?" Lumapit ito sa akin na ikinagulat ko. Hindi ko alam kung ano ang irireak ko. Mas nilapit nito ang sarili sakin na parang nagpapalambing.

Si blue is si z-zav..?

Si zav si blue?

"I-is t-that you zav?" Dinilaan lang ako nito. Ang kulit kulit niya.

Pinaprocess ko pa ang nalaman ko. Para ayaw tanggapin ng sarili ko na si blue at zav ay iisa. This is not a joke right? I'am not dreaming? My eyes were not playing tricks on me? Palihim kung kinurot ang sarili.

This is real..

Pinaharap ko siya sa akin. This big dog is actually zav? I mean yes they have the same eyes. But, knowing na iisa lang sila? That's– i don't know..

"H-how..?" Pilit ko pa ding pinaprocess ang nalaman na siya si zav.

Ito ba ang reason kung bakit niya ako pinapunta rito?

But why?

Aren't that too personal kung isishare niya sa akin? What If masama akong tao at ipagkalat ko ang nalaman?

Nakatitig lang ito sa akin ngayon.

"Are you afraid of me?" Mabilis akong umiling sa kanya. I don't know what to say. I'm still trying to process all of this information. I'm sure hindi ako takot, more like nagulat ako sa nalaman. Who wouldn't right? I didn't know such like her did exist in real like.

It's like in the movie..

"Hindi mo ako lalayuan?" She asked me. I shook my head. Marahan kong hinawakan ang malambot nitong balahibo. Now it's make sense kung bakit ang comforting niya simula palang kanina dahil she's actually zav.

Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalang sa nangyari. She's now back to her normal self. Si blue nga talaga ay si zav. Kitang kita ng dalawa kung mata kung pano ito nag palit anyo. Parang ayaw tanggapin ng isip ko na nakita ko yon.
Parang ayaw ko pa ding maniwala dahil feeling ko lahat ng 'to panaginip lang. I mean she just a big dog earlier and now she's a human.

Katabi ko siya ngayon. Nasa bewang ko ang
mga kamay nito. Kanina pa ako tahimik. Hinayaan lang din ako nitong iprocess ang mga nalaman ko which I'm really greatfull with, dahil binibigyan ako nito ng time to think.

"Zav.." naramdaman ko ang paghigpit ng kamay niya sa bewang ko. Hinarap ko ito. Hindi ko alam why she look trouble.

"I'm not dreaming, yes?" I'm just making sure na totoo nga ito at hindi panaginip.

"I'm sorry, nagulat ba kita?" Bakas sa mukha nito ngayon na nag aalala siya. Sinandig ko ang katawan sa kanya. Feeling ko napagod ako sa mga nalaman. Niyakap lang ako nito ng mahigpit. I let myself melt on her warm body. I need this now..




































Zavira Vaudelaire Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon