Nasa sala lang ako ngayon at hinihintay si Fima, at Sev. Sasabay na ako sa kanila umuwi. Gusto kasi ng mga ito na sa bahay nalang nila magpagaling si ate sev.
Kahapon lang nangyari ang lahat. I noticed how Zav was trying to avoid me. Kahit ang tumingin lang sa akin ay hindi niya magawa. I admit I'm hurt by her action.
We didn't talk much, or kahit ano pa. Tahimik lang kami sa isa't isa, at hindi nagkikibuan. Kahit ng kumain kami ng dinner, kasama si fima at ate sev, parang tanging sila ate sev, and fima lang ang nagsasalita. It was awkward, actually dahil nakikita kong nakatingin ang dalawa sa amin.
Hindi ko din alam ang nangyari kagabi kung kailan at nakatulog ako, dahil nagising nalang akong umaga na, at walang katabi. I have no idea kung tumabi ba siya sa akin o ano.
Bumalik lang ata ako sa ulirat ng tumabi sa akin si fima. She gave me her warm smile.
"Nag usap na ba kayo?" I forced my smile at Umiling sa Kanya. I want to talk to Zav, but every time I try to, umiiwas agad siya, as if she doesn't want to talk to me at all. I would be lying if I said I wasn't hurt.
"Sigurado kana ba na sasama ka sa amin umuwi?" I nodded. For sure, Zav won't talk to me at all, kung magtatagal pa ako rito. My presence will make her uncomfortable. At ayaw kung mangyari 'yon sa pagitan namin.
I want her to feel comfortable whenever I'm beside her..
"Baka hinahanap na din ako ni mama la" Wala namang problema kay mama la kung bukas pa ako umuwi, dahil alam naman niyang nandito ako kala fima.
"Be brave, okay?" Hindi ko alam kung bakit para akong iiyak ngayon. Mahigpit niya akong sinakop ng yakap. Gosh. Why I'm feeling so emotional right now?
"Don't cry, sige ka baka pagalitan ako ni zav" pinahid niya ang mga luha ko sa pisngi na parang bata. Hindi ko alam na umiiyak na pala ako.
Parehas kaming tumayo ng makita naming papalapit na ang dalawa rito. Si fima ang unang lumabas bago ako. Nilibot ko nalang tingin sa paligid ng nasa labas na kami. Naririnig kong may kinaka-usap si ate sev pero hindi ko nalang binigyang pansin.
"Stop being shit, Vaudelaire!" Rinig ko sa boses ni ate sev kaya nilingon ko ang mga ito. Natatawa si fima na nakatingin sa kanila ngayon. Kinindatan pa 'ko nito ng dumako ang tingin niya sa akin. I was just cluessly looking at her.
"You call yourself a wolf? And that thing? Halos patayin muna ako? And you act like that in front of her?"
"I can't believe you. Talk to her, stop being a coward, you're just hurting yourselves" hindi ko na narinig ang sinabi nito dahil sa hina ng pagkakasabi ni ate sev.
Lumapit ito kay fima at hinawakan ang kamay bago sila umalis. Dumako ang tingin ko kay zav na sa akin nakatingin ngayon. Agad din naman siyang iniwas.
I smiled bitterly. What do I expect?
"Aalis na kami" rinig ko pa sa boses ni fima. Iniwas ko ang tingin sa kanya at sumunod kala fima.
"H-h-on.."
"..l-let's talk.." napahinto ako sa kinatatayuan ko. Her voice sounds like she was pleading..
I bit my lower lip. No no I can't cry right now. Gosh. I don't want to cry.
Nasa akin na pala nakatingin sila ate sev and fima.
"Go on.." I heard she said. Mabilis kung pinunasan ang paglandas ng mga luha ko sa pisngi. Goodness. Bat ang iyakin ko ngayon.
Naramdaman ko ang paglapit sa akin ni zav.
"I'm s-sorry.. for avoiding you.." her voice were so low but enough for me to hear it. Sunod sunod na bumuhos ang mga luha ko of what she said. Tuluyan niya akong pinaharap sa kanya. My vision was so blurry kaya hindi ko siya maanigan ng maayos. Marahan nitong pinahid ang mga luha ko sa pisngi.
