Dig My Grave

Chapter 30

"FUCK  YOU"

I cut him off as soon as I heard what he just said.

Narito kami ngayon sa labas ng hospital kung saan nanaganak ang asawa ni Gab. Mag-uusap daw kami dahil may sasabihin siya, kaya sumama ako.

Pero hindi naman ganitong usapan ang inaasahan ko.

Nilamukos ko ang cup nang pinag-inuman kong kape saka iyon marahas na ibinato sa trash bin.

Tangina talaga. Tangina niya, hindi ko akalain na ito ang plano niya. Ipain ang sarili para makuha ang kaniyang gusto.

"Bakit, hindi ka payag?" tanong niya.

Binalot kami nang katahimikan. Gusto kong isigaw sa mukha niya ang pagtutol ko, pero nang makita ko ang kislap s amga mata niya ay hindi na ako nagtangka pa. Buo na ang kaniyang loob, kilala ko ang lalaki.

Hinawi kong muli nang marahas ang aking buhok dahil sa inis na nararamdaman ko.

"Kasi kailangan ka namin sa operation, Colt. You know there's a lot of work that needs to be done, lalo pa ngayong buwan. Kailangan ka ni Cap—"

"And you don't?" this time, siya naman ang pumutol sa aking sinasabi.

Ofcoarse I do! Higit sa lahat ay alam mong ako ang nangangailangan sa'yo...dumbass.

Gusto ko itong isigaw sakaniya pero hindi ko ginawa, taliwas sa gusto kong sabihin ang aking binitawang mga salita.

Do what you must do, Colt...I will wait.

Hurting you is not part of my plan, but I guess things like these are inevitable. We will hurt each other, one way or another.

We've been hurting each other since day one, actually. That's what we do, aminin man natin o hindi. Hindi natin ito maiiwasan.

"Colton, stop being ridiculous, come on" hinilamos ko nang sariling palad ang aking mukha.

Nagbabakasakaling magising ako nito sa katotohanan at ibalik sa reyalidad. Hindi ako ang makakapigil sakaniya sa mga oras na ito...walang sino man, dahil buo na ang kaniyang loob sa nais na gawin.

"Right...bakit mo ako kakailanganin, eh nakaya mo nga na wala ako. You even became better after me" he smirked at me and turn his back.

He left, and I stayed there frozen in my spot. I wanna run to him, I badly want to pull him close to me and beg him to stay that day...but I did none of those. Instead, I watched him walk away. My heart felt heavy and bruised as I watch the most precious man in my life slowly fade away from my sight.

COLTON left after that conversation. The next weekend, he's nowhere to be found.

Umalis na talaga siya, hindi ko na nakita pang muli ang kahit na anino ng lalaki.

Nandito ako ngayon sa loob ng office ni Commander. Nakayuko ako habang nakapatong ang pareho kong palad sa desk niya.

"Gaano po katagal, Commander? Iyong totoo..." mahina kong saad at alam na agad nito ang aking tinutukoy.

"River, you know that we don't disclose matters like these to other operators—"

"Am I just a random operator, Commander?" pumiyok ako sa tanong na iyon.

Kitang-kita ko ang gulat sa mukha ni Commander.

"No, River—"

"Alam mo po, Commander?" may tampo na ngayon na kalakip ang aking boses.

Hindi siya makatingin sa akin at nanatiling tahimik. Kusang lumaylay ang balikat ko sa matinding dismaya.

Napa-upo ako sa couch na naroon. Kusang bumagsak ang mga tuhod ko.