Dig My Grave

Chapter 14

IT'S not him. Iba ang pangalan niya. He goes by the name Lukas Ferroá. The Son of our next target, the successor of their family business. An assasin. A killer, a monster just like the others.

It's such a shame. Kamukha ko pa naman siya. Disgusting.

Para akong natanggalan ng tinik sa dibdib. Pero ewan, ang weird pa rin nang pakiramdam ko. Lalo na nung nakita ko siya. His hairstyle maybe a little different, he may not have the same slit that I have on my left brow and same piercings...pero bukod sa mga iyon ay talagang magka-mukha kami.

It was crazy!

Pinanood ko ang mga nurse na palakad-lakad sa hallway. Natutulala ako.

"Doc!"

Lumingon ako at bumungad sa akin si Daze.

"Ginagawa mo rito?" ngiwi ko sakaniya.

"Namimiss kita, pakiss naman" nguso nito.

Napadaing siya sa sakit nang pitikin ko ang nguso niya.

"Aray!"

"Deserve,"

Masama ako nitong tiningnan. "Hindi na kita bibisitahin dito kahit kailan, wala kang utang na loob" simangot niya.

"Edi mabuti, ayaw naman talaga kitang makita" pang-aasar ko sakaniya at kunwari naman itong suminghap.

Lumapit siya sa akin para bumulong.

"Tigang!" bulong niya at tumawa siya nang malakas bago nagmamadaling lumayo sa akin.

Tangina no'n. Siraulo talaga, eh.

Ilang mga kapwa doktor ko ang nasalubong ko habang palabas ng hospital. Binati ko ang ilan at nakipag-ngitian sa mga ito. Kahit nanghihina na ako sa pagod.

Hindi ako plastic. It's called professionalism.

Charot.

Pasipol-sipol ako habang papunta sa parking kung saan naroon ang aking sasakyan. Pinatunog ko iyon nang matanaw ko na.

Akmang bubuksan ko na ang car door nang maramdaman ko ang presensiya nang kung sino.

Tumaas ang kilay ko at hindi na ito masyadong pinag tuunan pa nang pansin. Pagpasok sa loob ng kotse ay tinanaw ko ito mula sa side mirror.

I clicked my tongue when I saw how his shadow move behind the concrete wall.

Bro really thought he's slick with it.

I smirked and started the engene of my car.

I started driving while being aware of my surroundings more. My senses heightened as I manouver the car, mot letting my guards down.

"Damn it! What's wrong with this weirdo?" tanong ko sa sarili.

Some weird ass stalker? Napangiwi ako.

Nakasunod pa rin siya. He's driving a black bike, I don't know what kind. Basta it's a big motorbike. A badass one.

Kumunot ang noo ko at hininto ang aking sasakyan sa gilid. Pinagmasdan ko kung paanong tumigil din ang sasakyan niya ilang metro mula sa aking sasakyan.

Putangina, ano 'to?

"Hoy, pre!" tawag ko rito.

Halos manigas ang katawan niya. Sinubukan niyang tumakas pero naabutan ko na siya.

"Problema mo?" ngiwi ko, hinawakan siya sa braso.

Naka-iwas sa akin ang paningin niya. Naka-helmet siya kaya hindi ko makita ang kaniyang mukha.