First sight love ကို မော်ကွန်း ထိုကလေးနဲ့မှ ပထမဆုံးအကြိမ်ခံစားဖူးခဲ့သည်။ အရင့်အရင်ကတည်းကလည်း ဒီအရွယ်ထိရောက်သည့်တိုင် ချစ်သူရည်းစားထားခဲ့ဖူးခြင်းမရှိသလို သဘောကျနှစ်သက်ရတူဲသူလည်း မတွေ့ဖူးချေ။ ဒါဟာ သူ့အတွက် ပထမဆုံးရင်ခုန်ရခြင်း။ မဟုတ်ဘူး ရင်ခုန်တာထပ်ကိုပိုသည်။
မော်ကွန်း ရတုကို စတွေ့တဲ့နေ့ထဲကစပြီး ထိုကလေးနောက် မသိမသာလိုကပ်နေမိသည်။ တခြားတော့မဟုတ်ပါ။ သူ ထိုကလေးအား မတွေ့ရ မနေနိုင်၍ဖြစ်သည်။ စက္ကန့်မလပ်သူတွေ့ချင်သည်။ ပြီးတော့ ထိုကလေးအကြောင်းကိုပါ စုံစမ်းထားလိုက်မိ၏။ ဒါဟာ သူလွန်တယ်လို့တော့ခံစားရသည်။ ဒါပေမဲ့သူမလွန်ပါ။ စွဲလမ်းမှုဆိုသည့်အရာကို စွဲလမ်းဖူးသူများသာ သိနိုင်လိမ့်မည်။
ဖြစ်နိုင်ရင် တစ်နေကုန်ကို ထိုကောင်လေးနောက်က လျှောက်လိုက်ချင်နေမိသည်။ သို့ပေမယ့်မဖြစ်နိုင်။ ရတုကျောင်းတက်ချိန်၊ ကျောင်းဆင်းချိန်၊ ကားစီးချိန် အိမ်ရောက်ချိန်ထိပါ သူထိုကလေးနောက်ကိုလိုက်သည့် တစ်ပတ်တွင်း အကုန် စုံစမ်းထားလိုက်သည်။
—————
"ဟဲ့ ....ဟဲ့ .....ရတုမောင် ဟိုမှာ .. ဟိုဘဲကြီးမလား ငါတို့ ဆီလာနေတာထင်တယ်"
စွမ်းက ကန်တင်းမှာ ထမင်းစားနေရင်း ထိုလူ့ကိုမြင်တော့ ရတုကို လှမ်းပြောလေ၏။ ရတု ထိုလူ့ကို နေ့တိုင်းနီးပါး သူတို့မေဂျာနားမှာ မြင်နေရသည်။ တိုက်ဆိုင်သည်လားဆိုတာတော့သူသေချာမသိပေ။
"အဟမ်း အဲ့ဘဲရှင်းသန့်ကိုများကြိုက်နေတာလား...ဟဲဟဲ။ မေဂျာနားမှာပဲတွေ့နေရလို့"
"ဟဲ့ကောင် မဖြစ်နိုင်တာ ငါ့ကိုကြိုက်တာတော့မဖြစ်နိုင်ဘူး.. ရတုမောင်ကိုကြိုက်နေတာထင်တယ် မြင်တိုင်း ရတုမောင်ကိုပဲစိုက်စိုက်ကြည့်နေတာ..."
ရှင်းသန့်က လင်းထွန်းပြောတဲ့စကားကိုလက်မခံသလိုနဲ့ ပြန်ချေပလေသည်။ ရာရာစစ ရတုမောင်ကိုကြိုက်စရာလား။
"ဟဲ့ ...သူကယျောက်ျားအရင့်အမာကြီးကို...ပြီးတော့ကထိကသား...ငါ့လိုယောကျာ်းလေးကိုကြိုက်မလား...စဉ်းစားလေ"
