လူစားထိုး zawgyi font

019

　019

    " ေၾကာက္သင့္တဲ့သူက ....မင္းပါ  "
　　
  ဒီစကားေျပာၿပီးတာနဲ႔ ၊ လ်န္ဖုန္းေကားက မတတ္သာစြာသိလိုက္ရတယ္ အန္းခ်န္က ဒီအကြက္နဲ႔မရဘူး ။ သူက ျပန္ေတာင္ရယ္ျပၿပီး ေျခဆင္းထိုင္ထားတဲ့ ေျခတစုံက အခု လ်န္ဖုန္းေကားရဲ႕ခါးကို ညႇပ္ထားၿပီး ၿပဳံးစိစိနဲ႔ျပန္ၾကည့္ေနတယ္

" မင္းအထင္နဲ႔အျမင္လြဲေစတာ အားနာလိုက္တာ ၊ငါလည္း ေၾကာက္ရမဲ့ အေၾကာင္းရင္းမရွိဘူး ! "
　　ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ဆတ္ကနဲ ေခါင္းေမာ့လာၿပီး ျဖတ္လတ္စြာနဲ႔ လ်န္ဖုံးေကားရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းနားကို ဖိကပ္လာတယ္ ။

　　လ်န္ဖုန္းေကားလည္း တုံ႔ျပန္မႈျမန္ဆန္စြာနဲ႔ ေမာ့လာတဲ့ ေခါင္းကို ေဘးတေစာင္းေရွာင္လိုက္ေပ့မဲ့ တခ်က္ေတာ့ အနမ္းမိသြားေသးတယ္ ။

　　ခ်ဳပ္‌ထားတဲ့ လက္ေမာင္းကို ျဖည္ေပးလိုက္ၿပီး လ်န္ဖုန္းေကားရဲ႕ အၾကည့္က အန္းခ်န္ကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ။အန္းခ်န္ က စိန္ေခၚေသာအၾကည့္ျဖင့္ လ်န္ဖုန္းေကားရဲ႕ အၾကည့္ကို ရင္ဆိုင္လိုက္တယ္ ၿပီးေနာက္ လွ်ာထုတ္လိုက္ၿပီး လ်န္ဖုံးေကားကို နမ္းမိတဲ့ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းကို လွ်က္လိုက္တယ္ ၊ အရသာရွိေနပုံပဲ ။

　　ဒါေပမဲ့ သူ ဘာမွ ထပ္ပိုမလုပ္ဘူး လ်န္ဖုန္းေကားရဲ႕ခါးကို ညႇပ္ထားတဲ့ေျခေထာက္ကို ျဖည္ေပးလိုက္ၿပီး တဖက္သူကို ေကာင္းေကာင္းေပးထိုင္လိုက္ကာ သူကေတာ့ ကိုယ္ဟန္ေနထားေျပာင္းလိုက္တယ္ ၊ က်ယ္ဝန္းတဲ့ ထိုင္ခုံေပၚမွာ လွဲခ်လိုက္ၿပီး တံေတာင္ဆစ္ေထာက္ကာႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ကို ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိေကြးကာ လ်န္ဖုန္းေကာကို ေသခ်ာစြာစိုက္ၾကည့္ေနတယ္
" မင္း ဘယ္အခ်ိန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလို သတိရွိေနတာလား ? "
　　
   လ်န္ဖုန္းေကားက ပုခုံးေလးတြန႔္လိုက္ၿပီး
" ဘယ္သူနဲ႔လဲဆို‌တာေတာ့ ၾကည့္ရမွာေပါ့ "

　　" ေအာ္ ? "
အန္းခ်န္ရဲ႕ မ်က္ဝန္းက တခ်က္ေမွာင္သြားၿပီး အႀကံတခုႀကံျခင္းရဲ႕အရိပ္ေျပးသြားတယ္ ေနာက္ ဆက္ေမးတယ္
" လန္ခြန္းနဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ေတာ့ မင္း အသိတရားေပ်ာက္သြားတတ္ၿပီး စိတ္ေတြကိုေလွ်ာ့ခ်ၿပီး ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် လြတ္ထားမွာလား ? "