လူစားထိုး zawgyi font

117

　 070

     စူးယီေမာ့ တခဏအတြင္း မလုံမလဲျဖစ္ျခင္းေတြ ခံစားမိလိုက္တယ္ ၊ အထူးသျဖင့္ လ်န္‌ဖုံးေကားရဲ႕ ေတာက္ပစြာၿပဳံးေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရခ်ိန္ေပါ့ ၊ သူ႔ရဲ႕ ၾကည္‌လင္ေနတဲ့အၾကည့္က ကိုယ့္ကိုေဖာက္ထြက္သြားေတာ့မလိုပဲ ၊ ေနရၾကပ္တယ္ ။

　　သူ ဘယ္လိုလုပ္ ဒီမွာ ရွိေနတာလဲ ?

　　ဟိုဘက္က က်င္ခ်ိဳးဟန္ကလည္း လ်န္ဖုံးေကား ႐ုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာတာကိုၾကည့္ၿပီး ေၾကာင္သြားၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းမ်က္လုံးကလဲ့ကနဲျဖစ္သြားကာ စိတ္ထဲက နားမလည္ျခင္းေတြနဲ႔ မနာလိုမုန္းထားျခင္းေတြပါ ဖိခ်လိုက္ရတယ္ ။

　　က်င္ခ်ိဳးဟန္မ်က္လုံးထဲက ျဖတ္ကနဲေျပးသြားတဲ့ အလင္းကို လ်န္ဖုံးေကား မျမင္ပဲ ဘယ္ေနပါ့မလဲ ၊ ဒါေပမဲ့ ဂ႐ုစိုက္ရပ်င္းတယ္ေလ ။ လက္ပိုက္ၿပီးကိုယ္ကိုေစာင္းကာ စူးယီေမာ့ဘက္သာလွည့္လိုက္ၿပီး ခပ္ေလွာင္ေလွာင္ေျပာေလတယ္
  " စူးသူေဌး ခ်စ္သူေလးနဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕ေနတာလား ? အေတာ္ ႐ိုမန္တစ္ဆန္တာပဲ ! "

　　" မင္း ဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ? "
စူးယီေမာ့က လ်န္ဖုံးေကားကို အထက္ေအာက္တခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္ ၊ အလုပ္ဝတ္စုံမဝတ္ထားဘူး ဒီေနရာ စားပြဲထိုးေတာ့ ဟုတ္ဟန္မတူဘူး ၊ ဒါဆို တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဆုံတာမ်ားလား ?
　　
     သူ ကိုယ့္ကို လာႏႈတ္ဆက္ေသးတာပဲ ....အစကသူကိုယ့္ကို မေတြ႕ခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ထားတာေလ ။

　　" အုင္ ....ငါ လာတာက မင္းတို႔ကို ေျပာျပခ်င္လို႔ အျပင္မွာ သတင္းေထာက္ေတြ တပုံႀကီး တခန္းၿပီးတခန္း super star ကို လိုက္ရွာေနပါတယ္ဗ်ာ "
လ်န္ဖုန္းေကား ေျပာရင္း က်င္ခ်ိဳးဟန္ကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး စူးယီေမာ့ဘက္ကို ႏွေျမာသတစြာ ေျပာေတာ့တယ္
  " မင္းတို႔ ဒီထမင္း တနပ္ေတာ့ မစားရေလာက္ေတာ့ဘူး"

　　ဒီစကားထြက္လာတာနဲ႔ စူးယီေမာ့ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိလိုက္တယ္ ၊ က်င္ခ်ိဴးဟန္ကေတာ့ မ်က္ႏွာ႐ုတ္တရက္ပ်က္သြားကာ အံတခ်က္ႀကိတ္ၿပီး ေျပာတယ္
   " ငါနဲ႔ အားေမာ့လာတဲ့အခ်ိန္တုန္းက အရမ္းသတိထားတယ္ ၊ သတင္းေထာက္ေတြ လိုက္လာတာ မေတြ႕ပါဘူး ၊ ငါတို႔ ဒီမွာဆိုတာ သူတို႔ ဘယ္လိုသိၾကတာလဲ ? "