လူစားထိုး zawgyi font

035

　　035
 
      အန္းမုရဲ႕ စကားသံထြက္လာတာနဲ႔ လ်န္ဖုံးေကားရဲ႕ ပထမဆုံးတုံ႔ျပန္ခ်က္က လန္ခြန္းရဲ႕ မ်က္ႏွာထားကို သြားၾကည့္ျခင္းျဖစ္တယ္ ။

　　လန္ခြန္းကလည္း လ်န္ဖုန္းေကားကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္ သူၾကည့္လာတာေတြ႕ေတာ့ လက္ဖဝါးႏွစ္ဘက္ျဖန႔္ျပကာ သူလည္း မသိဘူး ဆိုတဲ့ပုံနဲ႔ ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္က အၿပဳံးက လ်န္ဖုံးေကားကို ေျပာျပေနတာက သူ ကိစၥတခ်ိဳ႕ကို ခန႔္မွန္းလို႔ရၿပီ ၊ ၿပီးေတာ့ ဒီကိစၥေတြက ခဏကပဲ အန္းမုေၾကာင့္ အတည္ျပဳလို႔ရသြားၿပီ ။

　　 လွမ္းႏႈတ္ဆက္ေနေသာ အန္းမုက  လ်န္ဖုံးေကားသူ႔ကိုျပန္မႏူတ္ဆက္ပဲ အရင္ဆုံး တျခားတဘက္ကို ၾကည့္လိုက္တာေတြ႕ေတာ့ သူလည္း အလိုအေလ်ာက္ လိုက္ၾကည့္မိလိုက္တယ္ ေရခ်ိဳးဝတ္႐ုံပတ္ထားၿပီး ဆံပင္ေရစက္လက္နဲ႔ ရပ္ကာ သူတို႔ကို အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ၾကည့္ေနတဲ့သူ ဘယ္သူဆိုတာ သိၿပီးေနာက္ အန္းမု မ်က္ဆံေတြ က်ဥ္းသြားကာ အံ့ဩရိပ္ေတြ ထြက္လာတယ္ ---လန္ခြန္း ? !

     အန္းမုရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က မသိစိတ္ျဖင့္ အေနာက္သို႔ ယိုင္သြားၿပီး အစကမ်က္ႏွာေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ ေႏြးေထြးတဲ့အၿပဳံးေတြ လ်င္ျမန္စြာပဲ ေပ်ာက္ကြယ္ကာ မျမင္ရေတာ့ပဲ ေနရယူလာတာက လန႔္ျဖန႔္အံ့ဩျခင္း ၊ လန္ခြန္းကို ျမင္ၿပီးေနာက္ သူ႔ရဲ႕ပုံက ပုန္းေရွာင္လိုက္လို႔ မမွီလိုက္တဲ့ မ်က္ႏွာထားပါ ။
　　
       လ်န္ဖုန္းေကားကေတာ့ မသိမသာျဖင့္ အၾကည့္ကို ျပန္သိမ္းလိုက္ၿပီး အေျခာက္ခံစက္ကို ပိတ္လိုက္တယ္ ။
　　
　လန္ခြန္း ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္က အၿပဳံးက ေတာင့္သြားကာ အၾကည့္က မေနသာပဲေလးလံသြားတယ္ ။

　　ႏွစ္ေယာက္သားရဲ႕ တုန႔္ျပန္ခ်က္ကို ၾကည့္ရတာ ---ကိုယ္ခန႔္မွန္းတာ မွားၿပီ ။

　　" ဖုန္းေကား ငါ ကိစၥရွိေသးလို႔ ေနာက္ရက္မွ မင္းကို အစားလိုက္ေကြၽးမယ္ ။ ငါသြားႏွင့္ၿပီ ! "
    အန္းမု ျပာျပာယာယာျဖင့္ လ်န္ဖုံးေကားကို ေျပာၿပီး ကိုယ့္ကို လွည့္ကာ သြားေတာ့တယ္ !

　လန္ခြန္းက စကၠန႔္အနည္းငယ္ ေၾကာင္ကာရပ္ေနၿပီး ကိုယ့္နဲ႔ မဆိုင္သလိုလုပ္ေနတဲ့ လ်န္ဖုံးေကာကို ၾကည့္လိုက္ အေလာတႀကီးထြက္ခြာေတာ့မဲ့ အန္းမုကို ၾကည့္လိုက္ရင္း အခု ေက်ာျပင္နဲ႔ မွတ္ဉာဏ္ထဲက ေက်ာျပင္ျခင္း ထပ္ၾကည့္လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့ ခဏက ေစာင့္ေနသူရဲ႕ မ်က္ႏွာအစစ္က သူ႔ေရွ႕ထြက္ေပၚလာၿပီးလို႔ သူ အာ႐ုံျပန္ရခ်ိန္မွာေတာ့ လူက ေျခလွမ္းက်ယ္ျဖင့္ လိုက္ေနၿပီးၿပီ ။