လူစားထိုး zawgyi font

109, bro love

　　062

      စူးယီေမာ့ရဲ႕ ဆြဲေခၚသြားျခင္းခံရတဲ့ လ်န္ဖုံးေကား အေတာ္ေဝးေဝးကို ေရာက္သြားမွ အန္းမုကို ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ သတိရတယ္ ဒါေပမဲ့ ‌အေတာ္လွမ္းေနၿပီမို႔ ေခါင္းလွည့္ၿပီးသာ အန္းမုကို ၿပဳံးျပရင္း ဘာမွမျဖစ္ေၾကာင္း လက္ျပလိုက္တယ္ ၊ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ကို ေက်းဇူးတင္တယ္ေလ ။

　　အန္းမုကေတာ့ လ်န္ဖုံးေကား လက္ျပတာကို မျမင္သလိုပဲ မ်က္ႏွာထားကို တင္းၿပီး ဘာမွမဟုတ္သလို လုပ္ျပေနတဲ့ အန္းခ်န္ကို ၾကည့္ေနတယ္ ။

　　လ်န္ဖုံးေကားနဲ႔ စူးယီေမာ့တို႔ ျမင္ကြင္းထဲက ေပ်ာက္ဆုံးသြားမွ အန္းမု တခ်က္ဟြန႔္လိုက္ၿပီး လွည့္ထြက္သြားေတာ့တယ္ !

　　သူ စိတ္ဆိုးမွန္း အန္းခ်န္သိတာေပါ့ သူ႔ကို သြားဆြဲရင္း
  " ကိုႀကီး ၊ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာတာနားေထာင္..."

　　အန္းမုက သူ႔လက္ကိုေရွာင္ကာ ပုတ္ခ်လိုက္ၿပီး
  " ငါ့ကို မထိနဲ႔ ! "

   " ကိုႀကီး..."

　　" ငါက အစ္ကိုႀကီးမွန္း မင္းသိေသးတယ္ေပါ့ ? မင္းလို ကိုယ့္အက်ိဳးပဲ ကိုယ္သိတဲ့လူက ငါ့ ညီေလး မျဖစ္သင့္ဘူး ! "
  အန္းမု အတင္းဖိခ်ထားတဲ့ ေဒါသေတြကို အကုန္ ေဖာက္ကြဲထြက္လာခဲ့ၿပီး အန္းခ်န္ကကိုယ့္ကို ထပ္လာဆြဲတာေတြ႕ေတာ့ လက္က အလိုလို ဆြဲထိုးမိေတာ့တယ္ !

　　အန္းခ်န္ ထိထိမိမိကို အထိုးခံလိုက္ရတယ္ ၊ အေနာက္ကို တခ်က္ယိုင္သြားၿပီး မယုံႏိုင္စြာ ေခါင္းေမာ့ၾကည့္မိတယ္ အၾကည့္ထဲမွာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ။

　　အန္းမုက သူ႔ကို ထိုးတယ္ !

     အန္းမုရဲ႕ ခဏကထိုးခ်က္က အလိုအေလ်ာက္ တုံ႔ျပန္မႈေလ အန္းခ်န္ကို တကယ္ထိ‌သြားေတာ့ ေၾကာင္သြားတယ္ ၊ ဒါေပမဲ့ သူအခုက စိတ္တိုေနတာမို႔ အန္းခ်န္ရဲ႕ သိမ္ငယ္ေနတဲ့႐ုပ္ကို မၾကည့္ခ်င္တာေၾကာင့္ ကားဘက္ကို ေျခလွမ္းက်ယ္ျဖင့္ သြားလိုက္ေလတယ္ !
　　
　　အန္းခ်န္က ပူစပ္စပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ကို အသာပြတ္ရင္း နက္ရႈိင္းတဲ့အၾကည့္နဲ႔ အန္းမုကို ၾကည့္ေနရင္း အေနာက္ကေန လိုက္သြားတယ္ ။